آخرين ميخ ها بر تابوت مجاهدین

آخرين ميخ ها بر تابوت  مجاهدین

خبرگزاری ایرنا
دومين گروه از اعضاى بريده و جدا شده از مجاهدین شامل۱۳ تن روز۲۳ دى ماه جارى از بغداد به تهران منتقل شدند.
۳۰ آذر ماه سال جارى نيز اولين گروه از اين افراد شامل ۲۸ نفر با يک فروند هواپيماى کميته جهانى صليب سرخ وارد تهران شدند و قرار است بازگشت اين افراد همچنان ادامه يابد.
۱۷ سال پيش ، زمانى که مسوولان گروه تروريستى مجاهدین بعد از ملاقات با طارق عزيز معاون رياست جمهورى رژيم سابق عراق تصميم گرفتند که تشکيلات از هم پاشيده خود را به اين کشور منتقل کنند ، شايد تصور چنين روزهايى رانمی کردند.
آنان هرگز در سال1363 به روزهاى اضمحلال خود فکر نمی کردند و همواره سعى داشتند ايدئولوژى التقاطى خود را از طريق بمباران شديد تبليغاتى در اذهان يکايک اعضاى فريب خورده القا کنند.
براى مسوولان خانه به دوش و فرارى مجاهدین در زمانى که سرنوشت خودرا به نظام در حال فروپاشى صدام پيوند می زدند ، هرگز تصور نمی کردند که سردار قادسيه و شهسوار عرب و پشتيبان آنان ،به حقيرانه ترين شکل به خاک مذلت کشيده شود.
امروز خبرهايى مبنى بر جدا شدن عناصر مجاهدین ، نشانگر اضمحلال اين گروه است.
بر اساس آخرين آمارهايى که بعداز سقوط صدام و جمع آورى ۹ پايگاه گروهگ تروريستى مجاهدین در عراق تهيه شده تا شش ماه پيش زمان شورش برخی از اعضاى اين گروه شمار آنان به سه هزار و۸۰۰ تن می رسيد اما بعد از اين شورش ،شمار آنان به سه هزار و۳۰۰ تن کاهش يافت.
گزارش ها حاکيست که نيروهاى آمريکايى پس از سقوط صدام از تمام اين سه هزار و۸۰۰ نفر بازجويى و انگشت نگارى کرده و ضمن شناسايى براى همه آنان کارت ويژه صادره کرده است.
در پى شورش شش ماه پيش ، پادگان اشرف در۱۱۵ کيلومترى شمال شرق بغدادو نزديک شهر خانقين عراق که تنها محل اسکان باقى ماندگان مجاهدین است ، به دو بخش تقسيم شد.
نيروهاى نظامى آمريکا کنترل بخشى از اين پادگان را که در آن ۵۰۰ عضوبه تنگ آمده از ظلم و جور مسوولان این گروه  در چادرهاى نصب شده نگهدارى می شوند، برعهده گرفتند.
اين بخش که اعضاى جدا شده از گروه مجاهدین در آن نگهدارى می شوند بانام کمپ شناخته می شود.
چندى پيش شمار زيادى از افراد جداشده از مجاهدین که در کمپ بسر می برند متقاضى بازگشت به وطن خود ايران شدند که تاکنون کميته جهانى صليب سرخ ۴۱ نفر از اين افراد را در دو مرحله وارد کشور کرده است.
چهار تن از گروه ۱۳ نفرى پس از ورود به فرودگاه بين المللى مهرآباد تهران در مصاحبه با خبرنگار ايرنا آخرين اوضاع حاکم بر پادگان اشرف و کمپ را به ويژه پس از شورش اعضاى این گروه  تشريح کردند.
نحوه پيوستن به مجاهدین ، فضاى پليسى و اختناق حاکم بر پادگان اشرف ، تلاش سردمداران مجاهدین براى حفظ افراد باقيمانده از طريق ايجاد بحران هويت براى آنان و نااميد ساختنشان از آينده و اشتياق شمار زيادى از ساکنان کمپ و اقامت کنندگان در پادگان اشرف براى بازگشت به وطن مهمترين محورهايى بودند که اين چهار تن به آنها تاکيد کردند.
