بررسی احکام دادگاه عالی آمریکا و دادگاه لوگزامبورگ
بهزاد علیشاهی:
اگر کسی به سایت های سازمان مجاهدین یا تلویزیون ماهواره ای آنها در این روزها نگاهی بکند، این تصور را می کند که این سازمان روی نوار پیروزی با سرعت و شتابان در حال حرکت است و مثلاً از لیست گروه های تروریستی خارج شده، دادگاه فرانسه به نفعش رای داده، مسعود رجوی که سالیان مخفی بود و جرات نداشت پیامی بده، پیام داده است. هیئتی از پارلمان اروپا برای بازدید به اشرف رفته است و همینطور لیست پیروزی ها ادامه دارد و آخرین خبر هم این بود که می خواسته اند در آمریکا هم از لیست گروه های تروریستی خارج شوند. اما معمولاً خبرهایی که سازمان مجاهدین پخش می کند، الزاماً این نیست که آن خبر حقیقت و واقعیتی را هم در بیرون خود داشته است. به هر حال از خودتان می خواهم که در این زمینه توضیحی بدهید که وضعیت بین المللی و سیاسی سازمان مجاهدین در اروپا و آمریکا در چه وضعی است؟ این دادگاه ها و داستان های از لیست گروههای تروریستی بیرون آمدن به چه ترتیبی است؟
محمد حسین سبحانی:
بعد از اینکه رژیم صدام حسین در سال 2003 در عراق سرنگون شد و دولت جدید عراق بر سر کار آمد، از همان مقطع سازمان مجاهدین تلاش کرد که زرورقی را روی استراتژی مبارزه مسلحانه بکشد و آن را تحت عنوان " راه حل سوم " به خورد فعالان سیاسی و دولت های خارجی بدهد. راه حل سوم در واقع همان مبارزه مسلحانه بود که اتفاقاً در پیام اخیر مسعود رجوی نیز به این امر اعتراف شده است که اگر فرصتی وجود داشت در این مورد هم توضیح خواهم داد که دقیقاً اشاره روشن و صریحی دارد به ادامه مبارزه مسلحانه و تصریح می کند که کماکان من هستم که رهبری فرقه مجاهدین را برعهده دارم. البته او این فرقه را سازمان پرافتخار و خونبار مجاهدین معرفی می کند. بنابراین سازمان مجاهدین خط خارج شدن از لیست گروه های تروریستی در اروپا و آمریکا را از همان مقطع و در سال 2003 آغاز کرد، زیرا سازمان مجاهدین خلق با سرنگونی صدام حسین، دیکتاتوری که انبوهی تانک و نفر بر و انواع تدارکات و تسلیحات را در اختیار وی می گذاشت، سرنوشت استراتژی مبارزه مسلحانه را در عراق در ابهام، و حضور در لیست گروه های تروریستی را مانعی جدی برای فعالیت های خود می دید. بنابراین یک پروسه حقوقی را با هزینه های بسیار هنگفت و بکارگیری وکلای معروف آغاز کرد که البته با اینکه از سال 2003 این کار را شروع کرد ولی این را علنی و آشکار نمی کرد. به موازات این پروسه حقوقی تمام انرژی تشکیلاتی و سازمانی خود را حول بستر سازی برای خروج از لیست گروه های تروریستی قرار داد و تحت عنوان باصطلاح دیپلماسی انقلابی، ملاقات با پارلمانترها و نمایندگان مختلف و غیره آغاز کرد. اما خبری که دیروز خبرگزاری آسوشیتدپرس و سپس رادیو بی بی سی به نقل از این خبرگزاری اعلام کرد حاکی است که تمام تلاش های سازمان مجاهدین برای خروج از لیست گروه های تروریستی با بن بست کامل مواجه شده و دادگاه عالی آمریکا که عالی ترین مرجع و نهاد قضایی در این کشور است با درخواست اعضای سازمان مجاهدین برای تغییر طبقه بندی وضعیت این سازمان در لیست گروه های تروریستی مخالفت کرده اند. اگر به جایگاه و اهمیت موقعیت حقوقی دادگاه عالی آمریکا که عالی ترین نهاد تصمیم گیرنده در این امور می باشد، توجه