احمد در سال 1359 از طریق واحد بسیج شهید چمران به جبهه اعزام گردید و بعد از دو ماه به اسارت نیروهای عراقی درآمد.
بعد از اسارت، احمد با خانواده مکاتبه می کرد و عکس می فرستاد و تا سال 1367 ارتباط مکاتبه ای برقرار بود. اما بعد از آن دیگر خبری از وی نبود. این بی خبری موجب شد که خانواده با سازمان ملل متحد و مراجع بین المللی مکاتبه نمایند. سال 1380 از طریق جداشدگان و انجمن نجات مطلع شدند که احمد در پادگان اشرف می باشد.
مادران، قربانیان فراموش شده فرقه رجوی
مادر سالخورده ایشان خانم مهین توکلی پیامی به ایشان دادند و از احمد درخواست دارند تا تماسی بگیرد.
سلام و درود بی پایان بر شما مادر دردمند احمد آقا عبدی اسیر زندان مانز آلبانی…
آه و اشکهای جگرسوزتون ، سنگ رو آب میکنه قربونت برم ..
فقط رجوی است که بقول قرآن گوشش ناشنوا ، چشماش نابینا و قلبش سنگ شده و کلا بی احساس شده مادرجون…
هیچوقت یادم نمیره که تیرماه ۱۳۶۸ بود که احمد از اردوگاه صدام ،عضو گیری شد و اومد اشرف و در یکانم سازماندهی شد .
الباقی حرفا و خاطراتم رو با افتخار باهاتون درمیان خواهم گذاشت عزیزم…
خدا بابای احمد آقا رو بیامرزد و شما رو تا نیل به مقصود یعنی در آغوش کشیدن دلبندت نگهداره..
آمین یا رب العالمین
دست بوس شما_ پوراحمد