می خواهیم در مورد ارتقاء زنان در مناسبات فرقه رجوی نگاهی اجمالی داشته باشیم و به این درک و اشراف برسیم مبنی بر اینکه اینها بازی مسخره ای ست که رجوی ها به راه انداختند .
ابتدا باید قدری به گذشته سر بکشیم از موقعی که در عملیات فروغ جاویدان فرقه رجوی شکست خورد برای اینکه روی شکست خود را بپوشاند ابتدا نیروها را مقصر اعلام نموده و انقلاب طلاق را راه اندازی کرد. و هدفش این بود که بتواند با این کار تشکیلات را به کنترل تام و تمام خودش در آورد . یکی از بندهای انقلاب طلاق ارتقا یافتن زنان یا همان بند دال یعنی هژمونی زنان بود که یک شبه زنان از کار اجرایی و یا پشتیبانی به مقام فرماندهی ارتقا یافتند کاری که در هیچ جای دنیا سابقه نداشته است .
اما در این میان مردان نیز که تحت کنترل تشکیلات بودند با سابقه بسیار قدیمی به اجبار به این دستور گردن نهادند. البته جرات رو در رویی با رجوی را نداشتند و تجربه مهدی افتخاری را دیده بودند که چه بلایی بر سرش آوردند .
چند روز قبل مراسم اعلام دوباره زهرا مریخی به عنوان مسئول اول سازمان بود و اکنون نمی خواهیم به آن بپردازیم .
در این میان حرفهای مردهای درون فرقه رجوی بسیار قابل توجه بود! همه یک تم را نشخوار می کردند که زهرا مریخی و زنانی که برای معاون اولی سازمان انتخاب شدند چقدر توانمند هستند و چقدر قدرت حل مسئله و توان تشکیلاتی دارند !!!.
حال می خواهیم دریابیم که به واقع این گونه است ؟ زنان در فرقه رجوی توان حل مسئله دارند؟ یا این حرف مفتی است که باید زده شود ؟
واقعیت این است زنان در مناسبات فرقه ای رجوی حتی اجازه ندارند یک لیوان آب بدون اجازه رجوی ها بخورند . سازمانی که از دنیای بیرون قطع است و زنان به طبع از این مسئله مستثنی نیستند چگونه می توانند توانمندی خود را افزایش بدهند ؟ زنانی که در یک حصار تشکیلاتی قرار داشته و حتی اجازه دسترسی به اینترنت را ندارند چگونه می توانند توان حل مسئله را داشته باشند ؟ زنانی که اطراف خودشان فقط اعضای خود فرقه را می بینند چگونه می توانند اطلاعاتی از بیرون بدست بیاورند ؟ تمام کار زنان گفتن برنامه روزانه و گذاشتن نشست های اجرایی و تیغ کشیدن بر روی افراد تحت مسئولیت شان می باشد . اگر در این کار هر چه بیشتر بتوانند روی افراد تیغ کشیده و فحش و ناسزا بگویند یعنی اینکه شاخص مریم قجر بوده و انقلاب طلاق او را اجرایی کردند. مثل اینکه یک زندانی در انفرادی داشته باشیم و عنوان کنیم که وی چقدر مسئولیت پذیر است !
این حرف مفتی است که فقط از رجوی ها و افراد تحت مسئولش بیرون می زند . وقتی زنی فقط حیطه کاری اش اتاق کار و میزش باشد شاخص مسئولیت پذیری وی چگونه مورد ارزیابی قرار می گیرد ؟ معلوم است که همه این بازیها و حرفهای مفتی که اعضای قدیمی فرقه نشخوار می کنند به هیچ عنوان درست نیست و اگر کسی مورد تائید رجوی ها است به خاطر این است که به طور دربست در اختیار سیاست های ضد انسانی رجوی قرار گرفته و به همین خاطر شاخص پیشرفت و مسئولیت پذیری زنان در مناسبات از دو عامل گوش نکردن به حرف های بیرون از خود و همچنین تحت مسئول و در بست در اختیار رجوی ها قرار بودن و لگد کوب کردن افراد تحت مسئول تعیین می شود.
اگر اکنون از زنانی جدید نام برده می شود که به مقامی رسیدند کدامشان می توانند ذره ای از تضادهای بیرون و جامعه را حل کنند ؟ خود زهرا مریخی هم توان حل یک تضاد از مشکلات جامعه را ندارد و فقط کارش حرف زدن و فشار آوردن بر دیگر نیروها می باشد .
حال می توان فهمید که ارتقا زنان به درجات بالاتر کشک و پوشال است و هیچ کاربردی در بیرون نداشته و بیشتر مصرف داخلی دارد تا رجوی ها بتوانند با این حربه هم زنان را ساکت کنند و هم با این چماق مسئولیت پذیری زنان بر سر مردان قدیمی بزنند .
برای مردان در فرقه جا افتاده که حتما باید بالای سرشان یک زن قرار داشته باشد و این مصیبت دردناکی است که اعضای فرقه به آن دچار هستند و اعضای مفت خور و پاچه ورمالیده قدیمی هم هر چقدر می خواهند اندر باب مسئولیت پذیری زنان نزد مریم قجر سخنرانی نموده و شوهای تهوع آور وی را گرم کنند ولی خود اعضای فرقه هم می دانند که آنان طی این سالیان تعریف و تمجید کردن از مریم قجر و مفت خوری کارشان بوده و هیچ کار دیگری جز حرف زدن ندارند .
می توان نتیجه گرفت که رده و ارتقا زنان در مناسبات تشکیلاتی فرقه رجوی تماما کشک و پوشال است و بیشتر مصرف داخلی دارد .
هادی شبانی