مجاهدین ورشکسته و جعل کانون های شورشی!

رجوی ها در اوج استیصال و در اوج تنفر عمومی ایرانیان از فرقه تروریستی شان، به خوبی می دانند برای آن که از اربابان خود سهمی دریافت کنند لازم است که به نوعی اظهار وجود نمایند.

پس از سقوط صدام و خلع سلاح و لباس شدنِ به اصطلاح ارتش آزادیبخش، وقتی دیگر برای رجوی ها این امکان وجود نداشت تا با عوامفریبی ادعای داشتن یک ارتش چند ده هزار نفری را داشته باشند گرچه حول و حوش چهار هزار نفر بودند که تعداد زیادی از آنها هم بعد از سقوط صدام از این فرقه جداشدند، رجوی ها تلاش می کردند تا از طریق نمایش سالانه در فرانسه خودی نشان دهند.

اما چون ایرانیان حتی در خارج از ایران، بدلیل اعمال تروریستی و خیانت ها و وطن فروشی های آنها از این فرقه متنفر بودند در برنامه فرقه شرکت نمی کردند، رجوی ها با حقه هایی همانند برگزاری تور سیاحتی در پاریس برای دانشجویان لهستانی و … ، یا وعده دادن غذای گرم و پول به شهروندان سوری و عراقی و … که در کمپ های پناهندگی در اروپا به سختی زندگی می کردند، آنها را به عنوان سیاهی لشکر به مراسم سالانه خود می بردند تا به عنوان ایرانی جا بزنند.

الان دو سالی است امکان انجام آن نمایش را هم ندارند. به این خاطر که اجازه این کار را به آنها نمی دهند. بنابراین برای مطرح کردن خود چسبیده اند به چیزی به نام «کانون های شورشی» . حال کدام کانون و کدام شورش خود حکایت دیگری است. اما باز بدلیل اینکه مورد تنفر مردم ایران هستند با هزار کلک عده معدودی را در فضای مجازی گول می زنند تا برای شان کاری انجام دهند. اما چون تعداد این افراد بسیار کم است، رجوی ها طبق معمول به فریبکاری می پردازند تا بگویند در ایران حامی دارند!!! برای مثال یک شعار نویسی را با دو تاریخ و دو شهر به مصرف تبلیغاتی خود می رسانند تا شاید از این طریق اربابان تکه استخوانی جلوی آنها بیاندازند و آنها بتوانند به حیات ننگین خود ادامه دهند. هر چند همان اربابان نیز بهتر از همه می دانند که این فرقه در بین ایرانیان منفور هستند.

یکبار این شعار نویسی که مربوط به یک خرابه در یک گوشه تاریک است که معلوم هم نیست دقیقاً کجاست، به عنوان اقدامی در شهر تنکابن در تاریخ 23 فرورین نمایش دادند و سپس همان صحنه را به عنوان اقدامی دیگر، در شهر «شهسوار» و در تاریخ 29 فروردین به نمایش گذاشتند تا به خیال خود آمار را بالا ببرند!!!

این فریبکاری ها البته نشانه درماندگی رجوی هاست و نشان می دهد که آنها چیزی در چنته ندارند و منفور بودن آنها در بین مردم ایران را بهتر به نمایش می گذارد.