سی مهر، روزی است که در فرقه رجوی به اسم روز سیمرغ نامیده می‌شود و در این روز رجوی زیر چتر حمایتی صدام حسین و در قرارگاه اشرف جشن‌های مفصل و پر طمطراق برگزار می کرد و به مدت نزدیک به یک ماه افراد را با آن سرگرم کرده و این عجوزه مکر و فریب و شیطان مجسم(مریم رجوی) را در اذهان به درجه قابل پرستش و تمجید جا می زد که جایگاهی بالاتر از حضرت مریم مسیح، برایش قائل بود و فرشته مجاهدین و مبشر رهایی زن و مرد نه تنها ایرانی بلکه جهانی می دانست و وقتی مسعود رجوی از وی نام می برد کلمه جوهر بهار به او اطلاق می کرد که رایحه و بوی خوش(گندیده) آن در سراسر گیتی پیچیده و علاوه بر سرنگونی دولت ایران، قلب سراسر دنیا را مجذوب سازمان و کل عالم را فتح خواهد کرد. ما که می دانستیم این ها همه چرندیات است و پوشال، اما توان و جرأت ابراز پوشال بودن این بازی های رجوی را نداشتیم و یک ماه را با روز مریم وقت خود را با سرگرمی ها و مخارج بیش از حد تصوری که برای آن در نظر گرفته می شد می گذراندیم و این مراسم در هیچ سالی و در هیچ شرایطی تعطیل بردار نبود حتی بعد از سرنگونی صدام حسین و رفتن رجوی زیر قبای آمریکا و تعویض صاحب خانه و ارباب، اما آنچه که قابل توجه است این که برگزاری این روز و مراسم پر زرق و برق آن هر ساله رو به تنزل و کسل کننده تبدیل شده و از رونق آن همه شعر و شعار در مدح مریم و روز ریاست جمهوریش، کاسته شده است به نحوی که دیگر تشکیلاتی ترین نفر هم اکنون درآلبانی انگیزه برای برگزار شدن و شرکت در چنین مراسمی را ندارد.
واقعیت این است که مغزشویی افراد در اسارت رجوی که با پتک و سندان و تیغ و درفش همراه بود بعد از دیکتاتور عراق و سرنگونی صدام حسین کارایی آن روز به روز کمتر شده تا به نقطه کنونی در آلبانی رسیده است که از مراسم آن چنانی برای مریم و روز نحس نامگذاری شده برای آن خبری نیست و خود این نشان دهنده آن است که چقدر مریم رجوی منفور در تشکیلات دست ساز خودش شده است و این نوید بخش فروپاشی فرقه و پوکیده شدن از درون است.
وضعیت و موقعیت برتر ایران در منطقه خاورمیانه و جهان و افول اربابان رجوی و پسرفت روز به روز این فرقه چشم اندازی جز این برای رجوی باقی نگذاشته است که باید به واقعیت موجود تن داد و سرنوشت اسیران در تشکیلات را به خودشان واگذار کرد تا پی آینده و زندگی آخرعمری خود بروند و در آینده نزدیک خواهد دید که رجوی راهی جز این ندارد و به او این واقعیت تحمیل خواهد شد.
رجوی باید خوب ببیند که ارباب منطقه اش یعنی عربستان سعودی، لاجرم دستش را در حنا خواهد گذاشت و رابطه با ایران را فدای او نخواهد کرد. به زودی ضربه این پتکِ برقراری رابطه ایران و عربستان، چنان بر فرق پوسیده او فرود خواهد آمد که قدرت تصمیم گیری نداشته باشد و روز سرنوشت که همان فروپاشی تام و تمام تشکیلاتش است فرا می رسد.
اقا و خانم رجوی، شما خوب می دانید که دوران شما به سر آمده است، فریب و دروغ و خرج پول های باد آورده و خرید لابی دیگر برای شما کارایی ندارد چرا که پایه های خیمه ی بنا شده شما در زمین موریانه خورده و پوسیده شده است و هرچه سقف و دیواره این خیمه را پر زرق و برق کنید لاجرم سنگینی بیشتر بدنه خیمه روی پایه باعث سقوط و افتادن خیمه روی سرتان خواهد شد.
در آلبانی هم با آن همه پول خرج کردن و پشتیبانان غربی و شرقی شما و خرید بعضی از دولت مردان آن جا بالاخره این هژمونی شما در سرکوب و به بند کشیدن افراد جدا شده نیز به شکست و روسیاهی برای شما باقی ماند. فشار مضاعف بر جدا شدگان در آلبانی و حتی زندانی کردن افراد توسط دولت آلبانی که با پول شما تغذیه شده بود هم جواب نداد و هر روز بیشتر از روز قبل ماهیت و پلیدی و پلشتی شما در این گونه موارد بر ملا می شود.
آقا و خانم رجوی، آزادی و رهایی آقای احسان بیدی که توسط توطئه غیر انسانی شما بیش از چندین سال که توان سربه نیست کردن او را نداشتید از زندان و محدودیت ایجاد شده شما با هم دستی دولت آلبانی برای به زانو در آوردن بقیه جدا شده ها و منتقدین شما در آلبانی، جواب نداد و بالاخره دولت آلبانی زیر فشار افکار عمومی مردم خودش و فعالیت خانواده ها و جدا شدگان، تن به آزادی آقای احسان بیدی را داد که این خود نوید همین افول و شکست شما خواهد بود و پیروزی خانواده ها و جدا شدگان که نشان از پوسیدگی اراده و شکست توطئه های شما است و راهی جز تسلیم در اعلام شکست و انحلال و تسلیم شدن خود ندارید.
ضربه نهایی و سرنوشت ساز نه از طرف دولت ایران بلکه از طرف جدا شدگان و خانواده آن ها را نوش جان خواهید کرد. شما عددی در برابر دولت ایران نیستید که فرصتی برای پرداختن به شما را اختصاص دهد، این نتایج، ظلمی است که در حق افراد خود روا داشتید که توسط همین جدا شده ها، رسوا و متلاشی خواهید شد. به این ایمان داشته باشید، اگر عقلی در سر دارید.
عبدالکریم ابراهیمی