على مرادى با حدود ۵۰ سال سن ، به علاقه جداشدگان از مجاهدین ساکن کمپ براى بازگشت به کشور اشاره کرد و افزود : بعد از اينکه اولين سرى به ايران بازگشتند بقيه الان براى برگشتن به ميهن لحظه شمارى می کنند و تا آنجايى که من می دانم هفته گذشته يک ثبت نام جديد براى بازگشت به ايران انجام شد که بيش از۱۹۰ تن آمادگى خود را براى مراجعت به وطن اعلام کردند.
مرادى که به گفته خودش نزديک به ۱۵ سال از بهترين دوران عمر خود را در بين مجاهدین بوده است ، تصريح کرد : ساکنان کمپ براى هر جداشده اى که به ايران می آيد، جشن می گيرند و ساعت ۴ بامداد ، زمانى که گروه دوم براى بازگشت به ايران آماده می شدند ، ساير جداشدگان در پشت سيم هاى خاردار با نگاهى حسرت آميز نظاره گر بودند و حاضر نبودند به چادرهاى خود
بازگردند.
اين عضو جداشده از مجاهدین درحاليکه ناباورانه به اطراف خود نگاه می کرد، گفت : هرگاه يکى از ساکنان کمپ فرار می کرد، نيروهاى آمريکایی براى آمارگيرى و بازرسى به کمپ هجوم می آورند اما جداشدگان از گروه مجاهدین بازهم حاضر بودند براى فراهم شدن فرار ديگران هر سختی و برخوردى را به جان بخرند و از اين بابت خوشحال می شدند.
روناک دشتى دختر۲۰ ساله ، يکى از۱۳ جدا شده از گروه مجاهدین  است که ۲۳ دى ماه به ايران بازگشت.
او سال۱۳۸۱ به قصد تحصيل از کشور خارج شد اما در ترکيه بدون اطلاع خودش به عراق منتقل شد و به تشکيلات مجاهدین پيوست.
روناک که برادرش نيز از این گروه جدا شده و به کشور بازگشته است در خصوص اوضاع پادگان اشرف و کمپ تحت نظارت نيروهاى آمريکايى گفت : مسوولان گروه مجاهدین مرا که می خواستم از آنان جدا شوم به اسم بيمار روانىدر بيمارستان بسترى کردند تا مانع فراهم شدن مقدمات بازگشتم به ايران شوند.
وى که بارها تاکيد می کرد من اصلا بااختيار خود به عراق نرفتم و اکنون از بازگشت خوشحال هستم ، افزود : در کمپ تحت نظارت آمريکایی ها فقط چهار زن بودند که قبل از بازگشت ما به ايران دو تن از آنان قصد داشتند با ماشين فرار کنند.
اين عضو جدا شده از مجاهدین تاکيدکرد : از ميان زنان عضو مجاهدین که در پادگان اشرف اقامت دارند ،۸۰ درصد قصد دارند تا از شر اين گروه نجات يابند و۲۰ درصد بقيه نيز تصور می کنند چون بخش زيادى از عمرشان را آنجا بوده اند ، مجبور هستند که از مجاهدین جدا نشوند.
روناک اشک شوق ورود به ايران را از گونه هاى خود پاک کرد و از بستگان افرادى که عزيزان آن ها هنوز مجبورند در ميان مجاهدین در عراق زندگى کنند خواست تا بااستفاده از فرصت فراهم شده براى بازگشت عزيزانشان تلاش کنند.
وى به بستگان اعضاى  مجاهدین که قصد تلاش براى رهايى عزيزانشان از چنگ اين گروه را دارند، هشدارداد که مراقب ترفندهاى سردمداران مجاهدین باشند تا مبادا در دام آنان گرفتار شوند.
اين عضو بريده از مجاهدین ، خاطر نشان کردند که مسوولان گروه تروریستی مجاهدین ابتدا با ملاقات بستگان اعضاى اين گروه با عزيزانشان موافقت می کنند اما با ترفند و بويژه زور و ارعاب از خروج آنان جلوگيرى می کنند و برخی از اين افراد اکنون در ميان مجاهدین هستند.
