پاسخ واقعی در مورد چند سئوال خبرنگار آلمانی از فرقه رجوی

چندی پیش خانم لوئیزا هومریش خبرنگار هفته نامه آلمانی دی سایت در شماره ۴۴ مورخ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۱ در یک گزارش تحقیقی مفصل به شرح زندگی امین گل مریمی که دوران کودکی و نوجوانی اش را در فرقه مجاهدین خلق سپری کرده بود، پرداخت. انتشار این گزارش افکار عمومی را نسبت به ظلم و جنایت هایی که فرقه رجوی در حق کودکان درون مناسباتش روا داشته آگاه ساخت. که همین موضوع خشم و عصبانیت فرقه را از این خبرنگار مستقل در پی داشت. اما از ترس بی آبرویی و خراب نشدن چهره پلیدشان مستقیما وارد جنگ با او نشدند. بلکه دو تن از افراد مغزشویی شده خود یعنی طاهر و احسان اقبال را به صحنه فرستادند تا ضمن اتهام زنی به این خبرنگار آزاد اندیش گزارش او را مخدوش کنند. حال اخیرا همین خبرنگارمجددا از میان اظهارات اعضای جداشده درباره برخی اقدامات مشکوک فرقه در آلمان وهمچنین افکار فرقه گرایانه آن 42 سئوال را طرح و برای مسئولین فرقه فرستاد تا پاسخ بدهند که سران فرقه رجوی باز بجای پاسخ دادن به سئوالات از زبان عنصر مفلوک و دلقک خود بنام علیرضا خالوکاکایی لئیمانه انواع و اقسام اتهامات رجوی پسند را به این خبرنگارمستقل وارد کرده و برای مخدوش کردن افکارعمومی به تخریب شخصیتی او پرداختند  .

حال این خبرنگار آزاد اندیش محترمانه به سران فرقه رجوی گفته 42 مورد اتهام علیه شما هست و پاسخ خواسته. که من اتفاقا می خواهم به این خبرنگار محترم بگویم که 42 سئوال شما از فرقه اتهام نیست بلکه عین واقعیت عملکرد فرقه رجوی است که سران آن از ترس بی آبرویی و افشای ماهیت خود هرگز به سئوالات شما پاسخ نخواهند داد اما برای روشن شدن افکار عمومی و هم اینکه خانم هومریش به حقیقت سئوالاتش پی ببرد به چند مورد از سوالات وی از فرقه پاسخ می دهم :

– سئوال شماره 3 این خبرنگار از فرقه: بريدگان ادعا می‌کنند که فریب و جعل [واقعیات] هسته اصلی مجاهدین خلق را تشکیل می‌دهد. بسیاری از چیزها در درون این سازمان طور دیگری می‌باشند تا آن چیزی که از بیرون بنظر می‌رسند. نظر شما در مورد این اتهامات چیست؟

– خانم هومریش محترم فریب و جعل واقعیات از اصول بنیادین فرقه رجوی بوده و خواهد بود. بعنوان نمونه سالهای 65 تا 66 رجوی به منظور پیشبرد اهداف قدرت طلبانه خود در عراق هواداران ساده اندیش سازمانش را با این بهانه که آنها در ایران در خطر دستگیری و اعدام هستند فریب داده و به عراق کشاند، در سال 68 تعداد زیادی از اسرای  جنگی ایرانی که در اردوگاه های عراق بودند را با وعده آزادی زودرس و یا رفتن به کشورهای اروپایی فریب داده و به کمپ اشرف بردند. اما برای همیشه آنها را برای پیشبرد مقاصد شومش در اسارت خود نگاه داشت. در سالهای بعد تعداد زیادی از افراد ایرانی که به جهت کار و کسب پناهندگی در اروپا به کشورهای همسایه ایران رفته بودند با وعده های دروغین فریب داد و به عراق و کمپ اشرف کشاند که وقتی این افراد متوجه شدند فریب خورده و درخواست جدایی دادند. سران فرقه شیادانه آنها را تهدید می کردند که شما را به جرم ورود غیرقانونی، به زندان ابوغریب خواهند فرستاد و خلاصه اینکه سالها زندگی اعضای نگون بخت خود را با وعده دروغین و سر خرمن سرنگونی به تباهی کشاند .

– سئوال شماره 26 خبرنگار از فرقه: آیا درست است که شما شب هنگام جلسات ایدئولوژیک برگزار می کنید که در آن اعضا باید احساسات درونی خود را آشکار و از خود انتقاد کنند و یا به  افکار جنسی خود اعتراف می کردند؟

– البته که معمولا چنین جلساتی در شب برگزار می شد. اما هر زمانی از روز که مسئولین فرقه مجاهدین تشخیص می دادند، چنین جلسه ای را برگزار می کردند اما هدف فرقه از برگزاری چنین جلساتی تخریب شخصیتی اعضا و مطیع کردن آنها در برابر رهبر و مسئولان فرقه بود. در این جلسات همه افراد به اجبار می بایست از خود انتقاد و بدترین نوع تفکرات جنسی خود حتی تفکراتی که قبل از پیوستن به فرقه داشتند  را در حضور جمع دیگر نفرات بیان می کردند، که اگر چنین کاری نمی کردند درهمان جلسه یا بعد از آن حسابی مورد سرزنش و تحت فشارهای روحی و روانی قرار می گرفتند و از طرف دیگر اگر هم بیان می کردند باز به تحریک مسئول جلسه همه افراد بر سر او ریخته و بدترین توهین ها را نثارش می کردند. این افراد تا مدتها دچار بحران های روحی و روانی و از شرم افکار خود با سر خمیده در مناسبات راه می رفتند.

