محتوی پروژه کارزار بین المللی رجوی چیست؟
ک ـ طالبی، دوم ژوئیه 2006
در مطلبی که در روزهای گذشته نوشتم به اهمیت استراتژیکی موضع گیری نوری المالکی نخست وزیر عراق اشاره کردم و اینکه از این زاویه باید موضع گیری نخست وزیر عراق را یک سر فصل تعیین تکلیف برای مجاهدین تلقی کرد. بنابراین تکاپو و دروغ پردازی های آنها در خنثی کردن موضع گیری نوری المالکی نیز از اهمیت استراتژیک این موضوع سرچشمه می گیرد و راه اندازی باصطلاح کارزار بین المللی مریم رجوی نیز در همین راستاست.
مجاهدین در تحلیل های درونی خود بعد از موضع گیری نوری المالکی علیه آنها ، اخلال و تضعیف دولت نوری المالکی درعراق را در دستور کار خود قرار داده اند که این مسئله بخشی از پروژه کارزار بین المللی می باشد که دقیقاً دخالت در امور داخلی عراق تلقی می شود، دولتی که توسط مردم عراق انتخاب شده است، همان مردمی که رژیم صدام حسین، متحد و ارباب رجوی را به زیر کشیدند.
از اجزای دیگر پروژه کارزار بین المللی مجاهدین این بوده که این گروه همزمان با سفر نوری المالکی به آمریکا جلسه ای را تحت عنوان کمیته سیاست ایران در این کشور راه اندازی کند تا موضع گیری نوری المالکی علیه حضور این گروه تروریستی در عراق را تحت فشار رژیم ایران عنوان کنند و از زبان آنها اعلام کند که اگر نوری المالکی مواضع خود علیه مجاهدین را دنبال کند، مشخص می شود که مزدور!! رژیم ایران است.
از دیگر اجزای پروژه کارزار بین الملی مجاهدین علیه دولت نوری المالکی در عراق این است که لیست بیش از سی هزار نفر از مقامات و شخصیت های سیاسی کنونی عراق توسط مجاهدین شناسایی شده اند؟
مجاهدین این سی هزار نفر را عناصر وابسته و مزدور رژیم جمهوری اسلامی عنوان کرده اند که ساختار حکومت عراق را دزدیده اند. روشن است که این حرف از اساس و بنیاد غلط است، ولی جا دارد از مجاهدین سوال کرد که لیست اسامی این سی هزار نفر عراقی را چگونه استخراج کرده اید؟ آنها را چگونه شناسایی کرده اید؟
آیا این دخالت در امور عراق نیست که به درستی نوری المالکی آن را اقدامات تروریستی و غیر قانونی مجاهدین تلقی کرده است؟
آیا به همین دلیل نیست که نوری المالکی در اولین گام از پروسه اخراج این گروه تروریستی از عراق، تردد آنها به ادارات دولتی و وزارتخانه های عراق را ممنوع کرده تا از شناسایی مسئولین و اماکن دولتی عراق جلوگیری شود؟
رهبری سازمان مجاهدین گام دیگری را که در جهت راه اندازی کارزار بین المللی و اخلال در امور عراق برداشته، بدین ترتیب است که موضع گیری نخست وزیر عراق علیه اسرائیل در کشتار مردم لبنان، را ضداسراییلی ارزیابی کرده و با آب و تاب موضع گیری تعدادی از نمایندگان کنگره آمریکا علیه نوری المالکی را از رسانه های خود پخش کرده است تا در سیاست های دولت آمریکا در پشتیبانی از دولت نوری المالکی خلل وارد کند و نوری المالکی را ضد اسراییلی و متحد رژیم جمهوری اسلامی معرفی کند.
البته دولت آمریکا به درستی موضع گیری نوری المالکی علیه اسراییل را طبیعی قلمداد کرد و سخنگوی کاخ سفید گفت:
وی مترسک جورج بوش نیست.
از عجایب روزگار این است که مجاهدین در همان حال که تلاش می کنند انتقاد نخست وزیر عراق علیه اسراییل را نزدیکی نوری المالکی به رژیم ایران تلقی کنند، خود نیز در مقابل حملات و بمباران های اسراییل علیه کودکان و مردم بی پناه لبنان سکوت مطلق کرده اند. البته این سکوت، خیانت و آدم فروشی جهت عرضه خود به جناح پنتاگون در آمریکا، و در چارچوب یک بده و بستان می باشد. کمیته سیاست ایران دلال این بده و بستان می باشد.
اعضای این کمیته در عوضِ سکوت مجاهدین در مقابل جنایت اسراییلی ها در لبنان ، چنین وانمود می کند که مجاهدین مزدوران خوبی برای سیاست های دولت آمریکا خواهند بود و در همین رابطه ریموند تنتر از کارمندان سابق شورای امنیت آمریکا و بیل کاوان ژنرال سابق ارتش آمریکا نیز طلب مجاهدین را بابت سکوت در مقابل جنایات اسراییل در لبنان می پردازند و می گویند که:
ایالات متحده باید به ایران بگوید که ما میخواهیم رژیمش را به بدترین شیوهی ممکن تهدید کنیم، یعنی از درون. به تهران بگویید که ما برای قدرت بخشیدن به جنبشهای مقاومت ایرانی، پول، حمایت و راهنمایی ارائه خواهیم کرد.
بدون اختیار صحبت های آقای تنتر و بیل کاوان من را یاد سخنان مروین دایملی از نمایندگان سابق کنگره آمریکا می اندازد که از حامیان مجاهدین تلقی می شد و بعد از عملیات باصطلاخ چلچراغ مجاهدین در سال 1367 در شهر واشنگتن شعار امروز مهران، فردا تهران را سر داد. مجاهدین نیز باور کردند واقعاً بعد از مهران، در تهران هستند.
بنابراین در مجموع باید محتوی کارزار بین المللی مجاهدین را دقیقاً در جهت اخلال و براندازی دولت عراق تلقی کرد، اما جا دارد که هم به رهبری مجاهدین و هم سیاستمداران جنگ طلب آمریکا گفت: مجاهدین در اوج قدرت تسلیحاتی، تدارکاتی و نیرویی و پشتیبانی ارتش صدام جسین دیکتاتور سابق عراق کاری را پیش نبردند، حال که باید دیگر کلاهشان را بگیرند که باد نبرد.