روناک با بيان اينکه نيروهاى آمريکايى از بسيارى از اقدامات خلاف مسوولان مجاهدین در پادگان اشرف مطلع نيستند، گفت : مسوولان این گروه براى ساکنان اين پادگان که شامل افراد با سن بالا ، افراد با سن متوسط و بستگان اعضاهستند ، کارت شناسايى صادر کرده اند.

فرهاد شيرانى نيز که پس از۱۹ سال از مجاهدین جدا شده و به ايران بازگشته است ، به خبرنگار ايرنا گفت : انگيزه جداشدگان از مجاهدین که ساکن پادگان اشرف و يا کمپ تحت نظارت آمريکایی هاهستند ، براى بازگشت به کشور زياد است و بچه ها تاکيد داشتند که فيلم هاى گرفته شده از ما در ايران چندين بار از سوى شبکه هاى تلويزيونى پخش شود.
وى که خوشحالى بعد از ورود به کشور در چهره اش موج می زد، افزود : شمار زيادى از بچه ها منتظر بازگشت به ايران هستند و به من تلفن داده اند تا پس از ورود به ايران با بستگان آنها تماس بگيرم و شرايط بازگشتشان فراهم شود.
شيرانى با تاکيد به اينکه مسوولان این گروه همواره در صدد ايجاد فضايىاز ترس و خوف در ميان اعضاى متمايل براى بازگشت به کشور هستند تا از اين قصد خود منصرف شوند، تصريح کرد : پس از اين که گروه قبلى به ايران بازگشت با آنها تماس برقرار کردم و سپس تصميم گرفتم که به ايران بازگردم.

اردشير درويشى ۴۵ ساله که پس از ورود به فروگاه مهرآباد حيرت زده شده بود، گفت : من فقط به گناه تمايل به بازگشت به ايران از سوى مسوولان این گروه شکنجه شدم ، لبم پاره و دندانهايم شکسته شد.
وى با بيان اينکه در کمپ تحت نظارت آمريکایی ها حدود۲۰۰ نفر آماده بازگشت به ايران هستند و اسامى آنان نيز موجود است ، افزود : آنان اکنون منتظرتماس براى کسب اطمينان و بازگشت به ايران هستند.
يک منبع آگاه اظهار داشت : از مجموع سه هزار و۳۰۰ نفر از اعضاى گروه مجاهدین که در زمان حاضر ساکن پادگان اشرف هستند ، سه هزار و۲۰۰ تن که مرتکب جرمى نشده اند، می توانند به ايران بازگردند.
وى که خواست به نامش اشاره نشود ، مشکل يکصد نفر ديگر براى بازگشت به کشور را داشتن شاکى خصوصى، ارتکاب اقدامات تروريستى و کلاهبرداريهاى مالی در داخل کشور دانست و گفت : اين افراد به همين علت ها به دامن مجاهدین پناه برده اند.
على يونسى وزير اطلاعات دوم دى ماه درباره عفو اعضاى مجاهدین اعلام کرد : جمهورى اسلامى ايران همواره بين سران جنايتکار مجاهدین و بدنه اين گروه تفاوت قايل است و تلاش دارد که بدنه مجاهدین از سران جدا شوند وآنها خود را از اين گروه نجات دهند.
وى تاکيد کرد : ايران همواره اعلام کرده که آماده پذيرش تمام کسانى است که می خواهند خود را از شر سرکردگان مجاهدین خلاص کنند و بيش از۱۰۰ نفر ازاعضاى مجاهدین به کشور بازگشته اند و به راحتى زندگى می کنند.
فضاى اختناق حاکم در پادگان اشرف ، بمباران شديد تبليغاتى براى القاى مطالب غيرمنطقى به اعضاء، ايجاد فشارهاى روانى به افراد و اجبار آنان براى اثبات گفته هايشان از طريق اجراى اوامر ، از جمله مواردى است که از سوى سرکردگان این گروه  اعمال می شود.
روناک دشتى در اين خصوص گفت : اجبار و ترس تنها جو حاکم در بين مجاهدین است و آنان به قول معروف می خواهند مخ آدم را بزنند و همه چيز را القا کنند تا فرد مجبور شود برغم تمايل نداشتن گفته هاى آنان را باور کند.
