افراد زیادی در جلسه اول و دوم گردهمایی کودک سربازان سابق مجاهدین خلق در کلاب هاوس صحبت کردند. بیشتر آن‌ها در طول دقایق کوتاه صحبت هایشان، شواهد گوناگونی درباره ساز و کار خشونت آمیز فرقه مسعود رجوی ارائه کردند. به ویژه در جلسه دوم، تعدادی از اعضای با سابقه جدا شده از تشکیلات حضور داشتند که گفته‌ها و ناگفته‌های فراوانی در چنته داشتند. از جمله آقای سیامک نادری که در طول 15 دقیقه‌ای که صحبت کرد، رگباری از شواهد ناگوار در طول سی سال خدمت صادقانه‌اش به تشکیلات رجوی را بیان کرد.
سیامک نادری که تاکنون چندین کتاب و مقاله در افشای خشونت‌های فرقه رجوی منتشر کرده است، معتقد است که در برابر تهمت‌هایی که تشکیلات به منتقدینش از جمله کودک سربازان سابق می‌زند، باید همواره موضع تهاجمی گرفت چرا که این فرقه مشروعیتی ندارد که موجب شود کسی آن را به رسمیت بشناسد یا در برابر اتهامات آن موضع تدافعی بگیرد و شخص رجوی پیش از آن در کلام و عمل این را ثابت کرده است.
نادری در این باره گفت: «رجوی در سال 74 در نشست حوض گفت هر کس می‌خواهد برود خارج امضا کند که من مزدور وزارت اطلاعاتم، تحویل صدام می‌دهیم، برود ایران رژیم مال شود، بعد برود خارج…» او در ادامه با ذکر این که رجوی خود را خدا می‌داند و هر کس از حوزه قدرتش خارج شود را مرتد و سزاوار مرگ می‌داند، بر فرقه بودن این تشکیلات تاکید کرد.
این عضو سابق فرقه رجوی که همواره مورد خشم رسانه‌های تبلیغاتی مجاهدین بوده است، تاکید می‌کند که شاهد رنج کودکان در قرارگاه‌های مجاهدین و سیستم مغزشویی آن‌ها بوده است: «حتی به دختران کوچک آموزش عقیدتی می‌دادند که مردها نرینه‌های وحشی هستند و…»
خاطرات تلخ گذشته مدام به ذهن نادری خطور می‌کنند. او از بیش از 450 نفری میگوید که با فریب نیروهای مجاهدین خلق با وعده‌های پول، پناهندگی، کار و حتی زن و خوش‌گذرانی به عراق و کمپ اشرف کشانده شدند و سالهای طولانی از عمر خود را در اسارت فرقه رجوی گذراندند و در ادامه این مطلب میگوید: «فهیمه اروانی اینها را تحویل می‌گرفت. او که تا پیش از آن آدم بدی نبود. اینها (مجاهدین) آدم‌های بدی نبودند…سیستم فاسد است که در آن یگانه راه وصل به خدا رجوی ست.»
نادری اعلام می‌کند که از دو سال پیش تا کنون در حال تهیه فهرستی از شکنجه گران تشکیلات مجاهدین خلق است که تا کنون نام 142 تن از آن‌ها را استخراج کرده است. افرادی که به شهادت او عضو رسمی مجاهدین و شورای ملی مقاومت هستند و در «سیستم تبهکاری و مافیای» آن کار می‌کنند.
وی کودک سربازان سابق را تحسین می‌کند که «نسلی هستند که از آن طوفان سیاه بیرون آمدند و خود را ساخته و رشد کرده‌اند و هنوز هم به پیشرفت‌‌شان ادامه می‌دهند» و علیرغم توهین‌ها و تحقیرهایی که رجوی و تشکیلاتش در طول سالیان علیه آن‌ها روا داشتند، اکنون آن‌ها با افشاگری‌هایشان «رجوی را داخل لانه موش کردند».
نادری از زمانی که درون تشکیلات رجوی شروع به انتقاد به سیستم فرقه کرد تا زمانی که موفق به خروج از آن شد، 17 سال مداوم تحت شدیدترین فشارهای روانی قرار گرفت. او معتقد است که توطئه‌های روانی رجوی علیه منتقدینش تنها بر ضد خودش عمل می‌کند: «رجوی یا هر گونه توتالیترایسم نمی‌تواند جلوی آگاهی و اراده فرد بایستد.»
درباره تجربه دردناک و سرخوردگی عمیق خود از خدمت به مجاهدین خلق میگوید: «من عاشق ترین فرد سازمان بودم…وقتی از سازمان جدا شدم افراد می‌آمدند خانه من و حقایق را می‌گفتند، من می‌رفتم توی بالکن گریه می‌کردم و سیگار می‌کشیدم.»
در سالهای 73 و 74 که تشکیلات شمار زیادی از اعضای خود –به گواه سیامک نادری 700 نفر از جمله خود او—را به جرم مزدوری برای حکومت ایران بازجویی، زندان و شکنجه می‌کند، سیامک نادری نیز زندانی می‌شود. او بر این باور است که هفتاد درصد از اعضایی که در آن دوره مورد خشم سازمان قرار گرفته بودند از اعضای باسابقه بودند که در ایران نیز دوران حبس گذرانده بودند. او میگوید: «ما فقط یک جرم داشتیم. حرف داشتیم. چند نفر هم خواهان جدایی بودند.»
نادری از تقی ارانی، جواد برایی و فریدون مسلمی نام می‌برد که از مسئولین ساخت و اداره زندان‌های مجاهدین خلق در کمپ اشرف بودند. او شهادت می‌دهد که در این دوره «بیش از 200 نفر شکنجه شدید شدند و هفت نفر کشته شدند».
این عضو سابق تشکیلات مجاهدین خلق با صدایی بغض آلود از سواستفاده سران سازمان از نسلی فداکار میگوید: «سازمان خیانت کرد. سوء استفاده کرد. نسل ما را کشاند دنبال جاه و مقام و خودشیفتگی جنون آمیز رجوی.»
مزدا پارسی