انجمن نجات را بهتر و بیشتر بشناسید!

انجمن نجات را بهتر و بیشتر بشناسید!
جستاری درباره ی اهداف و آرمان انجمن نجات
انجمن نجات ؛ گلوی سبز خزان زدگانی است که میل به شکفتن دارند.
انجمن نجات ؛ گلوی رسای همه ی جوانان اسیری است که به شوق رهایی از قفس ظلمانی تشکیلات مجاهدین و به آرزوی دادن سلامی دوباره به خاک وطن هستند.
انجمن نجات ؛ پلی است برای عبور از همه ی تردید ها.
انجمن نجات؛ زورق رهایی از گرداب درماندگی و حیرانی است. ندای نیرومند این انجمن را به گوش جان بشنوید، و شیرینی این نوای رهایی بخش را در جان ظلمت زده ی خویش و دیگر یاران اسیرتان در زندان فرقه ی رجوی جاری کنید.
انجمن نجات؛ بلندگوی رسایی است برای تمام فریادهای آشنایی که در اندیشه ی نجات فرزندان وطن از زنجیرهای زندان تشکیلات مجاهدین می باشند.
انجمن نجات؛ فریادهای خفته در گلوی فرزندان ایران را که طعم شیرین آزادی از اسارتگاه رجوی را چشیده اند به گوش یاران دیروزشان که هنوز در چنبره ی حصارهای تشکیلات رجوی گرفتارند میرساند.
انجمن نجات؛ گلوی سبز یاران دیروز شماست. پس، پیام شان را بشنوید و همچون آنان، خود را از بند فرقه ی ضد انسانی رجوی رها سازید و یکبار دیگر در زیر آسمان آبی ایران زمین، زندگی دوباره را در کام خود جاری کنید.
انجمن نجات؛ پلی است برای عبور از دره های دوری از وطن.
اعضای انجمن نجات همان اعضای سابق مجاهدین هستند که با اراده یی استوار، غل و زنجیر رجویان را از روح خویشتن گسستند و آهنگ بازگشت به آغوش وطن سردادند. فریادها و پیام های این وارستگان سرشار از نغمه ی رهایی است. پس ، این پیام ها را بشنوید و بر این نغمه ها به جدیت اندیشه نمایید.
انجمن نجات نه یک انجمن و محفل بلکه مرحمی است بر زخم های دل آنان که سال های شیرین جوانی شان زیر یوغ منیت ها و خود کامگی های رجوی به تلخی سپری شده است.
فریاد اعضای انجمن نجات فریاد انسان هایی است که آهنگ سربلندی کرده، و در آرزوی رهایی یاران دیروز خویش از چنگال تشکیلات ضد ایرانی مجاهدین راه نجات را می جویند.
برادر و خواهر اسیر در تشکیلات جهنمی مجاهدین!
چشمان حقیقت بین خود را بگشایید، ندای نیرومند پدران، مادران، اعضای خانواده و تمام دوستان خود را از لابلای همین پیام ها و نوشته ها دریابید. از تهدیدهای پوشالی فرقه ی رجوی نهراسید و عواطف انسانی خویش را قربانی امیال کثیف رجوی نکنید. حقیقت رهایی را در کلام و پیام پدران، مادران و یاران خویش در انجمن بجویید. انجمن نجات؛ حامل پیام رهایی است.
انجمن نجات بهترین ملجاء خانواده های خواستار جدایی فرزندانشان از فرقه ی مستبد مجاهدین، و بازگشت پاره های تن شان به وطن می باشد.
اعضای گرفتار در تشکیلات مجاهدین!
آنچه ما ( انجمن نجات) به آن می اندیشیم، نجات شما از اسارتگاه اهریمنی و جهنمی فرقه ی ضد وطنی رجوی است.
انجمن نجات بر آن است تا سرپل ارتباطی شما با خاک و خانواده تان باشد.
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم
چو قبرم را بخواهی بوسه دادن رخم را بوسه ده کاکنون همانیم
به راستی، پیش از آن که جبران شکستن دل داغدار پدر و ملامت خاطر نازک مادر دیر و ناممکن شود، به دیدار خانواده بشتابید. یکی از پرسش های وجدان بیدار از شما اعضای دربند و افراد فریب خورده ی مجاهدین این است: کسی که داعیه ی مبارزه در راه خلق را دارد، و بر خویشتن نام جهاد کننده ی در راه خدا نهاده است، آیا از منظر شریعت ، و حداقل از منظر شأن انسانی و وجدان بشری ،مجاز است سال های متمادی اهل خانه اش را در رنج و عذاب قرار بدهد!؟ یا پدرو مادر شما جزئی و عناصری از همین خلق مورد ادعای شما محسوب نمی شوند!؟ پس، چگونه می توان اینهمه رنج و ناله های حزن انگیز خانواده را نادیده انگاشت، و باز هم داعیه ی خلقی بودن نمود!؟ اصولاً یک مسلمان در برابر پدرو مادری که حق حیات برگردن او دارند چه تکلیفی دارد؟. آیا آن پدر یا مادر کهنسالی که جز شما کسی را ندارند، سزاوار این تنهایی و غم فراق هستند!؟. به کدام گز و معیار دینی و انسانی می توان با پدر و مادری که جز همکناری شما تمنایی ندارند، چنین کرداری را روا داشت!؟… پس، پیش از آن که به خسران دنیا و آخرت گرفتار آیید ، حق مسلم پدرو مادر خود را ادا کنید و آنها را بیش از این در انتظار نگذارید. مهر و محبت آسمانی پدر و مادر رنجدیده تان را با نیرنگ و افسون رجوی خودکامه معامله نکنید و به آغوش پرمهر خانواده بازگردید. خلق واقعی همین خانواده های منتظر شما هستند و مبارزه ی راستین یعنی جلب رضایت کسانی که عشق شما را در دل دارند. بازگشت شما به وطن، نه تنها منافاتی با اعتقادات انسانی ندارد، که اتفاقاً بزرگ ترین خدمت خداپسندانه همین است که به ندای نیرومند پدر و مادر و دیگر نزدیکان لبیک بگویید. به راستی ، بهای گریه های مادر را به کدام افسانه و توجیه می توان پاسخگو بود!؟ غرور شکسته ی پدر را به کدام مرحم می توان چاره کرد!؟.
برادر و خواهر اسیرم!
همانطور که هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که به صرف شکوه داشتن یا انتقاد از خانواده ، آنها را رها کرده و به غربت پناه بریم، طبیعی است که یک شهروند ایرانی، و کسی که خون ایرانیت در رگهایش جاری است، خاک وطن و مردمان خویش را رها نمی کند و در خاکی که هیچ نسبتی با آن ندارد مأوی نمی گزیند. پس، به خاک دیارتان برگردید و علیرغم تمام ناملایمات، در کنار هم وطنان خویش، برای ساختن زندگی تازه یی آستین همت بالا بزنید. ایران متعلق به تمام ایرانیان است. گل ایران گل شماست و خار ایران نیز خار شماست. اما، نیکوتر آن است که در خاک خویش باشید و ایران تان را گلستان کنید!… یاران و همدردان شما در انجمن نجات چشم به راه شما هستند. به امید روزی که در کنار خانواده های رنجدیده ی تان مهمان انجمن نجات باشید، و ما نیز گلهای رهایی را بر سینه های شما بیاویزیم. و ایمان هم داریم که آن روز بسیار نزدیک است!….