دغدغه های نفس گیر برای سران فرقه رجوی در آلبانی

اقامت اجباری مریم رجوی در آلبانی، بدنبال تبعید وی از خاک فرانسه، سرآغاز سلسله شکست هائی در فرقه ی ضدبشری رجوی بود.
تضعیف شدید حامی اصلی فرقه ی رجوی ، یعنی آمریکا در پی شکست در قطعنامه ی پیشنهادی اش ، سایه ای سنگین از سکوت و شکست را بر سر فرقه ی رجوی انداخت!
بدنبال آن اقدام دولتمرادان آلبانی در پرونده ی دستگیری ضد انسانی و غیرقانونی آقای احسان بیدی و آزادی آقای احسان بیدی و دلجوئی از ایشان و عذرخواهی ، یک علامت قوی از سوی آلبانیائی ها به سران فرقه بود که دیگر بیش از این نمی توانند و نمی خواهند به خواستهای غیرمنطقی رجویست ها ، تن بدهند.

از سوی دیگر امضای طومار 11000 نفره ی خانواده ها برای درخواست ملاقات، لرزه بر اندام تشکیلات عنکبوتی رجوی انداخته است.
حضور جداشدگان در خاک آلبانی، چه آنهائی که از ترس تنهائی، گرسنگی و آوارگی از فرقه جیره و مواجب می گیرند و چه جداشدگانی که مستمری نمی گیرند، یک تهدید بالقوه برای موجودیت سازمان در آلبانی است . جداشدگانی که هر کدام بیش از ربع قرن و یا بیشتر و کمتر در فرقه حضور داشتند و اکنون با زدن مهر “باطل شد” بر پیشانی فرقه از آن جدا شده و به تبلیغ علیه سیاست های فرقه در آلبانی مشغول هستند! نفس کشیدن و راه رفتن هر کدام از جداشده ها در آلبانی به ضرر حیات و موجودیت متزلزل فرقه در آلبانی است .
همچنین سیاست های دگم فرقه در مناسبات و بی خبری از سرنوشت رهبر فراری، موجی از تقابل و نارضایتی را در درون تشکیلات رقم زده است. مطالبات بحق اعضای مسن و پیر که عمر و جوانی خود را برای رهبر بلا تکلیف فرقه گذاشتند و نتیجه ای حاصل نشده ، یکی از اصلی ترین دغدغه های مریم رجوی ، رهبر خود منتسب کنونی فرقه ی رجوی می باشد.
همایش سراسری خانواده های انجمن نجات، در بحبوحه ی کرونا، نیز از دیگر عوامل فشار بر سران فرقه بود که خواب را از چشمان نوکران رجوی و شخص مریم رجوی ربوده بود وآنان را مجبور کرده بود که سراسیمه اخبار این همایش گسترده و اینترنتی را دنبال کنند!
مریم رجوی در این وانفسا، فقط توانست نظاره گر باشد بی هیچ نقش موثری!
هرکدام از این ضربات کاری، در جای خود اثرگذار و تضعیف کننده بود، اما حضور جداشدگان در آلبانی و افشاگری علیه جنایات بیشمار فرقه ضربه ای مستمر است که بلاانقطاع بر پیکر فرسوده ی فرقه فرود می آید.
در همین رابطه سایت جداشدگان در آلبانی نوشته است :
” دراینکه فرقه رجوی برعلیه جداشدگان از این فرقه توطئه میکند شکی نیست و همه اینرا میدانند و خود فرقه هم با تمام توان دنبال آزار و اذیت این جدا شدگان است و خودشان هم به این اذعان دارند ولی نعل وارونه زده و با آسمان را به ریسمان بافتن و با تهمت وافترا و نسبت دادن نفرات به جاهای موهوم ذهنی و جاهایی که از آنها وحشت دارند تلاش دارند که این کار ضد انسانی خودشان را توجیه کنند. پرواضح است که وجود این جدا شدگان بدلائل مختلف خاری در چشم این فرقه ضدملی است.
اولین دلیل اینکه هر کدام از این جدا شدگان سند ورشکستگی خط و خطوط این فرقه است چون هرکدام از این جدا شدگان با عشق و امید هایی به این فرقه پیوسته و اعتقاد کامل داشتند ولی در طی زمان برآنان مسلم شد که این فرقه هیچ اعتقادی به ملت ایران نداشته؛ بلکه برعکس همه اعمالش برخلاف مصالح ملت و مزدوری برای بیگانکان است.
بلی، آقای احسان بیدی نه تنها آزاد گردیده بلکه از جانب مسئولین آلبانی مورد استمالت و دلجویی قرار گرفته و از او عذرخواهی به عمل آمده است و او نه تنها اخراج نشده بلکه بازداشت غیرقانونی او نیز به پایان رسیده است. ”
بدین ترتیب مریم رجوی باید با همه این دغدغه ها ، بسوزد و بسازد و هراسناک منتظر سرنوشت تلخ و محتوم خود در آلبانی بنشیند . . .
فرید