![فاطمه شکوری، مادر اسداله فیاض دیزج](../wp-content/uploads/Fayaz-Mom-Tasleiat.jpg)
نئجه راحت یاتیسان هرگئجه بیز سیز آناجان/ قوروماز گوز یاشیمیز بیرگئجه سنسیز آنا جان
بیز سنه بولبولیدیک سنده بیزه باغ وچمن / نئجه بولبول یاشاسین باغ و چمن سیز آناجان
شب ها وبی ما چگونه میخوابی مادر جان/ درحالی که اشک چشمان ما لحظه ای قطع نمیشود
ما بلبل باغ وچمن تو بودیم / بدون باغ وچمن، بلبل چگونه خواهد زیست؟
متن شعر ترکی فوق و ترجمه ی فارسی اش در رثای مادری که سرانجام نتوانست درد بزرگ هجران فرزند اسیرش درچنگال رجوی را تحمل کند و بر اثر درد و رنج و بیماری تدریجی و در انتظار دیدار بی حاصل فرزند دلبند خود دارفانی را وداع نمود ، از آگهی ترحیم این مادر مظلوم برگرفته شده است.
![فاطمه شکوری، مادر اسداله فیاض دیزج](../wp-content/uploads/Fayaz-Mom-Tasleiat.jpg)
ایشان بانو فاطمه شکوری، مادر اسداله فیاض دیزج است که پس از دهه ها دوری از فرزندش که از طرف سازمان مجاهدین رجوی هرگز اجازه ی ملاقات و تماس تلفنی به او داده نشد ، درتاریخ 25/08/1399با چشمانی منتظر و در شهر تبریز به ابدیت پیوست.
ما بعنوان خانواده های گرفتار و جداشدگان از مناسبات جهنمی ، بارها به وضع وخیم این بانوی مظلوم و محترمه تاکید نموده و خواستار ملاقات و تماس او با فرزند دربند ودلبندش بودیم که این درخواست ما درکنار تمناهای زیاد این مادر ، ازطرف رجوی ها پذیرفته نشد و این مطالبات ساده بمثابه میخ آهنینی شد که بر سنگ نرفت وملاقات وتماسی صورت نگرفت!
ما به نوبه ی خود این ضایعه ی بزرگ و حادثه ی دردناک را به آقای اسداله فیاض ساکن درقلعه ی مانز آلبانی ، همسر این مرحومه ، فرزندان و نوه های ایشان وتمامی اعضای فامیل ودوستان او تسلیت عرض کرده و ” مزارت پر نور باد ” به ایشان گفته و آرزوی پیشه کردن صبر و بردباری و تحمل این فقدان سخت را برایشان میکنیم .
نمونه ای از نامه ها و مصاحبه های این عزیز ازدست رفته نیز ضمیمه ی این متن است.