در پی برگزاری اجلاس سالانه مجاهدین خلق در آلبانی با حضور سیاستمدارانی از اقصی نقاط دنیا و البته حضور پررنگ سیاستمداران بازنشسته آمریکایی، مصطفی بهشتی؛ عضو سابق مجاهدین خلق در صفحه فیس بوک خود نوشت که رجوی همواره در نشست‌ها تاکید داشته: “مجاهدین جلوی ابر قدرت دنیا سر خم نمیکنه و به آمریکا و اروپا … باج نمیده.”
این جمله البته برای اعضای درون تشکیلات شاید قابل باور یا قابل پذیرش باشد چرا که آنها به هیچ رسانه‌ای غیر از ماشین پروپاگاندای سازمان دسترسی ندارند وگرنه نقل دلارهای هنگفتی که مجاهدین برای خریدن سیاستمداران غربی به ویژه آمریکایی خرج میکنند، داستانی پر تکرار است که پیش از آن که از رسانه‌های فارسی زبان یا رسانه‌های حکومت ایران شنیده شده باشد، نقل محافل خبری و رسانه‌ای غربی بوده است. نیویورک تایمز، واشنگتن پست، گاردین، کریستین ساینس مانیتور و ده‌ها رسانه دیگر بارها از دستمزدهای ده هزار تا صدهزار دلاری‌ای نوشته‌اند که مجاهدین خلق برای دقایقی سخنرانی در حمایت از تشکیلاتشان به برخی سیاستمداران سابق آمریکایی پرداخت میکنند.
شایان ذکر است که این مبالغ برای سخنرانی در گردهمایی‌های مجاهدین خلق در خاک آمریکاست. شرکت در مراسم سالانه مجاهدین در اروپا، چه در فرانسه چه در آلبانی، مستلزم پرداخت هزینه پرواز درجه یک از کشور مبدا و هزینه اقامت در هتل‌های لوکس پاریس یا تیرانا نیز می‌شود.
همچنین، فراموش نکنیم که خروج مجاهدین خلق از فهرست سازمان‌های تروریستی اتحادیه اروپا و وزارت امور خارجه آمریکا نیز نتیجه همین ولخرجی‌ها بود. چنانکه در سپتامبر 2012، پس از اینکه وزارت خارجه هیلاری کلینتون رای به حذف مجاهدین از فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی داد، کریس مک گریل در تیتر مقاله اش در گاردین نوشت :” کمپین مولتی میلیون دلاری منجر به حذف مجاهدین از لیست ترور شد”.
طنز بیشتر در افاضات مسعود رجوی وقتی نمایان می‌شود که او خود را ارباب ابرقدرت‌های دنیا می‌داند. مصطفی بهشتی که به تازگی جدایی خود از کیش شخصیتی رجوی را اعلام کرده است، به خاطر می‌آورد که در جریان اعتراضات آبان 98 در ایران رجوی چنین ادعایی کرد: “ما اگر قرار بود بر سر ایران با آمریکا معامله می‌کردیم و یک چراغ سبز به آمریکا نشون می‌دادیم توی قیام آبان ۹۸ ترامپ ۴۸ ساعته ایران رو مثل عراق جارو می کرد.”
بماند که مریم رجوی برای حضور چند سیاستمدار سابق آمریکایی در نمایش سالانه‌اش چه اشتیاقی از خود نشان می‌دهد و رسانه های مجاهدین خلق با پوشش افراطی حضور غربی‌های جنگ طلب در این نمایش چه سوختی به ماشین تبلیغاتی خود تزریق میکنند. لازم به ذکر است که اکثریت قریب به اتفاق سخنرانانی که در مراسم مجاهدین سخنرانی میکنند معتقد به تغییر قهرآمیز حکومت ایران با حمله نظامی هستند. این موضوع اگر “باج دادن بر سر ایران” نیست، پس چه نامی میتوان بر آن گذاشت؟
در مجموع یکی از ویژگی‌های اصلی روانی که کارشناسان برای تعریف دیکتاتورهای دنیا نام می‌برند، اختلال روانی خودشیفتگی است که رجوی‌ها به شدت از آن رنج می‌برند. در حالی‌که دلارهای نفتی صدام، کامیون‌های ارسالی طلای سعودی و کمک‌های مالی دیگر دشمنان ایران، پرداخت باج یا همان هزینه سفر و اقامت و سخنرانی سیاستمداران سابق غربی را برای سران مجاهدین خلق ساده کرده است، رجوی می‌تواند تا قیامت برای اعضای دربند فرقه‌اش خودشیفته وار از باج ندادن به ابرقدرت‌ها افاضات سر هم کند.
مزدا پارسی