وزارت خارجه ایالات متحده/ آوریل 2006
…
سازمان مجاهدین خلق؛
كه به نامهای ارتش آزادیبخش ملی ایران، سازمان مجاهدین خلق ایران، شورای ملی مقاومت، شورای ملی مقاومت ایران، و انجمن دانشجویان ایرانی مسلمان نیز شناخته میشود.
توصیف:
مجاهدین خلق حامی براندازی رژیم اسلامی از طریق خشونتآمیز است. فلسفهی مجاهدین خلق ماركسیسم و اسلام را در هم میآمیزد. این سازمان در دههی 1960 به عنوان یکی از چندین جنبش سیاسی برای سرنگون کردن شاه شكل گرفت. بعد از آن که رژیم اسلامی اکثر رهبران مجاهدین خلق را چند سال بعد از انقلاب اسلامی 1979 دستگیر کرد، بسیاری از رهبران به اروپا فرار کردند. صدام حسین در اواخر دههی 1980 این گروه را به عراق دعوت کرد، و در عراق بود که گروه به یک سازمان شبهنظامی تبدیل شد و حملات متعددی را از عراق علیه ایران انجام داد. یک عنصر مارکسیستی مجاهدین خلق چندین مشاور امنیتی امریکایی در رژیم شاه را به قتل رساند و گروه در حفاظت از سفارت امریکا بعد از اشغال آن توسط دانشجویان در سال 1979 شرکت داشت. از آن هنگام، حملاتی تروریستی را علیه منافع رژیم روحانی در ایران و خارج انجام داده است.
فعالیتها:
تلاش جهانی گروه علیه دولت ایران با تأكید بر تبلیغات است و گاهی از تروریسم استفاده میكند. طی دهه 1970، مجاهدین خلق پرسنل نظامی و غیرنظامیان امریكایی كه در پروژههای دفاعی در تهران كار میكردند را به قتل رساندند و از اشغال سفارت امریكا در تهران در سال 1979 حمایت كردند. در سال 1981، مجاهدین خلق بمبهایی را در دفتر حزب جمهوری اسلامی و نخستوزیری منفجر كردند، كه به كشته شدن 70 مسؤول عالیرتبه ایرانی از جمله آیةالله محمد بهشتی، محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر منجر شد. در اواخر جنگ ایران و عراق (1988-1980)، بغداد مجاهدین را به تسلیحات نظامی مجهز كرد و به جنگ علیه نیروهای ایران فرستاد. در سال 1991، مجاهدین در سركوب شورشهای اكراد و شیعیان در شمال و جنوب عراق به دولت عراق كمك كردند. در آوریل 1992، مجاهدین مقامات كلیدی نظامی را هدف قرار داد و معاون ستاد مشترك نیروهای مسلح ایران را ترور نمود. در آوریل 2000، مجاهدین سعی كرد فرماندهی مقر نصر را ترور كند، این مقر هیأتی در تهران است كه مسؤول هماهنگ كردن خط مشیها دربارهی عراق میباشد. سرعت معمول عملیاتهای ضدایرانی طی عملیات بهمن بزرگ در فوریه 2000 بالا گرفت، و گروه چندین حمله علیه ایران انجام داد. یكی از آن حملات خمپارهاندازی علیه مجتمع رهبری در تهران بود كه دفاتر رهبر و رییسجمهور ایران در آن قرار دارد. در سال 2000 و 2001، به حملات دائمی خمپارهاندازی و حملات غافلگیرانه به ارتش ایران و نیروهای انتظامی و ساختمانهای دولتی نزدیك مرز عراق – ایران مشغول بود، گرچه اعمال تروریستی مجاهدین در ایران تا پایان سال 2001 كاهش یافت. بعد از آن كه نیروهای ائتلاف مقرهای مجاهدین را بمباران كردند، رهبری مجاهدین به اعضایش دستور داد كه در برابر نیروهای ائتلاف مقاومت نكنند، و در ماه می 2003 آنان سلاحهایشان را تسلیم نیروهای ائتلاف کردند.
قوا:
بیش از 3000 عضو مجاهدین اكنون در اردوگاه اشرف محصور شدهاند. این اردوگاه مقر اصلی مجاهدین در شمال بغداد است كه تحت كنترل نیروهای ائتلاف و وضعیت محافظت شدهی شخصی كنوانسیون ژنو باقی مانده است. طبق یكی از شرایط قرارداد آتشبس، گروه سلاحها، از جمله تانكها، خودروهای زره پوش و توپخانهی سنگین خود را تحویل داد. تعداد قابل توجهی از پرسنل مجاهدین خلق داوطلبانه اشرف را ترک کردهاند، و چندصد نفر از آنان داوطلبانه به ایران برگردانده شدهاند.
مكان/ حوزهی عملیات:
در دههی 1980، رهبران مجاهدین خلق مجبور شدند به فرانسه فرار كنند. با جایگیری در عراق در سال 1987، تقریباً همهی واحدهای مسلح این گروه در مقرهای مستحكم نزدیك مرز با ایران جای گرفتند. از هنگام عملیات آزادی عراق، عمدهی گروه در اردوگاه اشرف محدود شده، گرچه ساختار خارجی حمایت همچنان با هواداران و رابطان كه در اروپا و امریكای شمالی پراكندهاند باقی مانده است.
كمك خارجی
قبل از عملیات آزادی عراق، گروه، حمایت نظامی و عمده حمایت مالی خود را از رژیم سابق عراق دریافت میكرد. مجاهدین خلق همچنین از سازمانهای پوششی برای جمعآوری كمك از جوامع ایرانی تبعیدی استفاده كرده است.
…