وى افزود : می گفتند تو کارى نکرده اى اما چون اين انتقاد به تو شده است بايد با اعلام اين مطلب که فلانى درست می گويد و من اشتباه کرده ام ، اثبات کنى که فرد سالمى هستى.
عضو جدا شده مجاهدین تصريح کرد : از زمانى که وارد پادگان اشرف شدم اگرچه يک زندانى بيشتر نبودم اما همواره زير فشار روانى بودم. آنان مرا کتک نمی زدند،ولى می گفتند که تو مزدور ايرانى و به همين علت مرا يک ماه زندانى کردند.
روناک گفت : زمانى که رژيم صدام هنوز سقوط نکرده بود از من تعهدات زيادى گرفتند اما هنگامى که زير آنها زدم ، گفتند که بايد دو سال ديگر اينجا بمانى و بعد از آن تحويل مقام هاى عراقى خواهى شد.
وى درباره روند ايجاد ترس در ميان اعضاى بريده از مجاهدین براى جلوگيرى از بازگشت آنان به ايران گفت : تنها منبع خبرى ما اخبار خود مجاهدین بود و افراد حتى از داشتن راديويى کوچک محروم بودند و به ما گفته می شد که درصورت بازگشت به ايران دست شما را می برند، ولى من با توجه به اين که تازه از کشور خارج شده بودم با اوضاع آشنا بودم و حرف آنان را باور نکردم.
فرهاد شيرانى نيز گفت : شلاق ، شکنجه و اعدام در ايران تنها مطالبى بودکه سرکردگان مجاهدین براى ترساندن ساکنان پادگان اشرف القا می کردند وهدفشان ايجاد فضاى ترس بود.
وى افزود : مسوولان پادگان اشرف براى اين که افراد به واقعيت ها پی نبرند،استفاده از منابع خبرى مختلف را ممنوع کرده بودند و به همين علت من قبلاز ورود به ايران از طريق افرادى که پيشتر بازگشته بودند از اوضاع با خبرشدم.
على مرادى نيز در ارتباط با فضاى حاکم بر پادگان اشرف گفت : قبل از اين که اولين گروه از افراد جداشده به ايران بازگردند سرکردگان این گروه همواره بحث تهديدها در ايران را مطرح می کردند و می گفتند اگر برويد شمارا اذيت می کنند.
به گفته مرادى ، مهمترين مشکل بچه هاى حاضر در پادگان اشرف و کمپ تحت  نظارت آمريکاييها بدون توجه به اين تهديدها مساله پيگردهاى قانونى ومشکلات مالى است که در صورت روشن شدن اين موضوع بسيارى از آنان مايل به بازگشت هستند و از من خواسته اند تا در اين خصوص با طرف هاى ايرانى صحبت کنم.
وى افزود : سرکردگان مجاهدین به افراد اجازه نمی دهند تا از راديوها وشبکه هاى تلويزيونى مختلف استفاده کنند و اگر کسى اين کار را بکند، مخفيانه است ،ولى در کمپ آمريکاييها افراد می توانند از شبکه هاى مختلف راديويى وتلويزيونى استفاده کنند و به همين دليل خواستار پخش اظهارات افراد بازگشته به ايران براى کسب اطمينان هستند.
عضو جداشده از مجاهدین تصريح کرد : تبليغات مسموم و تمام وقت سرکردگان مجاهدین در ارتباط با اوضاع ايران ذهن همه افراد را احاطه کرده است و الان که من در فرودگاه مهرآباد هستم ، هنوز باور اين موضوع برايم مشکل است.
اردشير درويشى هم درباره تبليغات سرکردگان مجاهدین به خبرنگار ايرنا گفت : سال۱۳۷۳ که ما از سوى مجاهدین در زندان رمادى عراق شکار شديم ، آنان ما را در گروه هاى ۱۵ نفرى نزد مسعود رجوى می بردند تا بگوييم ، ما اشتباه کرده ايم.
وى افزود : زمانى که نوبت به گروه ما رسيد، به رجوى گفتم که اگر فکرمی کنى، می توانى با اختناق و سرکوب ما را نگهدارى ، سخت در اشتباهى.
