ساعاتی چند به تحویل سال جدید خورشیدی نمانده و این در حالیست که هنوز حدود 2000 نفر در سلطه فرتوت و دیکتاتوری فرقه رجوی اسیر می‌باشند.
مسعود رجوی باری دیگر با صدای لرزان که ناشی از تشدد مریضی دیابت ایشون میباشد همه منتقدان خود را مزدور نامید و باری دیگر به مانند همیشه از اشتباهات تا به امروزش شانه خالی کرد.
و اما در این میان باز سالی بدون آینده برای افراد باقیمانده این فرقه می‌ماند.
آنانی که سالها از دیدن خانواده خود محروم شده و چه بسا که در این مدت بدون دیدن عزیزانشان، آنها را از دست داده باشند.
پدران و مادرانی که حسرت یک لحظه دیدار با جگر گوشه هایشان که سالها در اسارت این فرقه می‌باشند، دار فانی را وداع گفته و غمی بی‌پایان را در دل خاک پنهان کردند.
به خوبی به یاد دارم که روزهای عید بدترین روزهایی بود که می شد در چشم و نگاه همه غم دوری از عزیزان را احساس کرد و اما فرقه رجوی به جای پرورش عشق به ما تنفر از عزیزانمان را می‌آموخت.
در فرقه رجوی صحبت از عشق به خانواده دشمنی با آقای رجوی که خود را رهبر ایدئولوژیک سرسپردگانش می‌دانست بود، افراد فرقه همواره بدون هیچ اعتراض و بحثی باید کورکورانه هر آن چه آقای رجوی میگفت را تائید میکردند و هرگز دهان به انتقاد نمی گشودند.
حال که سالهای سال از جدایی من از فرقه میگذرد از خودم میپرسم کجای دنیا عشق به خانواده محکوم میباشد. براستی که بدون عشق به مام وطن، مامی که پدر و مادر و خانواده ما را در خود جای داده، چگونه می‌شود عاشق آزادی وطن بود.!
براستی آیا می‌شود 9 ماه در انتظار بدنیا آمدن فرزندت باشی و اما بعد از بدنیا آمدن او، از او منتفر باشی، مگر اینکه ذهن بیماری داشته باشی!؟
آیا می‌شود آزادی وطن را در دل پروراند و اما مردم را مزدور نامید.
در واقع بدون اینکه حتی نیاز به نگاه عمیقی داشته باشیم، می‌توان به وضوح مشاهده کرد که مسعود رجوی بویی از عشق نبرده و از خود خدایی ساخته که خودشیفته تمام عیار خود میباشد.
در این لحظات که ساعاتی پیش به آغاز سال جدید خورشیدی نمانده است از فرصت استفاده میکنم و سال جدید را سالی پربار همرا ه با تندرستی برای هموطنان عزیزم آرزومندم.
آرزو دارم که اسیران فرقه رجوی توان آنرا پیدا کنند که خود را از ایدئولوژی خفقان فرقه رجوی برهانند و وارد دنیایی آزاد بدور از هر گونه فشارهای روحی بشوند.
سال جدید را به همه تبریک گفته و اگر چه گاها در جریان فشارهای زندگی یادمان می رود که عشق تنها دلیل زندگی است. اما خدا را شکر که نوروز هر سال این فکر را به یادمان می آورد.
نوروزتان مملو از عشق