چند سئوال خصوصی و فنی از خانم رئیس جمهورمریم رجوی

چند سئوال خصوصی و فنی از خانم رئیس جمهورمریم رجوی
مسعود جابانی، بیست و سوم می 2006
خانم رئیس جمهور فرضی!
اینجانب بعنوان یک هموطن ایرانی ، چند سئوال خصوصی و فنی دارم که امیدوارم وقت پاسخگوئی به آن را داشته باشید ویا طبق سنت اداری ،به من جواب کتبی بدهید که مثلا”نامه ات رسید” و سرفرصت! به آن جواب داده می شود. ویا حتی می توانید پاسخ آن را به تاریخ محول کنید ویا از زبان یکی از شورائی ها ویا” برادران درگیر” در اشرف، چندتا بدو بیراه نثارم کنید تا حالم جا بیاید.
سئوالات فرضی از رئیس جمهور فرضی
خانم رئیس جمهور!
اعدام و فشارهای سیاسی – اجتماعی و اقتصادی در ایران به شما اعتبار سیاسی! می دهد.شما با ماکرو کردن آن و زد وبندهای پشت پرده، از دولتهای حامی حقوق بشر وام می گیرید و مخارج نیروهای حرفه ای و تشکیلات خود را پرداخت می کنید.
اگر می شد که دولت ایران به هر دلیلی، اعدام ها را متوقف و مشکلات اقتصادی را کاهش داده و حقوق بشر رابه معنای واقعی رعایت نماید، شما چه عکس العملی نشان می دادید؟ آیا در این صورت می توانستید جهت آبادی کشور با مردم همراه شوید و در این مسیر وظیفه! پیشتازی را ببوسید و آن را به مردم محول کنید؟ویا اینکه حتما باید برای رسیدن به این هدف هزاران نفر جان ببازند تا طعم رسیدن به آن برایتان شیرین! بشود؟
اگر می شدکه دمکراسی و عدالت اجتماعی در ایران ، بصورت واقعی و شناخته شده توسط جمهوری اسلامی و یا جمهوری خواهان و یا سلطنت طلبان ویا هر سازمان دیگرتضمین شود و سازمانهای بین المللی هم آن را به رسمیت بشناسند، شمشیرتان را غلاف می کنید تا نیروهایتان هم رنگ آزادی و آرامش را ببینند؟
مگر برای رسیدن به این هدف مبارزه نمی کنید؟!
اگر می شد که تمامی کارشناسان بین المللی و سازمان های حقوق بشری، بی خطر بودن غنی سازی اورانیوم را جهت کاربردهای صنعتی و پزشکی بدون بازی های سیاسی تائید کنند، بازهم راضی می شدید که از جوسازی در مسیر ایجاد جرقه و جنگ دست بردارید؟
چرا شعارمحوری”ولیعهدشاه”شعار براندازی رژیم است( مصاحبه با کیهان چاپ لندن) ولی شما به تغییر دمکراتیک در ایران بسنده کرده اید؟آیا توسری بین المللی کارساز بوده است یا استراتژی سازمان را به قیمت روز، به ولیعهد فروخته اید؟
خانم رئیس جمهور!
شما دیگر با” نذر درمانی” و” صدقه درمانی” هم نمی توانید درمان مشکلات فزاینده روحی و روانی نیروهای درگیرتان باشید.بجای استفاده از تاکتیک” از این ستون به این ستون فرج است” و فرش انداختن بزیرپای آمریکائیان ، اندیشه حذف و زورمداری را در ذهنتان جراحی کنید و به جایش تحمل پذیری و آزاداندیشی را پیوند بزنید.مطمئن باشید که دیگر مردم زیر بار شعارها و جیغهای بنفش و وعده های توخالی شما نخواهند رفت. بجای ترغیب جوانان به خودسوزی برای منافع سازمانی، کمی هم بفکر سوزاندن اندیشه های فرقه گرایانه و جاه طلبانه خود و اطرافیانتان باشید.
مبادا ضامن نارنجک ذهنتان را در بازیهای فوتبال جام جهانی که تیم ملی ایران هم حضور دارد بکشید و با حیثیت و نام ایرانی به نفع رقیبان بازی کنید.
اگر برای جلب رسانه های بین المللی در طول مسابقات فوتبال، طرح ایجاد تشنج از طریق خودسوزیها و قربانی کردن اعضاء را در سر می پرورانید، می بایست به عکس العمل مردمی در جریان خودسوزیهای پاریس برای تحت فشار قرار دادن دولت فرانسه رجوع فرمائید.
اگر یادتان باشددر جریان آن خودسوزیها که کاملا سازمان یافته و به دستور مستقیم شما صورت گرفته بود، مردم اروپا هم به ماهیت خشونت طلب و فرقه گرایانه شما پی بردند و خود عاملی شد تا نام سازمان در لیست گروه های تروریستی تثبیت شود.بنابرین حرکتی مشابه نمی تواند برای موقعیت متزلزل شما، مفید باشد.
خانم رئیس جمهور!
تا چند روز دیگر تیم ملی ایران وارد زمین خواهدشد مگذارید که صحنه پاک ورزشی با معیارها و روشهای ضد دمکراتیک، به صحنه مبارزه سیاسی تبدیل شود.
حداقل برای چند روزی هم که شده، شمشیرتان را غلاف کنید و آبروی خودتان را بخرید.