برده دارانی که تحت عنوان ” رهبرعقیدتی ” سالها با رفاهی ترین امکانات در سلطنت مینیاتوری در عراق بسر می بردند و از دسترنج هزاران عضو، برده داری نوینی را براه انداخته بودند، چگونه می توانند از حقوق مستضعفین سخن برانند؟!
رهبران استثمارگر مجاهدین، به گونه ای از تضییع حقوق کارگران در ایران سخن می گویند، انگار خود بهترین حافظان منافع انسان ها می باشند!
مریم عضدانلو ملقب به مریم رجوی در بیانات پرفیض شان در مورد ایران آزاد فردا فرموده :
” ما به برابری کامل زنان و مردان در کلیه حقوق‌سیاسی، اجتماعی و مشارکت برابر زنان در رهبری‌سیاسی، معتقدیم و هر گونه اَشکال تبعیض علیه زنان، ملغی خواهد شد و آنان از حق انتخاب آزادانه پوشش، ازدواج، طلاق، تحصیل و اشتغال، برخوردار خواهند بود.”
اما درعمل چی؟!
زنان در درون تشکیلات اجازه ندارند لباس های رنگی بپوشند!
زنان در درون فرقه ، اجازه آرایش ندارند!
زنان نباید در درون فرقه بخندند!
زنان نباید در درون تشکیلات ، کنار مردی بایستند!
زنان نباید در مناسبات به چهره مردان خیره شوند!
زنان حق تردد تکی و یا صحبت تک نفره با مردان در سازمان را ندارند!
و …
اما خود مریم استثناء است!!! در هر مراسمی یک رنگ لباس می پوشد. هیچ وقت لباس تکراری نمی پوشد.
اگر زن مجاهد خلق! باید خودش را شلخته و نامرتب نگه دارد ، چرا مریم با آن سن بالا و آن قیافه ی نافرمش ، باید آرایش کرده و جلو مردان عشوه گری کند ؟ آیا مریم مجاهد خلق نیست ؟ آیا مریم باید هزار رنگ باشد ؟ آیا مریم حق دارد هر طوری خواست لباس بپوشد ، اما زنان دیگر تحت فرمان او باید ، فقط لباس سرمه ای ، خاکی یا مشگی بپوشند ؟!
آیا مفاد و بندهای پیام های این عروس هزار داماد! فقط شامل خودش می شود ؟!
آیا زنانی که دل در گرو این زن دارند ، می دانند که اسیر بازی های یک شیطان شده اند ؟
چرا زنان اسیر در فرقه رجوی از زندگی انسانی ، حذف شدند ؟
به دستور مریم رجوی ، هیچ زن دیگری جز او حق ندارد در سایت های سازمان عرض اندام کند!
احتمالا:
یا برادران مجاهد خیلی لحظه دار می شوند ؟ یا خانم رجوی نخواسته به جز او ، زن دیگری در کانون توجهات مردان باشد!
حال این رهبران وقتی از مستضعف و حقوق پایمال شده ی مستضعفین سخن می گویند، واقعا حال بهم زن است!
منطق انسانی حکم می کند، اگر می خواهیم اشکالی را در دیگران بگوئیم ، اول خود باید نخستین کسی باشیم که فاقد آن اشکال باشیم!
10 سال از بهترین دوران جوانی و از عمر گرانبهایم را در سازمان مجاهدین در اسارت بسر بردم، دیگر به چند و چون و زیرو بم این فرقه ی جهنمی اشراف دارم، اما وقتی به ویترین سازمان در سایت هایش و یا تلویزیون آنها نگاه می کنم، همه چیز متفاوت و آرمانی به تصویر کشیده می شود!
برایم این سئوال پیش می آید که ”
واقعا این استثمار کنندگان و برده داران نوین، بوئی از انسانیت برده اند؟
فرید