خانواده محمدنژاد یکی از خانواده های نجیب و زحمتکش اهل نقده از استان آذربایجان غربی است. وقتی پای صحبت آقای محمدرضا محمدنژاد برادر بهمن محمدنژاد اسیر فرقه رجوی در کشور آلبانی نشستیم، تازه متوجه شدیم که «مجاهدین» چه ظلم ها و جنایاتی را که در حق این خانواده روا نداشته اند.
آقای محمدرضا می گوید در طول سالیان گذشته 4 تن از برادرانم؛ رسول، علیرضا، سیاوش و بهمن در دام این فرقه گرفتار شدند. ولی خیلی زود از نزدیک جنایات آنان در حق مردم عراق و مردم ایران در همکاری با نیروهای صدام حسین را به عینه دیدند. چیزی که هرگز در ذهن و تخیل شان نمی گنجید.
عملیات «مروارید» در سال 1369 که توسط «مجاهدین» بر علیه کُردهای عراقی در شمال این کشور به وقوع پیوست باعت شد مردم بیگناه زیادی توسط همین اشرار «مجاهدین» به قتل برسند.
آن وقت بود که برادرانم به ماهیت ضد ایرانی و وطن فروشی رجوی پی بردند. برادرم سیاوش بدلیل تبری جستن از جنایات رجوی که خواهان جدایی بود، توسط همین «مجاهدین» و به کمک نیروهای عراقی در قرارگاه اشرف اعدام شد.
برادر دیگرم علیرضا موفق شد به همراه تعدادی دیگری از مخالفین فرقه رجوی از قرارگاه اشرف فرار و پس از تحمل مشقات فراران از طریق خاک اردن به کشور سوئد پناهنده شود.
اما برادرم رسول در دست فرقه گرفتار شد. ولی هرگز در برابر فشارهای سران فرقه رجوی سر تعظیم فرود نیاورد. او تحت شدیدترین شکنجه های روحی و روانی سران فرقه در قرارگاه اشرف قرار داشت.
نهایتا تصمیم رجوی این شد که او را به زندان وحشتناک ابوغریب بفرستد. وی در این زندان نیز همانند زندان اشرف ولی اینبار توسط دژخیمان عراقی به شدت شکنجه شد تا شاید نادم شده و مجددا به نزد فرقه برگردد. ولی او هرگز در برابر فشارهای رجوی سر خم نکرد. نهایتا هم توسط دولت ایران با اسرای عراقی تبادل شد. او نیز هم اکنون در کشور سوئد زندگی می کند.
لازم به ذکر است که یک دختر عمو و دو پسر عمو و یک پسرعمه آقای محمدرضا محمدنژاد نیز سابقا عضو «مجاهدین» بودند که همگی شان در دهه هفتاد به محض شناخت ماهیت فرقه ای این گروه بدنام و وطن فروش آنرا ترک کردند.
آقای محمدرضا ادامه می دهند؛ هم اکنون تنها برادرم بهمن در دست این فرقه و در کشور آلبانی اسیر است. آنچه که به خانواده ما بر می گردد تمام سعی و تلاش مان را خواهیم کرد تا او را نیز همانند دیگر برادرانم، از دست فرقه نجات داده و به کانون گرم خانواده برگردانیم.
وقتی از ایشان پرسیدم در مقابل خواست به حق و قانونی شما رجوی با وقاحت وصف ناشدنی خانواده ها را مشتی «تروریست و مزدور» خطاب کرده و در رسانه هایشان در توهین و ناسزاگویی هیچ حریم و حرمتی را در حق خانواده ها نگه نمی دارند، گفت:
بگذارید سران فرقه هر توهین و ناسزایی را که خواستند نثار خانواده های دردمند بکنند. ما تنها خواستمان رهایی فرزندان، خواهران و برادرانمان از دست این فرقه وطن فروش است. حتی اگر آنها ما را «تروریست» و «مزدور» هم بخوانند، ما از این خواست برحق و قانونی مان دست برنخواهیم داشت.
مطمئنا هیچکدام از این حرمت شکنی ها، واقعیت ها را تغییر نخواهد داد و آن اینکه تشکیلات «مجاهدین» با سران بدنام و وطن فروش شان یک فرقه تمام عیار و یک گروه تروریستی بیش نیستند. اگر غیر از این بود هرگز از سوی مردم ایران طرد نشده و هم اکنون در سن سالمندی با بیماریهای لاعلاج در بیابانهای آلبانی سرگردان و آواره نبودند.
از اول اردیبهشت ۹۹ به ابتکار آقای ابراهیم خدابنده مدیر عامل نجات کشور فراخوان امضای طومار اینترنتی مورد استقبال خانواده های دردمند در ایران ، همچنین ایرانیان خارج از کشور قرارگرفت که بلافاصله شروع به امضای آن جهت ارسال به نخست وزیر آلبانی آقای «ادی راما» کردند که هم اکنون نیز ادامه دارد.
بنحویکه تاکنون نزدیک به ۱۱۰۰۰ امضای درخواست از سوی خانواده ها و حامیان حقوق بشر در سرتاسر جهان در آن ثبت شده است.
در متن این طومار از دولت آلبانی خواسته می شود تا به خانواده ها اجازه داده شود با عزیزانشان در اردوگاه مجاهدین خلق در این کشور ملاقات کنند.
واکنش های ضد انسانی و حرمت شکنی فرقه رجوی در حق خانواده ها همچنان از سوی سران فرقه بدنام رجوی ادامه دارد. بنحویکه توانسته است ماهیت فرقه ای و ضد انسانی این گروه را در معرض دید ایرانیان و جهانیان قرار دهد.
پیام ویدئویی شماره ۱ آقای محمدرضا محمدنژاد به برادرش بهمن اسیرفرقه رجوی
ویدئویی شماره ۲ آقای محمدرضا محمدنژاد به برادرش بهمن اسیرفرقه رجوی در آلبانی
عکس های اعضای خانواده بهمن محمدنژاد، اسیرِ فرقه رجوی در کشور آلبانی که به درخواست برادرشان محمدرضا محمدنژاد در این سایت گذاشته می شود تا شاید به تصادف و یا توسط افراد دیگری به بدست بهمن برسد.
