روز جمعه مورخه 11/7/99 اعضای انجمن نجات خوزستان با خانواده سید هادی علویان در شهرستان خرمشهر دیداری دوستانه داشتند. در این دیدار اعضای انجمن ابتدا ضمن تشکر از مهمان نوازی این خانواده تلاش های سالیان آنها را برای نجات عزیز اسیر خود ستوده و در ادامه توضیحاتی در خصوص وضعیت فعلی اعضا در آلبانی ارائه داده و گفتند متاسفانه از زمان شروع دوران کرونا تاکنون سرکردگان فرقه رجوی هیچگونه گزارشی ازنحوه رعایت پروتکل های بهداشتی در کمپ مانز و تعداد اعضایی که در آنجا درگیر کرونا شدند به افکار عمومی و بخصوص سازمان بهداشت جهانی در آلبانی ارائه ندادند.
روز 19 مهر دو تن از اعضاء بر اثر ابتلا به بیماری کرونا متاسفانه در بیمارستان جان سپردند. اما سران فرقه اعلام کردند که آنها بدلیل بیماری فوت شدند ! در ادامه اعضای انجمن گزارشی از تلاش هایی که انجمن نجات البته به همت و تلاش خانواده های اعضای دربند انجام داده به اطلاع آقای سید سعید علویان رسانده و گفتند به لطف خدا وبا همت خانواده ها این تلاش ها قطعا به نتیجه که همان رهایی تمامی اسیران دربند باشد، خواهد رسید .
آقای علویان که همواره از دوستان و همیاران انجمن بوده گفت ما واقعا تلاش های شما را در این سالیان برای نجات عزیزانمان به عینه دیدیم و از این بابت هم از شما دوستان انجمن نجات نهایت تشکر را داریم. اما درمورد برادرم هادی باید بگویم بنا به اظهارات شما و برخی دیگر از نفراتی که مثل شما از گروه رجوی نجات پیدا کردند، برادرم هادی همچنان در این گروه بسر می برد. نگرانی وسئوال ما این است که چرا تاکنون او با ما ارتباطی نگرفته ؟ مدتی بعد از اسارت برادرم مادرم چشم انتظاربه رحمت خدا رفت چند سال پیش هم پدرم.
واقعا سئوالم از رهبران مجاهدین این است که چرا درد و رنج هایی که یک مادر و پدر از بابت دوری فرزندشان متحمل می شوند را درک نمی کنند؟ واقعا چرا انسانیت در مرام رهبران مجاهدین نیست؟ من چند بار به عراق و پشت سیاج اشرف رفتم شاید که بتوانم برادرمان را چند دقیقه ملاقات کنم اما مسئولان کمپ فقط فحش و تهمت بود که نصیب ما می کردند! که چرا آمدیم جلوی کمپ !
یادم هست به یکی از آنها که نزدیک سیاج ایستاده بود گفتم من فقط آمدم برادرم را ببینم چرا چنین رفتاری با ما دارید؟! که باز فقط فحش می داد. البته در بین آنها هم بعضا افرادی بودند که هیچی نمی گفتند و معلوم بود که ما را درک می کردند .
بهرحال امیدوارم که امثال برادرم از این وضعیتی که رجوی برایشان درست کرده نجات پیدا کنند. الان هم که با این اوضاع کرونا نگرانی ما نسبت به وضعیت برادرمان زیادتر شده انتظار دارم که نهادهای بین المللی و سازمان جهانی بهداشت با جدیت وارد شده و نگذارد رهبران مجاهدین بیش از این با سرنوشت و سلامتی امثال برادرم بازی کنند.
از دولت آلبانی هم تقاضا دارم اجازه دهد ما به کشورشان سفر کنیم تا ما خودمان پیگیر وضعیت برادرمان شویم . البته ما به تلاش های خودمان برای رسیدن به خواسته به حقی که داریم ادامه می دهیم .
اعضای انجمن در پاسخ به صحبت های آقای علویان گفتند متاسفانه برای رجوی هیچ چیزی مهمتر از رسیدن به قدرت نیست. رجوی طی سالیان تمامی روش های کلاسیک مغزشویی را بکار گرفت تا بتواند اعضا را از دنیای بیرون قطع و نسبت به آن متنفر کند. خانواده را بعنوان دشمن شماره یک به آنها القا می کند چون رجوی بشدت ازخانواده وحشت دارد و آن را متضاد با اهداف فرقه گرایانه خود می بیند. بنابراین وقتی خانواده ها را جلوی بیت عنکبوتی اش می بیند سعی می کند با تهمت زدن و تهدید کردن آنها را دور کند. در یک کلام رجوی خوب می داند خانواده می تواند بساط شیادی او را جمع و فرو بریزد.
در مورد رفتن خانواده ها به آلبانی متاسفانه بارها خانواده هایی تلاش کردند به آن کشور سفر کنند اما سران این فرقه با لابی گری در آمریکا و به پشتوانه حمایت دولت مردان به اصطلاح مدافع حقوق بشرآمریکا مانع از اینکار شدند. چون دولت آلبانی هم زیر سیطره آمریکاست . در مورد ورود بهداشت جهانی به کمپ مانز متاسفانه سران فرقه به هیچیک از قوانین انسانی پایبند نیستند و تاکنون مانع از ورود بازرسان بهداشت به مقرشان شدند . اما یقین داریم که خانواده های اعضای دربند فرقه با تلاش و همت خود موانعی که رهبران فرقه درست کردند درهم خواهند شکست و رهایی عزیزانشان را رقم خواهند زد وآن روز دیر نیست .
در پایان این دیدار اعضای انجمن به اصرارآقای علویان نهار را در منزل وی صرف کردند .