عضو جدا شده از مجاهدین که چندين بار از سوى اين گروه زندانى شده است ، تصريح کرد : کار اصلى سرکردگان مجاهدین ايجاد اختناق و سرکوب افراد است تا اعضا مجال يافتن واقعيت و حقيقت را نداشته باشند.
درويشى گفت : در پادگان اشرف بحث واقعيت و حقيقت نيست بنابراين تلاش می شود اعضا را آنگونه که می خواهند، بسازند.
ايجاد بحران هويت و ترسيم افقى تاريک براى آينده و زندگى ساکنان کنونى در پادگان اشرف و کمپ تحت نظارت آمريکاييها،از ديگر مسايلى است که همواره
اعضاى جدا شده از گروه تروريستى مجاهدین هنگام بازگشت به ميهن در لابلاى اظهارات خود به آنها اشاره و تاکيد مى کنند.
على مرادى در اين باره گفت : اگر چه بچه ها الان در کمپ و پادگان اشرف ، آينده و سرنوشتى براى خود نمى بينند اما در چنين فضايى باز هم دلشان براى وطن لک زده است.
وى افزود : من در بين مجاهدین افراد زيادى را سراغ دارم که با هم اسيرشديم واز دوستانم هستند، ولى درد مهمشان اين است که نمى توانند آينده اى براى خود تصور کنند.
عضو جدا شده از گروه مجاهدین تصريح کرد : اين افراد در پى اخبار موثق مى باشند و اگر پيام هاى مورد نياز آنها از طريق رسانه هاى دولتى منتشر شود، از اين وضعيت رها خواهند شد و مى توانند تصميم درست بگيرند.
مرادى اظهار داشت : بچه ها مى توانند کمبود آب ، مواد غذايى و امکانات رادر پادگان اشرف و کمپ تحت نظارت آمريکاييها تحمل کنند ولى به لحاظ روحى و روانى فضاى حاکم براى آنها خردکننده و غيرقابل تحمل شده است.
به گفته مرادى ، فضا در کمپ تحت نظارت آمريکايى ها تا دو ماه پيش خيلى نامناسب بود و بچه ها فشارهاى زيادى را تحمل مى کردند ولى بعد از آن با  تغيير کادر حفاظتى، مختصرى وضع بهتر شد ولى همچنان افراد با توجه به برخوردهايى که با آنان مى شود در شرايط روحى بدى بسر مى برند.
وى درباره علت تغيير چهره و نحوه برخورد افرادى که در بين مجاهدین بوده اند و از آنان جدا شده اند، گفت : چهره همه بچه ها اينگونه است و اين تفاوت علاوه بر چهره در فرهنگ ، حرف زدن و حرکات و رفتار افراد نيز مشهود است که همه اينها به علت سختى هاى۲۴ سال دورى از ايران و تحمل فضاى اختناق و ترس است.
اردشير درويشى نيز گفت : زندگى در ميان مجاهدین معنى ندارد و نمى شود به اقامت در پادگان اشرف و کمپ نام زندگى گذاشت بلکه بايد گفت زندان تمام عيار.
به گفته درويشى ، يکى ديگر از نگرانى بچه ها ، نحوه ادامه کار و زندگى بعد از سالها دورى از وطن و زندگى در ميان مجاهدین است ، بويژه اينکه برخى از آنان داراى زن و بچه هستند.
روناک دشتى نيز با بيان اين که من اصلا این گروه را نمى شناختم و با فريب يکى از اقوام خود در ترکيه ، بجاى ايتاليا سر از عراق در آوردم ، گفت :
بيشترين مشکل من در مدت اقامت در بين مجاهدین مشکل روحى بود و آنها به من تحميل مى کردند که تابع مطلق شرايط و جو باشم.
وى افزود : در طول پرواز همواره در ذهن خود اين سئوال را مطرح مى کردم که به راستى آزاد شده و از شر سرکردگان مجاهدین نجات يافته ام ؟
قرار است در روزهاى آينده ،۱۳ عضو جدا شده از دام مجاهدین با برگزارى مراسمى خاص به خانواده هاى خود تحويل داده شوند تا بار ديگر گرمى زندگى در آغوش خانواده را احساس کنند.