سازمان مجاهدین که این روزها بعد از اینکه به دلیل بی کفایتی سیاسی و انجماد فکری رهبری ان شکست های پی درپی را در عرصه سیاست بین المللی متحمل شده است لب به اعتراض در مورد غارت نفت عراق گشوده است مجاهد در سایت خود برای اولین بار بعد از سرنگونی صدام حسین حامی مالی و تسلیجاتی صدام حسین مقاله ای در مورد غارت نفت عراق نوشته است که سوال بر انگیز است.
اولین سوال این است که رهبری مجاهدین که مدعی اخرین اطلاعات هسته ای ایران و نیز افشای لیست 30 هزار نفری جیره بگیران جمهوری اسلامی عراقی هستند چگونه در این 4سال متوجه این غارت نشده بودند که توسط خبر نگاران معتبر نظیر رابر ت فیسک در سالهای اول اشغال نوشته شده بود. پس سکوت 4 ساله سازمان برای چه بود؟ می توان نتیجه گرفت که سازمان فرصت طلبی شیوه کرده است و چشمانش را برا ین غارت که مسبب ان نیروهای نظامی خارجی هستند بسته است زیرا حفاظت از سازمان در اشرف به این نیروهای خارجی بسته است و سازمان با یک اقدام فرصت طبانه غارت و فساد مالی را به دولت نوری مالکی نسبت داده است که این بار هم قصد خوش خدمتی و تبری نیروهای امریکائی را دارد. یکی از دلایل تاخیر تشکیل دولت نوری مالکی و ابر اهیم جعفری این بود که امریکا می خواست از انتصاب وزیر نفت و دفاع که وابسته به امریکا باشند مطمئن شود. وزیر نفت مورد اعتماد امریکائی هاست و انا ن هستند که کنترل صدور نفت را دارند که منیع اصلی درامد های دولت هست. وزیر دفاع قبلی- حازم شعلان – هم به علت سو استفاده میلیاردی قرار است تحت تعقیب قرار بگیر د. سوال مهمتری که رهبری مجاهدین باید به ان پاسخ بگویند این است که این نفت در زمان صدام حسین هم توسط صدام. پسرانش غارت می شد و سهمی هم از ان در اختیار سازمان قرار می گرفت. صدام حسین در مدت محاصره اقتصادی سازمان ملل 2 کاخ جدید به ارزش میلیونها دلار پول نقد از محل فروش نفت قاچاق ساخت در حالیکه 500 هزار کودک عراقی بدلیل نداشتن داروی اولیه در این مدت مردند. مسعود و مریم رجوی و دیگر رهبران بی جدان و وطن فروش مجاهد نه دلشان برای مردم عراق می سوزدو نه مردم ایران و نگرانیشان از این است که چرا سهمی از این غارت مانند گذشته به انان داده نمی شود که بتوانند هواداران خود را برای اینکه یکدست و یگپارچه هستند فریب داده و شخصیتهای خائن مانند هزارخانی و مهدی سامع کمونیست های سیا ئی را در خدمت خود بگیرند. انان برا ی طلای سیاه حاضرند بسیاری از مردم را به کشتن بدهند. اصرار انان در ماندن در اشرف که اخرین روزهای خود را می گذراند و دامن زدن به جنگ شیعه و سنی دلیل بر این ضد مردمی بودن انان هست.
پارس ایران، شانزدهم می 2007