مجموعه ای از بدیهیات حقوق بشری که در فرقه مجاهدین خلق از اعضا دریغ شده و اعضای فرقه نیز به مرور آنها را از لیست حقوق فردی و شخصی خود حذف و از یاد برده اند و کم کم حتی در ته داستان زنده ماندن را هم برای آنها به عنوان حق نگذاشته اند و این اعضا هم طبق سیاق ثابت و قوانین تکراری تشکیلاتی آنهم از خود سلب و حق خود نمی دانند.
*عضوی که از ابتدای دهه شصت به فرقه رفته تاکنون حتی یک مورد پول درجیب خود ندیده و به خرید دلخواه نرفته است .
*هیچ عضوی حتی یک مورد در طول عمر تشکیلاتی اش که شاید بالای سه دهه باشد به رستوران یا کافه ای نرفته و سفارش خوردنی یا غذا به اختیار خود نداده و اکنون اگر با دنیای آزاد مواجه شود راه و رسم آنرا بلد نیست.
*یک عضو فرقه یک بار پوشاک و کفش به دلخواه و سلیقه شخصی خود نخریده و نپوشیده و همیشه محکوم به پوشیدن یونیفرم نظامی و یا نوعی پوشاک ابداعی فرقه ای که خاص خود فرقه و گشاد و نافرم است بوده است.
* زن در فرقه در این سالها به آرایشگاه نرفته و مرز بین زنانگی و مردانگی را در ذهنش مخدوش کرده اند. اگر ریش و سبیل داشته باشد و یا لباس و کفش زمخت و یا مردانه و نافرم به وی بدهند مجبور به استفاده بوده و هست و در این زمینه حقی برای خود متصور نیست.
*سلام و احوالپرسی در زندگی روزمره در مناسبات فرقه ای برای اعضا محدود به یک سلام خالی بدون احوالپرسی فقط با مسئول مستقیم و یا هم تیمی است. یعنی فرقه اعضا را مجاب می کند چون براین باور است وقتی عضوی به عضو دیگر بگوید “خسته نباشید” ویا “چطوری” یعنی ممکن است این یک کد باشد. مثلا “چطوری” شاید به معنای آیا مناسبات فرقه را قبول داری یا نه و جمله “خسته نباشید” یعنی اینکه از تکرار این زندگی خسته نشده اید؟ لذا این احوالپرسی و خوش وبش هم از لیست حق وحقوق اعضا حذف شده است.
*مردان همه در فرقه مجبور به یک نوع آرایش مو و اصلاح صورت و یک نوع گذاشتن سبیل بوده و هستند و آن هم به سبک مدل دهه شصت اعضای فرقه .
* مردان در فرقه حق داشتن ریش را ندارند و بایستی حداقل روزی یک بار ریش خود را کاملا کوتاه کنند و حتی ته ریش هم مشکل دار است! مردان نباید از ادکلن و یا عطر استفاده کنند که بوی آن اطرافیان را تحت تاثیر قرار دهد .
*هیچ ورزشی غیر از دویدن و بار برداشتن آنهم درخدمت بیگاری در فرقه مجاز نیست و هیچ عضوی حق ندارد حتی یک حرکت نرمشی غیر از چارچوب فرقه انجام دهد .
*هیچ عضوی درطول عمرش در فرقه یک مورد دستش روی موج رادیو و یا دکمه تلویزیون برای گوش دادن و نگاه کردن به کانال و موسیقی دلخواه خود نرفته است .
*اعضای فرقه گاها با سابقه چهل سال، مزه خیلی از غذاها و خوراکی های معمول جامعه را فراموش کرده و استفاده ای نداشته اند و به دستور فرقه مجبور به تحمل ذائقه مورد نظر فرقه می باشند واین تئوری فرقه ای هست و اعضا مجبور به رعایت هستند .
*مطالعه کتاب و هر نوع مطلبی غیر از محصولات فرقه ای مطلقأ ممنوع است. اگر با چند عضو فرقه در یک فضای آزاد مواجه شوید یا نمی توانید با آنها کنار بیایید یا به ابتدایی بودن آنها در کلام های اولیه آگاه می شوید.
*اشراف و آگاهی به شعائر و قرآن و دین و ایدئولوژی در فرقه برای اعضا سقف بندی شده و در لایه های مختلف سطح بندی شده و هر عضوی نمی تواند آگاهی نامحدودی نسبت یه این مقولات داشته باشد. اما در مورد مراجعه به قرآن و خواندن قرآن همه بجز رهبری اختیاری ندارند.
*خوابیدن و استراحت و بیداری در طول شبانه روز با مارش و آهنگ است و اگر فردی زودتر یا دیرتر از این زمانبندی ها بیدار یا به خواب برود بایستی جواب پس بدهد و برایش انگ نقض ضابطه و خلاف مناسبات می زنند و به تقابل می خورد.
نتیجه اینکه هرآنچه که در یک دنیای آزاد انسان ها به طور روزمره انجام می دهند و یا انجام نمی دهند در فرقه رجوی عکس آن است و این مجموعه که ما فقط چند موردش را بیان کردیم همان دستگاه مغزشویی و بی محتوا کردن عنصر انسانیت و اختیار است که منجر به این شده اعضای فرقه نتوانند به سادگی برای خود تصمیم بگیرند.
عباس