بهره برداری رذیلانه مجاهدین از زنان

 بهره برداری رذیلانه مجاهدین از زنان

ایران دیدبان
فرقه ضدانسانی رجوی در یک ژست مدافع حقوق زنان، خواستار رسیدگی به وضع زنان در ایران شده و با ادعای اهانت به زنان ایرانی خواهان برخورد مجامع جهانی شد.
این موضعگیری در حالی است که بنا بر اعتقادات فرقه رجوی، تمامی زنانی که در ایران زندگی میکنند (با عرض پوزش از تمام بانوان محترمه ایرانی) فاسد و فاحشه هستند و دختران ایرانی را معتاد و هرجایی خطاب میکنند و تنها زنانی از نظر آنها انسان و پاک شناخته میشوند که در ارتباط با فرقه رجوی هستند.
مجاهدین پس از انقلاب ایدئولوژیک، تضاد اصلی خود را با حکومت ایران بر سر ایدئولوژی دانسته و محور این تضاد و مبارزه را تفاوت دیدگاه بر سر زن و تعریف آن میدانند.
رجوی میگوید: زنی که در جامعه ایران زندگی میکند از آنجا که با ایدئولوژی آخوندی زندگی میکند، نمیتواند پاک باشد و حتی اگر ازدواج کند، در واقع تن فروشی کرده است، تنها زنانی پاک و رها میشوند که به مریم وصل شوند و انقلاب کنند.
رجوی به زن ایرانی قبایح بسیاری را نسبت میدهد و با رؤیاپردازی مدعی است که فقط همین چند صد تن که در اردوگاه اشرف زندگی میکنند، زن واقعی هستند!!
با تمام اهانتهایی که رجوی به زن شرافتمند ایرانی میکند، بر اثر روابط ناسالم و وحشیانه حاکم بر روابط این گروه، زنان فرقه در قلعه ای جداگانه در اردوگاه اشرف نگهداری میشوند تا ارتباط جنسی با مردان برقرار نکنند. با این وجود اکنون مهمترین مسأله میان زنان مجاهد، مسایل اخلاقی و نیازهای جنسی است.
مسأله گرایشات جنسی زنان مجاهد که به شدت سرکوب میشوند و از حداقل روابط عاطفی محروم بوده و ابتدایی ترین نیازهای انسانی آنها نایده گرفته میشود، محور برخوردهای امنیتی – تشکیلاتی فرقه با آنان را تشکیل میدهد.
یکی از همین زنان به نام سودابه ملازاده به عنوان فرمانده این قلعه گمارده شده است که باندی از فالانژها و الوات فرقه رجوی را تجهیز نموده تا دختران و زنان را مورد ضرب و شتم قرار دهند.
در چندین ماه گذشته، لااقل سه نفر از همین زنان، به اتهام همجنس بازی، به شدت توسط این فرد و نوچه هایش مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند.
به موازات چنین سرکوبی، زنان، کاملاً مراقبت و کنترل میشوند تا فرار نکنند و از آن مکان خارج نشوند. تا کنون تعداد زیادی از زنان فرقه، به بهانه تصمیم برای فرار و یا مسأله دار بودن زیر ضرب قرار گرفته اند (در میان این اشخاص، اکثریت را میلیشیاها تشکیل میدهند که به اصطلاح از گوشت و خون سازمان هستند، اما به هیچوجه حاضر نیستند مناسبات غیرانسانی و محدود فرقه را بپذیرند و هم اکنون درگیری گسترده ای میان آنان با سازمان وجود دارد).
آنچه که کمتر به آن توجه میشود (حتی از جانب جداشدگان) وضعیت رقت انگیز زنان در روابط مجاهدین است که این فرصت را به باند رجوی داده است تا حداکثر بهره برداری را از آنها بکند. لذا به عنوان وظیفه انسانی، میبایست دادخواستی جهت بررسی وضعیت زنان مجاهد که از همه سو تحت فشار میباشند تنظیم گردد.