سایت های تبلیغاتی فرقه تروریستی مجاهدین خلق از برگزاری به اصطلاح اجلاس میاندوره شورای ملی مقاومت در روز چهارشبنه 11 فروردین 1400 و با شرکت مریم قجر خبر دادند که بر اساس روال معمول دست آوردهای موفقیت آمیز خود در سال گذشته و پیش بینی وخامت اوضاع دولت ایران وسرنگونی قریب الوقوع آن خبر دادند.
از آنجا که بخاطر موقعیت و مسئولیتی که داشتم درجریان نحوه و شکل گیری اجرای این اجلاس ها در بغداد بودم و همچنین کلیه مباحث و اتفاقات و حاشیه های آن توسط دو نفر از دوستانم که عضو شورا بودند در شکل محفل های خصوصی به من منتقل میشد لازم دیدم برای اطلاع افکار عمومی به این موارد اشاره ای گذرا داشته باشم.
بدنبال جدایی دکتر متین دفتری وهمسرش و چندین حزب و گروه و شخصیت سیاسی دیگر از شورای دست ساز رجوی دست سرکرده فرقه مجاهدین بدجوری خالی شد و صندلی های خالی به اصطلاح شورا در اجلاس ها بدجوری به ذوق می زد!
رجوی برای پر کردن جای خالی این جریانات به یکباره تصمیم گرفت اعضای سالخورده و میان سال در تشکیلات را که عملا هیچ توانایی و انگیزه و کششی نداشتند و در حقیقت قوز بالا قوز در تشکیلات شده بودند و عملکرد آنها تاثیر منفی روی دیگر اعضا بخصوص جوان ترها می گذاشت را بصورت دستجمعی به شورای دست سازش کوچ دهد. وی طی یک اطلاعیه در توجیه این کارش از رشد و ارتقا کمی و کیفی شورا بدنبال پیوستن این اعضای سالخورده بی خاصیت خبر داد .
این اعضا در تصمیم گیری ها و مباحث شورا هیچ نقشی نداشتند و صرفا کارهای آماده سازی سالن بهارستان و پذیرایی از دیگر اعضای غیر مجاهد شورا را برعهده داشتند. به گفته مرحوم مالک کلبی در حالیکه جلسه شورا در اوج بحث وتصمیم گیری بود مارا برای تخلیه دو کامیون مواد تره بار وغذایی به بیرون اجلاس صدا زدند و ما بعد از خارج کردن کت و شلوار و کروات با لباس کار مشغول تخلیه بار شدیم و در همان حال شورا داشت در مورد ریاست جمهوری مریم بحث و تصمیم گیری می کرد و برای از دست ندادن زمان ظرف مخصوص آرا را بپای کامیون آوردند وما همانجا درحالیکه بشدت خسته بودیم رای خود را به صندوق ریختیم.
بگفته مالک دیگر اعضای غیر مجاهد شورا هم نقشی صوری در مباحث داشتند و صرفا حق داشتند رای خود را به صندوق بریزند. از میان اعضای شورا فقط متین دفتری که مسئول دادگستری و خانمش که مسئول کمیته زنان شورا بودند گاها با رجوی بحث های چالشی بر سر غیر دمکراتیک بودن مناسبات شورا و خود رایی رجوی داشتند.
رجوی به همین مناسبت از آنها کینه بدل داشت و در نشست های داخلی آنها و بخصوص همسرش را سوژه می کرد. رجوی اسم خانم متین دفتری را خانوم اکینو(رئیس جمهور سابق فیلیپین) گذاشته بود. اعضای غیرمجاهد شورا از قبیل هزارخانی، مهدی سامع، حاج حمزه، اسکندر فیلابی، پرویز خزایی و…که بلحاظ مالی از طرف رجوی ساپورت میشدند عمده وقتشان را در هنگام اجلاس شورای دست ساز به گشت و گذار در بازار و خیابان های بغداد و شهرهای مذهبی نجف وکربلا می گذراندند ومشغول خرید سوغاتی برای خانواده هایشان بودند واجلاس یک هفته ای عملا در یک روز سروته آن به هم می آمد.
یکی دیگر از نکات مضحک این اجلاس کت وشلوارهای عاریه ای اعضای مجاهد شورا بود که بعد از اتمام جلسه از آنها پس گرفته میشد! من دوباری که بعنوان نیروی کمکی پذیرایی در مراسم تشکیل اجلاس در سالن بهارستان بغداد شرکت کرده بودم اوج بی نظمی و عدم جدیت و صوری بودن شکل مشارکت در بحث ها و تصمیم گیری ها را دیدم.
اکثرا اعضای غیر مجاهد شورا بیرون از جلسه بودند چون به عینه متوجه شده بودند که بود یا نبود آنها هیچ تاثیری در تصمیمات رجوی ندارد و او در نهایت کار خودش را می کند. آنها درحقیقت برای گذران وقت و پیک نیک می آمدند. مضحک اینجا بود که بعد از اتمام اجلاس یک بیانیه طولانی داده میشد که گویا وضعیت نظام ایران به دقت بررسی و سرنگونی محتوم آن پیش بینی شده! در حالیکه این جمع بندی رجوی بود که درخارج از زمانبدی اجلاس خودش آن را تنظیم کرده بود.
بی شک اجلاس اخیر آنها در 11 فروردین بمراتب از آنچه بود بدتر است چون بشکل مجازی و با شرکت مریم که چندان برایش تره هم خرد نمی کنند برگزار شد. واقعیت این است شورا که آن روی سکه تشکیلات جهنمی رجوی است صرفا برای انحراف اذهان دولت های اروپایی و نمایش به اصطلاح پایبندی به تصمیم گیری پارلمانی واعتقاد به دمکراسی می باشد که البته این ادعای خنده دار و مسخره هیچ کس را نمی فریبد .
اکرامی