کدام طنز است و کدام جدی؟

کدام طنز است و کدام جدی؟
ایران اینترلینک، دوازدهم اکتبر 2006
سوال: کدام یک از مطالب امروز سایت های فرقه رجوی طنز است و کدام یک جدی؟
ایران لیبرتی، پنج شنبه دوازدهم اکتبر 2006
… ما با خودمان تامل و تفکر و تدبر می نمودیم که سرکار آنطور که در رساله و کتاب خودت نوشته ای، سالها ی متمادیه و مدیده و عدیده در کارهای بین الملل و امور مربوط به سیاسیه بوده ای! حالا چطور است که به اندازه ابل دوکوهانه افریقی و حمار اسود قبرسی و نعجه یعنی بز پاکستانی هم، فهم غوامض مسائل پلتیک را نمی کنی! چرا تامل نمی نمائی که آن کسی که از تپف نامه نوشته بود، آمده بود و از مرز سرکار با جمهوری اسلامی، ومرز سرکاربا انواع قواتل و سوارق و جوانی و اراذل! سئوال کرده بود ،که شما در اساس عرض فرمودی که: مرز که هیچ! دیگر در اساس درزی هم وجود ندارد و درز ومرز چنان یکی شده که در اساس دیگه قابل تشخیص نیست! و با این جواب سرکار، دیگر گمان نکنم که سرکار در اساس به عنوان وسیله ای مع الاسف مستعمل، برای جمهوری عزیز ما مورد استعمالی داشته باشد وبه نظر بنده بهتر است ایشان زودتر برگردد به مملکتش! و سر خانه و زندگی اش!…
… خداوند متعال مع الاسف فرموده است : فسیرو فی الارض فانظرو عاقبه المکذبین و یعنی نگاه کنید که در زمین چه بر سر ادمهای کذابی مثل بنده وشما میاد و بدتر از آن گفته است که الیس الصبح بقریب؟ آیا صبح نزدیک نیست؟بنده البته می گویم خیر ولی مع الاسف صبح نزدیک است…
فرج الله خاک خور تهرانی
سایت همبستگی ملی، پنج شنبه دوازدهم اکتبر 2006:
سَلاَمٌ عَلَيكُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ
در آستانه19 رمضان و ضربت خوردن مولاي متقيان , رژيم خونريز و سفاك ولايت فقيه , آيت الله مجاهد سيد محمد موسوي قاسمي را در شهر حله در عراق به شهادت رساند.يك جنايت بزرگ تروريستي كه اهل اسلام و بويژه شيعيان راستين عراق و نيروهاي ميهن پرست و دمكراتيك عراق را در سراسر جهان داغدار و دردمند نمود…
…در سي ام تيرماه امسال با صداي رسا و فرياد بلند خطاب به كساني كه اخراج مجاهدين از عراق را ميخواستند و برچسب و اتهام نثار ميكردند , گفت : اگر ما مجاهدين را به چيزي متهم ميكنيم , ابتدا بايستي خودمان را متهم كنيم, ما كساني هستيم كه در ايران بوده ايم ,كشوري كه رودروي كشور خودمان قرار داشت….
اگر قرار باشد كسي را كه ميخواهد كشورش را آزاد كند مورد مؤاخذه قرار دهيم ابتدا بايستي خودمان را مؤاخذه قرار دهيم و سپس مجاهدين خلق را.
آخرين نامه دستنوشته آن بزرگوار در باره حقانيت و جايگاه سياسي و موقعيت پناهندگي مجاهدين خلق ايران در عراق به تاريخ اول مهر 1385 كه 17 روز بعد با خون پاكش ديگر بار مُهر و امضا گرديده است , در موزه شهيدان در اشرف نگهداري ميشود تا چراغ راهنمايي براي نسل هاي آينده باشد.
ما اين شهيد بزرگوار آيت الله مجاهدمحمد موسوي قاسمي را با افتخار در شمار شهيدان مجاهدين و مقاومت مردم ايران محسوب ميكنيم. باشد كه آرمانش هرچه پرفروغ تر و راهش هرچه پر رهرو تر گردد. رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
مريم رجوي