بیشتری کنیم و مطلع باشیم که بعد از این مرجع، دیگر نهادی برای پیگیری این امر وجود ندارد، بهتر متوجه می شویم که سازمان مجاهدین خلق در چه بن بستی گرفتار شده است و تمام تلاش سه سال ونیم گذشته اش به دلیل اینکه ماهیتاً از ترور و مبارزه مسلحانه دست برنداشته، با بن بست کامل مواجه شده است. اما سازمان مجاهدین خلق با پخش این خبر توسط خبرگزاری ها، بلافاصله واکنش نشان داد و همه چیز را منکر شد و در اطلاعیه ای که در این مورد صادر کرد، مدعی شد که سازمان مجاهدین خلق اساساً چنین در خواستی را از دادگاه عالی آمریکا نکرده، و درخواست مورد اشاره خبرگزاری ها به درخواست حقوقی چند پناهنده ساده در آمریکا بر می گردد. اما سازمان مجاهدین خلق در اطلاعیه اش به این پرسش جواب نداد که چگونه چند پناهنده ساده دست به چنین کار بزرگ حقوقی با چنین هزینه های سرسام آوری زده است؟ چگونه چند پناهنده معمولی به دادگاه عالی آمریکا شکایت کرده اند!؟ برای چی شکایت کرده اند!؟ شکایت کرده اند که برای اینکه سازمان مجاهدین از لیست گروه تروریستی خارج شود!!؟
بهزاد علیشاهی:
پناهنده آنقدر مشغله دارد، اینقدر گرفتاری دارد که اساساً نمی تواند چنین کاری انجام بدهد.
محمد حسین سبحانی:
دقیقاً شما درست می گویید. در واقع سازمان مجاهدین مخاطب خود را، خوانندگان بیانیه خودش را کور و کر تصور می کند که واقعا باید از این روش اظهار تاسف کرد. اما اخبار دقیق و موثقی وجود دارد که آقای علیرضا جعفرزاده از مسئولین ارشد سازمان مجاهدین به نمایندگی از رهبری این سازمان هدایت این کار و طرح خروج سازمان مجاهدین از لیست گروه های تروریستی را بر عهده داشته و کمیته مشی ایران در آمریکا نیز این کار را ساپورت و پشتیبانی می کرده است. حتماً اطلاع دارید که آقای علیرضا جعفرزاده عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین هست و در عراق سال ها حضور داشته است. باز اطلاع دارید که علیرضا جعفرزاده نامه دست نویسی به رهبری سازمان نوشته و اعلام آمادگی کرده که در جهت اهداف سازمان و تحت فشار قرار دادن کشورهای خارجی، عمل تروریستی خودسوزی را انجام دهد که این امر مستند است و نشریه های سازمان این نامه را منتشر کرده اند. البته الان رهبری سازمان مجاهدین برای پیشبرد خط و خطوط خود در آمریکا به علیرضا جعفرزاده چک سفید داده و وی مجاز است که برای پیشبرد خطوط سازمان در آمریکا دست به هر گونه خودزنی سیاسی و ایدئولوژیک بزند. خودزنی سیاسی وایدئولوژیک به چه مفهوم؟ به این مفهوم که وی حق دارد بسیاری از قواعد و مقررات روابط حاکم بر فرقه را نقض کند فرضا با خانوم ها دست بدهد، لازم باشد مشروب بخورد و خیلی چیز های دیگر تا وی در ایفای نقش خود در آمریکا موفق باشد. بنابراین درخواست سازمان مجاهدین برای خروج از لیست گروه های تروریستی در آمریکا با شکست کامل مواجه شد. اما چرا سازمان مجاهدین بلافاصله این مسئله را تکذیب کرد؟ دلیل آن این است که سازمان مجاهدین ضمن اینکه می خواست مسئولیت این شکست را نپذیرد، یک شانسی را هم در آینده برای خودش باقی بگذارد تا این پروسه حقوقی را در شرایط و از طریق دیگری دنبال کند که مشخص است که این کار حداقل چند سال طول می کشد. البته این پروسه حقوقی را در اروپا هم انجام داده بودند که دادگاه لوگزمبورگ در این مورد حکمی را صادر کرد.
