سران فرقه رجوی تا کجا قافیه را باخته اند که با تحقیر و اجبار یک عضو جدا شده به معذرت خواهی، سعی می کنند در نزد دولت مردان آلبانیایی چهره بدنام خود را ترمیم کنند.
وضعیت فلاکت بار این روزهای سران فرقه رجوی مثال زدنی است. از توهین، «تروریست» و «مزدور» خواندنِ اعضای خانواده ها که تنها خواست شان دیدار با فرزندان شان در زندان فرقه رجوی در آلبانی است تا اطلاعاتی خواندن هرکسی که بخواهد یقه خود را روزی از دست این فرقه وطن فروش و بدنام رجوی خلاص کند.
اگر هنوز عضو فرقه رجوی هستید لقبت «عنصر موحد مجاهد خلق» است و «برادر مجاهد» می نامنت.
و البته یک دوجین القاب دیگر نیز بارت می کنند تا مفتکی هرچه بیشتر سوارت شوند.
در این میان اگر روزی بخود آیی و ببینی هرکاری که کردی خواسته یا ناخواسته صرفا مزدوری و وطن فروشی بیش نبوده و به جز لعن و نفرین مردم، و از دست دادن خانواده ات چیزی عایدت نشده و تصمیم بگیری که بگی می خواهم بروم، در یک چشم بهم زدن می شوی «مزدور وزارت اطلاعات»!، در حالیکه هنوز از حصارهای فرقه بیرون نرفتی!
این سرگذشت و سرنوشت تمامی کسانی است که روزی عضو فرقه مجاهدین شدند و روزی هم خواستند که از این فرقه جدا شوند.
البته در این میان خانواده ی اعضای فرقه نیز اگر بخواهند درخواست دیدار با عزیزانشان را از ارگانهای بین المللی و دولت آلبانی طلب کنند، آنها هم یک شبه می شوند «مزدور و تروریست»!!!
بعد هم، جیغ های بنفش سران فرقه رجوی در آسمان آلبانی بلند می شود و هرچه لایق خودشان است را نثار خانواده های اعضای اسیر در اردوگاه این گروه در آلبانی می کنند.
این هم یعنی ته خط، یعنی بیش از ۴۰ سال مزدوری و فلاکت در بیابانهای عراق و آلبانی .
باید گفت سران فرقه رجوی تا کجا قافیه را باخته اند که با تحقیر و اجبار یک عضو جدا شده به معذرت خواهی، سعی می کنند در نزد دولت مردان آلبانیایی چهره بدنام خود را ترمیم کنند.
ولی آنچه که هرگز تغییری نخواهد کرد اینکه این فرقه جایی برای ماندن و زندگی کردن نیست. هرچه هست مرگ و نابودی است و بوی تعفن مزدوری و وطن فروشی.
درج یک دست نوشته از آقای قاسم کلیایی و پیشتر فرید شاه کرمی در سایت معلوم الحال موسوم به «ایران افشاگر» شاید خواسته رهبران بی مقدار فرقه را ارضاء کند ولی در بطن خود پندها و اندرزهای فراوان برای کسانی دارد که روزی پرچم وطن فروشی را در بازار مکاره بیگانگان و دشمنان این مرز و بوم بالا بردند.
حال بعد از گذشت بیش از ۴۰ سال باید از سران مزدور و وطن فروش این فرقه پرسید:
دیگر از جان این خروج یافتگان با کلکسیونی از بیماری و فلاکت و دربدری که بواسطه سالمندی و امراضی که حاصل بلافصل فشار روحی و روانی و جسمی حضور در فرقه مخرب شماست چه می خواهی؟ چرا باید اینچنین بخاطر فشارهای مالی تحقیر شوند ؟
اخیرا آقای قاسم کلیایی عضو جدا شده از فرقه رجوی در صفحه فیسبوکش عکسی را منتشر کرد که در درب ورودی وزارت کشور آلبانی ایستاده و نوشته ای بدین شرح را در دست دارد.
«تحصن جلوی وزارت کشور آلبانی، از شرایط کرونا برای ندادن حقوق پناهندگی استفاده نکنیم.»
گفته می شود تحصن قاسم کلیایی در مقابل وزارت کشور آلبانی در اعتراض به حقوق دریافت نشده اش طی سه ماهه گذشته بود.
آقای قاسم کلیایی جزو ۱۰۶ نفری بود که در مرداد ماه ۱۳۹۵ برابر با اوت ۲۰۱۶ از عراق به آلبانی انتقال داده شد. نام وی در ردیف ششم این لیست دیده می شود که رسانه ای شده بود.