فوتبال و فرقه مجاهدین
بتول ملكي/21.06.2006
در خبرها خواندم که مجاهدین خلق با شرکت تیم ملی فوتبال ایران به مسابقات جام جهانی مخالفت می کرده است و به زعم آنها تیم ملی فوتبال ایران، حکومت اسلامی ایران را نمایندگی می کرده است پس مقابله با این تیم مقابله با رژیم را تلقی می کرده است.
صرف نظر از هر نوع سیستمی که در یک کشور حاکم است و سیاستی را که دنبال می کند، سیستم ورزش و یا حتی هنر، را باید جداگانه مورد بررسی قرار داد حتی اگر بطور تک مورد بعضی اوقات کاستی هایی در اینگونه سیستم ها دیده شود.
در ایران، تیم ملی فوتبال که در سال 1998 فرانسه شرکت کرده بود، مردم را بعد از یک دوره طولانی سرکوب و خمودی سیاسی و اجتماعی، به وجد آورده بود و یک بار هم شده مردم معنی شادی همگانی را به چشم دیده بودند. امسال نیز حضور تیم ملی فوتبال ایران صرفنظر از برد و باخت آن، نشان دهنده چهره واقعی و با صداقت مردم ایران می باشد که بوسیله رژیم جمهوری اسلامی از طرفی و برخورد غلط مجاهدین خلق از طرف دیگر، خدشه دار شده است.
با توجه به اینکه مجاهدین با هزار ترفند اجازه تظاهرات را گرفته بودند، ولی وقتی که دریای خروشان بخشی از مردم ایران را که در استادیوم در شهر نورنبرگ آلمان دیدند، جرات اظهار وجود نکردند و مثل خفاش همچون قطره ای پرت ، در گوشه ای خزیده و همانطور که در خبرها خواندم با گروهی از طرفداران اسرائیلی برای تضعیف روحیه ورزشکاران ، به شعاردادن پرداختند و حتی گفته می شود که مریم رجوی نیز پیامی در این جمع فرستاده است.
گرچه من نتوانستم به دلیل وجود فرزندانم ، در استادیوم حضور داشته باشم ولی از طرف دوستانم جای خالی ام نیز پر شده بود.
امیدوارم که ورزشکاران ایران ، جدای از سیاست و سیاست بازی های روزمره ، پیروز و سر بلند باقی بمانند تا پیام آور شادی و شادمانی ملتی سرافراز گردند.