در سالهایی که در قرارگاه اشرف و مناسبات فرقه مجاهدین خلق بودم به نقطه ای رسیدم که به صحت و درستی اخباری که در تلویزیون و بولتن های خبری آنها برای اطلاع اعضاء انتشار پیدا می کرد شک کردم.
اخبار منتشر شده ضد و نقیض بود! خیلی تلاش کردم تا واقعیت ها را بدانم و با تلاش فراوان خودم را در قسمت فرهنگی پذیرش و بعد قرارگاه هفت که مسئولیتش ضبط اخبار سیما(تلویزیون مجاهدین خلق) و پخش آن برای اعضاء در سالن غذاخوری در دو زمانبندی ظهر و شب و همچنین چاپ و توزیع بولتن خبری بود سازماندهی کردم و با ورود به قسمت فرهنگی با شیوه های سانسور خبرها و چگونگی پخش آن آشنا شدم.
از آنجاییکه اعضای مستقر در پادگان اشرف به کلی از ارتباط با دنیای خارج از فرقه قطع بودند و در معرض اخبار و اطلاعات از منابع مستقل قرار نداشتند، مسئولین بخش پرسنلی مجاهدین خلق با شیوه های گمراه کننده و ترفندهای مختلف از عدم آگاهی اعضاء سوء استفاده کرده و اخباری که از ماهواره ها و یا شبکه های تلویزیونی خارجی و عربی دریافت می کردند را سانسور نموده و با برش اخبار و فیلم ها آن قسمت از فیلم و یا خبر که در جهت منافع تبلیغاتی فرقه بود و می توانست روی اعضا تاثیر بگذارد را برای قسمت های فرهنگی هر قرارگاه ارسال می کردند تا پخش کنند .
فرهنگی نهادی بود که در هر ستاد و یا قرارگاه تحت مسئولیت بخش پرسنلی کار می کرد، نفر فرهنگی در گوشه ای از سالن غذاخوری یک اتاق در اختیارش گذاشته شده بود که از آنجا ویدئوهایی که از پرسنلی مرکزی بدستش می رسید را از تلویزیون اتاق فرهنگی به تلویزیون هایی که در قسمت های مختلف سالن غذا خوری نصب شده بود رله می کرد. فرهنگی هر قسمت بصورت مستقل و مستقیم هم اقدام به ضبط برنامه زنده تلویزیون (سیما) می کرد.
به هنگام پخش اخبار و یا گزارشات خبری، مسئولین فرقه ترفندهای مختلفی برای سانسور اخبار و پخش فیلم ها ویا گزارشات خبری بکار می گرفتند. بعنوان مثال بخش های زیادی از فیلم میتینگ ها و گردهمایی مجاهدین خلق در کشورهای اروپایی که زنان بدون حجاب و بدون روسری در آن شرکت داشتند و یا میهمانان زن خارجی شرکت کننده را سانسور می کردند تا بقول خودشان موجب تحریک احساسات اعضا نشوند.
برای من خیلی عجیب بود تشکیلاتی که شعار میداد با انقلاب مریم و از بین بردن دستگاه جنسیت زنان و مردان در مقابل اشعه جنسیت بیمه و بازگشت ناپذیر شده است وهیچ تاثیری روی آنها نخواهد داشت، این چنین از خود ضعف نشان می دادند که حتی فیلم ها و اخبار تلویزیون خودشان را هم سانسور می کردند و یا در یک مورد دیگر تلویزیون الجزیره گزارشی در مورد مجاهدین خلق پخش کرده بود که در تمامی فیلم یکساعته که سرتاسر از مجاهدین خلق ومسعود ومریم رجوی تعریف و تمجید می کرد در یک قسمت فیلم هم از قول مخالفان مجاهدین گفته شده بود که آنها در داخل ایران پایگاهی ندارند. مسولین پرسنلی تمام تلاش خود را کردند تا این قسمت را از فیلم حذف کنند و از آنجاییکه این اظهار نظر مخالفان در اواسط فیلم بود براستی مستاصل و درمانده شده بودند که چگونه بتوانند با حذف آن قسمت گزارش خبری را در سالن پخش کنند و دست آخر هم از خیر آن گذشتند.
با اینکه گزارشات خبری ارسالی از قسمت پرسنلی قرارگاه اشرف چند بار چک شده بود ولی درنهایت و قبل از پخش در سالن توسط فرمانده یکان خودمان نیز چک و کنترل میشد. آنها همچنین مستمرا اخباری کاملا دروغ که از طرف شبکه های صهیونیستی در مورد اوضاع داخل ایران تهیه شده بود را بدون ذکر منبع خبر برای اعضا پخش می کردند تا ذهن آنها را نسبت به ایران بدبین کرده و راه بازگشت احتمالی آنها را ببندند.
در مجموع در طی زمانی که در قسمت فرهنگی بودم به حدس و گمان اولیه خودم در رابطه با ایجاد سانسور اخبار بمنظور فریب اعضا و وحشت سران مجاهدین خلق از آگاهی آنها نسبت به واقعیت های خارج از مناسباتشان با تمام وجود ایمان آوردم و یقین کردم که مسعود و مریم فقط می توانند با سوار شدن بر موج نا آگاهی اعضا و بکارگیری شیوه های دروغ و فریب براعضا تسلط داشته باشند و آنها را به اسارت بگیرند.
طالب فرحان