عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست

سـلام برادر عزیزتر از جانم

چند روز پیش خبر جدایی خلیل انصاریان از اسیران پیوسته به سازمان را شنیدم و پیش از آن خبر بازگشت غلامعلی میرزایی به آغوش وطن. همه خانواده های چشم به راه غرق در شور و شعف شدند و باز قبل از آن اعلام خبر جدایی رضا مزگی نژاد، ازجمله خبرهای خوبی بود که در میان اوج نگرانی و دلهره خانواده ها از شیوع ویروس کرونا در کمپ آلبانی، منتشر شد.

برادر عزیزم
تمام افرادی را که نام بردم همچون خودت همگی از اسیرانی بودند که پس از تحمل درد و رنج های فراوان اسارت در این سالیان طولانی در اردوگاه های عراق ، فریب کسانی را خوردند که به دروغ درِ باغِ سبز آزادی را به آنها نشان دادند ، آزادی که سرابی بیش نبود و منجر به گرفتاری شما و همه اسیران پیوسته به فرقه شد .

عده ای از آنها از همان ابتدا راه خود را جدا کردند و به ماهیت پلید سران فرقه پی بردند و عده ای هم در ادامه راه .

آنچه مهم است این است که بالاخره متوجه این امر شدند که عمری را در راه مطامع شیطانی سران فرقه تباه کردند و از همه مهمتر اینکه کار را برای خودشان تمام شده ندیدند و بذر امید را مخفیانه در دل زنده نگه داشتند تا از سیاه چال رهایی یابند.

برادر عزیزم این را بدان که این راه همیشه برای تو گشوده است و آغوش خواهر برای تو همیشه باز اما عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست .
بیا قبل از اینکه خیلی دیر شود!

بیا تا نه مثل پدر و مادر آرزوی دیدنت را خود به گور ببرم

من امیدوار به دیدن دوباره ات هستم.

و چقدر زیبا و مسرت بخش است که روزی این تیتر خبر را بخوانم :« اعلام جدایی سید حسین رضوی پس از سی و دوسال عضویت از فرقه »
خواهر همیشه چشم انتظارت

ربابه رضوی زاده بهابادی