شنیده ها حاکی است، در نیمه خرداد 1384 نامهای از سوی “ژنرال میلر” فرمانده نیروهای ائتلاف مستقر در عراق، خطاب به مجاهدین ارسال میشود، مبنی بر اینکه دولت عراق خواستار ملاقات و مصاحبه حضوری با اسرای باقیمانده از جنگ هشت ساله عراق با ایران است.
تعداد این افراد 400 تن اعلام شده و درخواست میشود که آنها بهمدت 10 روز زیر نظر نیروهای ائتلاف قرار گیرند تا بدون حضور اعضای مجاهدین، در مورد علل حضور آنها در عراق و اینکه آیا بهصورت داوطلبانه در اردوگاه مجاهدین ماندهاند، از آنان سؤال شود.
بلافاصله پس از دریافت این نامه، مژگان پارسایی و مهدی برایی، کلیه اسرا را جمع کرده و با شانتاژ و مغزشویی از آنها میخواهند که طومارهای جداگانهای را خطاب به صلیبسرخ و دیدهبان حقوقبشر امضا کنند.
در متن این طومارها که از قبل آماده شده بوده، آمده است که “دولت عراق قصد دارد تا ما را تحت فشار قرار داده و اخبار سیاسی و اطلاعاتی مربوط به مجاهدین را از ما دریافت کند. جنگ بین عراق و ایران سالها است که تمام شده و مسأله اسرا نیز یک بار در مصاحبه با صلیبسرخ حل شده و نیروهایی که باقی ماندهاند همه به دلخواه خود اینجا هستند.
صلیب سرخ در واکنش به این طومار، نامهای را به نیروهای ائتلاف ارسال میکند که بر اساس آن، مصاحبه سال 1992 با این افراد یادآوری شده و از آنها خواسته میشود که صرفاً در چارچوب کنوانسیون ژنو مربوط به اسرا با آنها مصاحبه کنید و در رابطه با مسایل سیاسی مجاهدین از آنها پرسشی به عمل نیاورید.
نیروهای ائتلاف شرایط را پذیرفته و از مجاهدین میخواهند که برای انتقال این افراد اقدام نمایند. اما مجاهدین مجدداً بهانه آورده و با انتقال آنها مخالفت کرده و گفتهاند که در اینصورت آنها به اجبار از سازمان جدا خواهند شد.
نیروهای ائتلاف حتی این شرط را پذیرفته و خواستهاند که اعضای مزبور در یک ساعت کاری مشخص و بهطور روزانه در تعداد محدود، برای مصاحبه آورده شوند.
دستاندرکاران مجاهدین در انتها و ناگزیر، مجبور به پذیرفتن این امر شده و برای این کار، محل ساختمان ترابری واقع در ورودی اشرف را پیشنهاد میکنند.
پس از آن مسؤولین و فرماندهان مجاهدین در یک تاکتیک وقیحانه، کلیه اسرا را قبل از انجام مصاحبه بهشدت تحت برخوردهای عاطفی قرار داده و زنان را به سراغ آنان فرستاده و مرتباً به آنها سوابق و ردهشان را یادآوری کردهاند و با رفتارهای زننده و رقتانگیزی از آنها خواستهاند که مبادا “من”!! را ترک کنی؟!
به هر صورت این مصاحبهها از 18 تیرماه آغاز شده است و هر روز تعدادی از این افراد در حالیکه تا پشت اتاق مصاحبه، توسط مسؤولین مجاهدین همراهی متضرعانه میشوند، به نزد نیروهای ائتلاف میروند. متأسفانه همانند گذشته، روشهای ناجوانمردانه مجاهدین باعث شده است تا این نیروها در فضای رودربایستی و ترس شدید قرار گرفته و مصاحبهها بعضاً بهدرستی انجام نشود.
اما به هر حال با تمام تمهیدات مجاهدین برای جلوگیری از خروج این افراد، هر روزه تعدادی از اسرا خواهان جدایی از این گروه تروریستی میشوند و شنیدهها حاکی است که جریان ورود به کمپ امریکاییها ادامه دارد.
شایان گفتن است که در سال 1369 که صلیبسرخ با اسرا مصاحبه کرد، قبل از آن نشستی برای آنان گذاشته شد و مهدی ابریشمچی به آنان گفت هر کس تمایل دارد که از نزد مجاهدین برود، به صلیبسرخ نگوید، چون برای ما مسأله سیاسی بهوجود میآید. به خودمان بگوید. ما مقدمات رفتن به اروپا را برایش مهیا میکنیم و با پول و پشتیبانی خودمان وی را به هر کجای دنیا که دوست داشته باشد میفرستیم!! اما بعد از مصاحبه با صلیبسرخ، افراد خواهان جدایی با مارک خرابکار و بریده مزدور به زندان انداخته شدند و سالها است که مجاهدین با انواع حیل از آنها بهره کشی میکنند.
به نقل از ایران دیدبان