خیانت و جنایت رجوی در حق ملت ایران و اعضای اغفال شده اش گستره و پهنای زیادی دارد که زبان و قلم از بیان تمام عیار آن قاصر و ناتوان است. در این میان خانواده های اعضای گرفتار در فرقه بدنام رجوی خاصه مادران از قربانیان اصلی خباثت رجویها محسوب می شوند که در این نوشتار به شرح زندگانی مادرانی پرداخته میشود که در اثر ناجوانمردی و ظلم و جور رجویها بی آنکه عزیزان شان را درآغوش بکشند، ناکام و چشم انتظار دارفانی را وداع گفتند و به دیار اعلاء شتافتند و به آرامش رسیدند.
متوفی: مرحومه مغفوره بانو رقیه عابد 97 ساله
مادر محسن مهرورز از اعضای اسیر رجوی در زندان مانز آلبانی
محسن مهرورز تحصیل کرده آمریکا از اعضای فریب خورده فرقه مجاهدین خلق است که اغلب در بخش روابط خارجی به خدمت گرفته می شد ولیکن به دستور تشکیلات فریبنده سالیان هم در مقرهای مجاهدین درعراق بسر برده است طوریکه در یک عملیات خرابکارانه مرزی بشدت آسیب دید و هر دو پایش از ناحیه مچ قطع شده است.
طی حضورم در انجمن نجات گیلان در سالیان پیشین بارها و بارها مهندس علینقی (مهدی) مهرورز به ملاقاتم آمد تا با اطمینان از صحت و سلامت برادر اسیرش محسن، خبر خوشی برای مادر پیر و چشم به راهش داشته باشد.
جناب مهرورز همچنین متعاقب بازگشت جداشده های گیلان از جانب مادر به دیدارشان می آمد تا از وضعیت محسن با خبرشود و تکیه کلامش این بود مگر می شود محسن نتواند ولو یک تماس تلفنی با من و مادر داشته باشد تا از نگرانی جانکاه رهایی یافته و کمی به آرامش برسیم.
گپ صمیمی منصور شعبانی با خانواده محسن مهرورز (گروگان رجوی در تیرانا)
در این وانفسا مادر خیلی مریض احوال و از بابت چشم انتظاری دلبندش محسن خیلی فرسوده شده بود. طوریکه بنده فقط بواسطه مهندس مهرورز جویای حالشان می شدم و مواردی هم با ایشان تماس تلفنی داشتم که برغم ابراز نگرانی و ناراحتی ولیکن هنوز به بازگشت محسن و دست کم به تماس تلفنی اش امیدوار بود.
در اثر مجموعه فعالیتهای خیرخواهانه این خانواده بزرگوار، رجویها نه تنها اجازه تماس با خانواده خاصه مادر سالخورده و منتظر را به محسن ندادند بلکه در منتهای ضعف و زبونی و خباثت وی را مامور کردند تا با حضور در سیمای نفاق بر علیه خانواده و مسئول انجمن نجات گیلان، اباطیل رجویها را بازنشخوار کند و به دروغ بگوید که مشکلی در ارتباط با خانواده ندارد و…
جل الخالق از این همه دروغ و دغل که سران تشکیلات فروبرنده رجوی که عمر و زندگی اسیرانش را به بازی گرفته اند شاید که در کنار آن به مطامع جاه طلبانه خود برسند..
مهندس علینقی مهرورز با دیدن چنین صحنه مهوع دردناکی در ملاقاتی در دفتر انجمن نجات گفت:
” دوهفته بود که برای انجام یک کار اداری به تهران رفته بودم و درگیرش بودم و بعد از اینکه مصاحبه ساختگی محسن در برنامه سخیف رجویها علیه انجمن نجات و شخص شما را دیدم حالم خیلی بد شد و زودی خودم را به گیلان رسوندم تا به دیدارتون بیام و حرفم رو بزنم. آقای پوراحمد همچنانکه پیشتر به عرض رسوندم پدرم شرافتمندانه با شغل شریف نفت فروشی، فرزندانش رو بزرگ کرد و تربیت کرد تا به جامعه خدمت کنند و بواقع همه اعضای خانواده بدنبال درس و تحصیل رفتیم و شغل سالم و مناسب که آرزوی پدرمون بود رو محقق کنیم. تو همین دستگاه بود که در وانفسای انقلاب 1357 پدرم محسن رو با پول زحمت کشیده خودش جهت تحصیل به امریکا فرستاد به امید اینکه با تحصیلات عالیه روزی به وطن برگردد و به مردم و جامعه خودش خدمت کند و برایمان سرافرازی بیاورد. برادرم محسن در اولین سالهای حضورش در آمریکا بواقع در درس و تحصیل فعال بود واز یاد خانواده نیز بی نصیب نبود طوریکه متعاقب انقلاب یکبارهم به ایران آمد و بعد از بازگشت مجدد به امریکا تا سال 1365 تماما به فکر درس و تحصیل بود و افتخارخانواده ما بود و با ما ارتباط فعالی داشت. محسن ما بعد اغفال وعضویت در سازمان جهنمی و ضد ایرانی مجاهدین مطلقا ارتباطش با ما قطع شد و دیگرخبری از ایشان نداشتیم و انگار که آب رفته بود و حضور فیزیکی نداشت تا با ما خاصه پدر و مادرمون تماس داشته باشد که متاسفانه به دروغ متوسل شده است …..”
حضور مهندس علینقی (مهدی) مهرورز در دفتر انجمن نجات گیلان
در ادامه کارزار با فرقه رجوی برغم فعالیتهای خانواده محترم مهرورزخاصه جناب مهندس برای برقراری ارتباط ولو تلفنی محسن با مادرش، نتیجه ای حاصل نشد تا اینکه شبی در کمال تاسف پیامی از مهندس بقرار زیر دریافت کردم:
“جناب پوراحمد آخر مادر از فراق یار جان به جان آفرین تسلیم کرد. ”
پیام تسلیت انجمن نجات به مناسبت درگذشت مادر محسن مهرورز
روحش شاد و قرین رحمت الهی
پوراحمد