صبح روز دوشنبه یکم آذرماه، آقای عیدی محمد چهارلنگ در دفتر انجمن نجات خوزستان حضور یافت و با اعضای این انجمن دیدار و گفتگو کرد. برادر وی بنام رحیم چهارلنگ در سال 67 در حمله ای که نیروهای فرقه با حمایت ارتش صدام در منطقه فکه انجام دادند اسیر و بعدا تحت تاثیر القائات ذهنی مجاهدین عضو آنها می شود.
در این دیدار اعضای انجمن نجات ضمن خوش آمدگویی به آقای چهارلنگ وی را که طی این سالیان همواره به منظور رهایی برادرش با انجمن نجات خوزستان ارتباط خوب و فعالی داشته در جریان آخرین اخبار از وضعیت فرقه و اعضای آن در آلبانی قرار داده و ابراز امیدواری کردند که اعضای اسیر با دریافت کارت شهروندی از سوی دولت آلبانی از این به بعد بتوانند بدون دغدغه از فرقه جدا و زندگی جدیدی را برای خود شروع کنند. هر چند سرکرده فرقه با شیوه های خاص فرقه گرایانه خود سعی دارد به هر نحوی مانع از جدایی اعضا از فرقه اش شود .
آقای چهارلنگ با ابراز خوشوقتی از دیدار با اعضای انجمن نجات گفت: برادرم رحیم که فردی ساده و اصلا سیاسی نبود سال 67 در منطقه فکه اسیر می شود که تا چندین سال ما از سرنوشت وی اطلاعی نداشتیم تا اینکه بعدها از طریق نفرات جدا شده از مجاهدین خلق مطلع شدیم که رحیم در کمپ اشرف است. همانطور هم که اطلاع دارید از سال 88 تا 90 بارها من و برادرم عبد محمد به همراه دیگر خانواده ها به عراق و پشت درب مقر اشرف رفتیم به امید اینکه خبری از برادرم بگیرم و یا حداقل دیداری کوتاه با او داشته باشم. اما متاسفانه مسئولین کمپ مجاهدین نه تنها هیچ توجهی به خواسته به حق ما خانواده ها نکردند بلکه عده ای از نفراتشان را مجبور می کردند که سمت ما سنگ پرتاب کنند و توهین کنند. واقعا مادرم در این سالیان بخاطر دوری و بی خبری از رحیم خیلی رنج و عذاب کشید و الان متاسفانه نابینا و خیلی ناتوان شده که مرتب می گوید ای کاش دراین روزهای پایانی عمرم بتوانم یکبار دیگر صدای رحیم را بشنوم. واقعا خدا لعنت کند رجوی که طی سالیان نگذاشت این آرزوی او و بقیه مادرانی که عزیزانشان گرفتار هستند، محقق شود . البته ما به مادرمان قول دادیم که تا نجات رحیم از جهنمی که در آن گرفتار شده، دست از تلاش بر نداریم .
اعضای انجمن نجات خوزستان در پاسخ گفتند: قطعا رجوی درهر کجا و در هر سوراخی که مخفی شده باشد حساب همه جنایت هایی که در حق مادر شما و دیگر مادران اعضای دربند روا داشته پس خواهد داد و انشاالله که با همت و تلاش مضاعف همه خانواده ها و همچنین اعضای جداشده بزودی اعضای دربند فرقه نجات یابند و دل مادران و خانواده های آنها شاد شود.
در پایان اعضای انجمن به رسم یادبود یک جلد کتاب “قصه ای ناتمام برای دخترم” را به آقای چهارلنگ هدیه داده و به وی گفتند با مطالعه این کتاب شما به رنج، مشقت و ظلمی که رجوی طی سالیان بر اعضای اسیر متحمل کرد تا از آنها در جهت اهداف پلید خود سوء استفاده کند، آگاه خواهید شد. همچنین خانواده ها پاسخ این سئوال خود را که چرا فرزندانشان طی سالیان با آنها تماس نگرفته و یا اصلا چرا سرکرده فرقه از ملاقات خانواده ها با فرزندانشان هراس دارد خواهند گرفت .