اینجانب مرتضی پورحسن کویخی از برادران اسماعیل پور حسن کویخی بنمایندگی از خانواده بزرگ خود ضمن عرض صمیمانه ترین سلام و درودها به شما مسئولان کمیته ناپدید شدگان اجباری، خواستار آن هستیم که مطابق با اصل کنوانسیون ملل متحد در قبال ناپدید شدگان اجباری، با کنکاش در زندان مانز آلبانی خبر سلامتی برادر اسیرمان را به ما ابلاغ فرمایید.
عالی جنابان
برادر اسیرمان اسماعیل پورحسن کویخی درهنگامه خدمت نظام وظیفه علیه متجاوزان صدام به خاک وطن، درعملیات مشترک صدام و رجوی در منطقه مرزی مهران مورخه 29 خرداد 1367 به اسارت درآمد و بی انکه اسمش بعنوان یک اسیر جنگی در صلیب سرخ جهانی به ثبت رسیده باشد، به عضویت اجباری بازوی نظامی و خشونت گرای رجوی بنام ارتش آزادیبخش ملی درآمد که بالغ بر30 سال است که از صحت و سقم سلامتی ایشان بی اطلاع هستیم و طبعا ازاین فراق و دوری رنج بسیاری را به دوش می کشیم .
عضو اسیر نامبرده هم اکنون در کنترل شدید فرقه رجوی موسوم به سازمان مجاهدین خلق در زندان مانزآلبانی بسرمیبرد بی آنکه اجازه داشته باشد کوچکترین ارتباطی با خانواده چشم انتظارش برقرارنماید.
لازم به ذکراست که اخیرا خبرهای ناگواری ازتردد کنترل شده برادرم به بیمارستان تیرانا به دست آوردیم که متاسفانه نشان ازبیماری لاعلاج او دارد و گمان میرود که به ویروس کووید 19 مبتلا شده است که سخت ما را نگران و پریشان خاطر کرده است .
ما خانواده دردمند و چشم انتظار اسماعیل پورحسن ضمن شکایت از دولت آلبانی که از اعضای کمیته ناپدیدشدگان اجباری بشمار میرود و در خصوص ناپدید شدگان اجباری درجماعت رجوی مسئولیت پذیرفته است که متاسفانه ازپاسخگویی به درخواست مشروع ما بمنظور ملاقات فی مابین امتناع می ورزد، ازعالی جنابان دراین خصوص استمداد می طلبیم.
پیشاپیش ازدقت نظرشما در رسیدگی به شکایت مان که یک امر انسانی و خدا پسندانه بشمار میرود سپاسگزاری می کنیم .
مرتضی پورحسن کویخی