بهزاد علیشاهی:
اتفاقاً من می خواستم همین سؤال را مطرح کنم که آیا سازمان مجاهدین در اروپا به نتیجه مثبتی رسیده بودند که می خواستند همان کار را در آمریکا انجام بدهند؟ چون سازمان مجاهدین همزمان و بطور جداگانه هم در لیست گروه های تروریستی در اتحادیه اروپا هست و هم در لیست گروههای تروریستی در آمریکا. چندی قبل سازمان مجاهدین با زدن طبل و شیپور در تلویزیون و سایت های اینترنتی شان اعلام کردند که از لیست گروه های تروریستی در اروپا خارج شده اند. آیا این واقعیت داشت؟ یعنی بعد از اینکه یک گام موفقیت و پیروزی در اروپا داشتند دست به اقدام مشابه در آمریکا زدند که شکست خورد و نپذیرفت؟
محمد حسین سبحانی:
اولاً سازمان مجاهدین هر دو پرونده را در اروپا و آمریکا، به موازات هم شروع کرده بودند. ضمناً رای دادگاه لوگزامبورگ اساساً ربطی به خارج شدن سازمان مجاهدین از لیست گروه های تروریستی در اروپا ندارد، اساساً موضوع حکم آن دادگاه نیست. رای دادگاه لوگزامبورگ این است که دارایی هایی سازمان مجاهدین را در اروپا از مسدود شدن خارج می کند، تازه دولت فرانسه می تواند نسبت به این حکم اعتراض و فرجام خواهی کند که یک پروسه حقوقی طولانی دارد ولی حداکثرش این است که دارایی های سازمان مجاهدین در اروپا از مسدود شدن خارج می شوند. اگر شما دقت کنید بلافاصله بعد از صدور حکم دادگاه لوگزامبورگ، مسعود رجوی بعد از سه سال ونیم لب گشود و نامه ای را منتشر کرد. مخاطب آن نامه هم طبعاً می بایست باصطلاح خلق قهرمان می بود، اما مخاطب اول نامه مریم رجوی است و بعد نام خلق قهرمان آمده است. در همین نامه هم به دروغ مدعی شده اند که از لیست گروه های تروریستی خارج شده اند و عنوان نامه مسعود رجوی هم تبریک به خاطر این موضوع است. مجاهدین در رسانه های تبلیغاتی شان مدعی شده اند که از لیست گروه های تروریستی در اروپا خارج شده اند، اما اگر در نامه دوم مسعود رجوی دقت بکنیم می بینیم که در بند های آخر آن از کشورهای اروپایی درخواست می کند که نام این سازمان را از لیست گروه های تروریستی خارج کنند. در واقع تناقض در درون نامه های مسعود رجوی وجود دارد. چطور می شود که سازمان مجاهدین خلق از لیست گروه های تروریستی خارج شده باشد و مجدداً آقای مسعود رجوی در نامه اش از کشورهای اروپایی بخواهد نام این گروه را از لیست گروه های تروریستی خارج بکنند؟. بنابراین واقعیت این است که حکم دادگاه لوگزامبورگ صرفاً به آزاد شدن دارایی های سازمان مجاهدین خلق در اروپا برمی گردد و ربطی به خارج شدن نام سازمان مجاهدین از لیست گروه های تروریستی ندارد و کماکان سازمان مجاهدین در لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا قرار دارد. در کشور آمریکا نیز علاوه بر سازمان مجاهدین که در سال 1997 در لیست گروه های تروریستی قرار گرفت، و در سال 2002 نیز نام شورای ملی مقاومت و ارتش آزادیبخش نیز به این لیست اضافه شده است. بنابراین هیچ شانسی برای سازمان مجادین وجود ندارد. ضمناً اگر چه که حکم دادگاه عالی آمریکا مبنی بر مخالفت با تغییر طبقه بندی نام سازمان مجاهدین در لیست گروه های تروریستی یک حکم قضایی است و تبعات حقوقی دارد، اما به نظر من یک پیام سیاسی نیز در آن نهفته است. آن پیام این است که سازمان مجاهدین با اینکه خودش را می خواهد هر چه بیشتر زبونانه در معرض فروش بگذارد، اما آن طرف قضیه به دلیل موانع قانونی که وجود دارد نمی تواند این سازمان را به خدمت بگیرد. حتما خاطرتان هست که چندی قبل خبری منتشر شد که پنتاگون اعضای سازمان مجاهدین خلق را استخدام کرده است، اما بلافاصله یکی از سخنگویان وزارت دفاع آمریکا این خبر را تکذیب کرد و سازمان مجاهدین را یک گروه تروریستی قلمداد کرد که سابقه نقض حقوق بشر در نحوه برخورد با اعضای منتقد خود را در پرونده اش دارد.
ادامه دارد