درد اصلی عشایر حامی مجاهدین
ایراندیدبان
دار و دستهی رجوی و حامیان آنها از همان ابتدای سرنگونی صدام بهوضوح دریافتند که هیچ راه نجاتی جز برگشتن صدام به حاکمیت برای آنها وجود ندارد. بههمین خاطر تمام ظرفیتهای خود را به تخریب روند سیاسی جدید عراق اختصاص داده و با تفرقهافکنی و اخلال در امور سیاسی کوشیدند تا تلاشهای دولتمردان جدید عراق را با شکست مواجه سازند. اما از آنجا که خواست این عده در اقلیت مطلق قرار داشت و احزاب و نیروهای سیاسی عراق یکصدا بر تشکیل دولت جدید و بازگشت امنیت به کشور تأکید داشتند، این اخلالگریها به شکست انجامید.
اکنون پس از شکست تمام ترفندهایی که بقایای صدام (مجاهدین، بعثیها و عشیرههای ذینفع در حکومت وی) برای بر هم زدن اوضاع عراق بهکار بستند و بعد از ناکام ماندن تمامیت خواهیهای زورگویانه، مجدداً به فکر روی کار آوردن حامی اصلی خود افتاده و یکسره پردهها را کنار زده و خواستار بازگشت صدام بهقدرت شده‌اند!
به گزارش روزنامهی القدس العربی، 300 تن از رهبران عشایر و قبایل عراق از جمله رهبر عشیرهی العبیدی در بیانیه‌ای خواستار بازگشت صدام بهقدرت شدند. عشایر عراق همچنین خواستار تداوم مقاومت مسلحانه در برابر اشغالگران شدند.
آنها همچنین بر ضرورت آزادی صدام و رفع اتهامات علیه وی و همدستانش تأكید كردند.
رهبر قبیلهی عبیدی تهدید کرده است در صورت رد درخواستشان، دست به اعتراض‌های گسترده خواهند زد.
نکتهی جالب اینکه مواضع عشیرهی عبیدی که از حامیان مجاهدین میباشند، دقیقاً یادآور مواضع و عملکرد باند تروریست رجوی بعد از انقلاب ایران است که در عین حال که از دموکراسی و آزادی دم میزد، هیچ احترامی به رأی مردم نداشت و با تمامیتخواهی، قدرت را برای خود میخواستند.
دیگر اینکه تمامی نیروهای غیردموکراتیک و ضدمردمی متکی به یک شخص بوده و حتی اگر آن شخص مانند صدام و رجوی در بازداشت و تحت محاکمه باشد، باز هم استعداد و ظرفیت دیگری برای به صحنه آوردن نداشته و خوی قبیلگی و جاهلیت خود را بهنمایش میگذارند.