– سوال شماره 27: آیا این درست است که مثلاً فکر به خانواده ممنوع است و گفته شده که این در مبارزه با رژیم ایران ضد انگيزه است؟

– اصلا درفرقه مجاهدین خلق فکر کردن و اسم بردن از خانواده اعم از مادر، پدر، خواهر، برادر و یا حتی صحبت از ازدواج و تشکیل خانواده نه تنها ممنوع و مرز سرخ بود بلکه تمامی افراد در جلسات و یا در مناسبت های مختلف می بایست از خانواده خود ابراز تنفر و اعلام برائت کرده و بدترین الفاظ را علیه آنها و بخصوص پدر و مادر خود بکار می بردند. که اگر چنین نمی کردند از سوی مسئولین فرقه بشدت مورد سرزنش و تحت فشارهای روحی و روانی قرار می گرفتند.

سال های 88 تا 90 وقتی خانواده های اعضاء جلوی کمپ اشرف تحصن کردند و از مسئولین آن اجازه ملاقات با فرزندانشان را خواستند، مسئولین کمپ بنا به دستور شخص رجوی افراد سر سپرده خود و اعضایی که خانواده هایشان آمده بودند را مجبور می کردند تا در حضور آنها  به خانواده ها توهین و یا سنگ به سمت آنها پرتاب کنند وعلاوه بر این اعضایی که خانواده های آنها جلوی کمپ آمده بودند را به تلویزیون فرقه می بردند تا رسما خانواده خود را مزدور خطاب کنند و مورد هتاکی قرار دهند و از آنها اعلائم برائت کنند .

– سئوال شماره 32: فردی که برخلاف پروتکل، مخفیانه با خواهرش ملاقات کرده بود، بعد هفته ها مورد انتقاد قرار گرفت و به لحاظ روحی مورد آزار قرار گرفت. آیا این درست است؟

– درمناسبات مجاهدین خلق ارتباط بین برادر و خواهر و افرادی که نسبت فامیلی با هم داشتند ممنوع و مرز سرخ بود. یعنی اینکه اگر دو عضو یک خانواده با هم در مناسبات فرقه بودند، حق ارتباط و یا ابراز محبت به همدیگر نداشتند. مادران و یا پدرانی که فرزندانی در مناسبات داشتند حق دیدار و ابراز علاقه به فرزند خود و یا ایجاد رابطه عاطفی نداشتند. تازه افراد می بایست از وابسته خود دوری می کردند. همچنین اگر کسی در مناسبات مجاهدین خلق جرات بیان درخواست ارتباط تلفنی با خانواده و یا نوشتن نامه برای آنها داشت. بشدت مورد مواخذه قرار می گرفت، و کلا ارتباط با دنیای بیرون از مناسبات مجاهدین برای اعضا ممنوع بود .

صحبت پایانی با این خبرنگار آزاد اندیش

سئوالات شما از فرقه طرح یکسری اتهامات به فرقه مجاهدین خلق نبود، بلکه همه آنها حقیقت افکار فرقه گرایانه آنهاست. چرا که اگر رهبران مجاهدین خلق ریگی در کفش نداشتند و از فاش شدن حقیقت ترسی نداشتند صادقانه در جهت رفع ابهامات شما به 42 سئوال مطرح شده پاسخ می دادند. اما آنها از آنجایی که بشدت از افشای ماهیت ضد انسانی خود هراس دارند همواره منتقدین و افرادی که بخواهند مناسبات و عملکرد آنها را به چالش بکشند، مورد اتهام زنی و تخریب شخصیتی قرار می دهند. قطعا ازروی همین برخورد توهین آمیزی که رهبران فرقه مجاهدین با خود شما داشتند می توانید به این موضوع پی ببرید که آن 42 سئوال شما نه تنها اتهام به آنها نیست بلکه حقیقت عملکرد خیانت و جنایت آمیز سالیان آنها را به اثبات می رساند. آنها همواره در هر کجا و هر کشوری که هستند همواره برای فریب افکار عمومی سعی کردند تفکرات مخرب فرقه گرایانه خود را مخفی نگاه دارند. مریم رجوی در خارج دم از مدره نمایی و دمکراسی می زند اما همین فرد اعضای فرقه اش را از حق داشتن کوچکترین آزادی های فردی محروم کرده است . در پایان از جرات و جسارت شما بعنوان یک خبرنگار مستقل تحسین می کنم. اما اگر خواستید بیشتر به حقیقت سئوالات خود پی ببرید افراد جدا شده از فرقه مجاهدین خلق می توانند در این زمینه به شما کمک کنند .

با تشکر

حمید دهدار