گزارش به خانواده های محترم
شهریور، ماه پرتلاطم و پرتنشی برای کشور آلبانی بود که عملاً این کشور را به دو قطب مجزا در مقابل هم تقسیم کرد. این قطب بندی سیاسی در پارلمان این کشور و همچنین در رسانه ها و اظهارنظر کارشناسان به وضوح قابل مشاهده بود.
عده ای تلاش کردند تا جمهوری اسلامی ایران را به عنوان تهدید امنیت ملی جمهوری آلبانی نشان داده و به این بهانه هر چه بیشتر جای پای سعودی و اسرائیل و نومحافظه کاران آمریکایی را در این کشور بازتر نمایند. در مقابل عده ای از نمایندگان مجلس گرفته تا رسانه ها و کارشناسان سیاسی و امنیتی استدلال می کنند که تا قبل از حضور و فعالیت های خرابکارانه مجاهدین خلق از داخل خاک آلبانی علیه ایران هیچ یک از این تنش ها وجود نداشت.
در زیر مروری کوتاه بر آنچه در شهریور ماه گذشت می اندازیم.
نامه به سفیر آمریکا در تیرانا
ماه شهریور با “هشدار نسبت به توطئه ترور جداشدگان و منتقدان توسط عوامل سازمان مجاهدین خلق در آلبانی” آغاز شد. در نامه ای به سفیر آمریکا در تیرانا در اول شهریور 1401 نوشتم: “طی دو ماه گذشته سازمان مجاهدین خلق پروپاگاندای وسیعی را علیه انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) و اعضای آلبانیایی آن به راه انداخته و مکرراً آن ها را متهم به تروریست بودن می کند. متأسفانه برخی رسانه های آلبانی دانسته یا ندانسته به این فضا دامن می زنند و عملاً این افراد را در معرض خطر جدی قرار می دهند.”
و مفصلاً موارد و شواهد این موضوع را بیان داشتم و در آخر آوردم که: “از جانب خانواده های به شدت نگران در ایران، از شما به عنوان فردی که صاحب نفوذ در آلبانی شناخته می شوید، درخواست دارم تا از تمامی ظرفیت های خود در این کشور استفاده کرده و اجازه ندهید تعدادی ایرانی بی پناه به همراه چند آلبانیایی نیکوکار که از آنان حمایت می کنند، بیش از این قربانی یک فرقه تروریستی شوند.”
مصاحبه مسعود خدابنده و بحث در کلاب هاوس
همچنین در دوم این ماه مباحثه ای درباره افشاگری های اخیر از روابط مجاهدین خلق و عربستان سعودی در کلاب هاوس” پیرو گفتگوی مسعود خدابنده با تلویزیون اینترنتی ایرانیک و مطرح شدن مباحثی در خصوص وابستگی سازمان مجاهدین خلق به عربستان سعودی، در اتاقی در پلتفرم کلاب هاوس برگزار گردید که به ابعاد مختلف این موضوع پرداخته شد.”
ادامه فعالیت های آسیلا
انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) که ماه گذشته و هنگام برگزاری نمایشگاه و میز کتاب، با تهاجم چماقداران رجوی مواجه شده بود در پناه حمایت کامل پلیس آلبانی، بدون این که عناصر فرقه رجوی دیگر جرأت عرض اندام به خود راه بدهند، به کار خود در شهرهای مختلف ادامه داد. شهرهای پورگرادس و گورچا مقاصد بعدی آسیلا بودند.
نجات یافته ای دیگر به ساحل امن آسیلا رسید
فرار موفقیت آمیز حمید محمد آق آتابای از اردوگاه بسته و دور افتاده فرقه رجوی در آلبانی و پیوستن او به آسیلا، خصوصاً بعد از افسار پاره کردن های اخیر فرقه رجوی بعد از لغو گردهمایی، که خبر آن روز یک شنبه 13 شهریور منتشر شد، حکایت از حال خراب درونی سازمان مجاهدین خلق داشت.
انتشار این خبر و تصاویر و فیلم های آن موجی از شادمانی را در میان خانواده بزرگ نجات به همراه داشت. در پیام های تبریک متعددی که از جانب خانواده ها دریافت شد آرزوی آزادی هرچه زودتر همه عزیزان در بند تکرار شده بود.
خداوند مادر گرامی او، مرحومه بانو آی سلطان سارلی که همیشه یار و یاور خانواده نجات بود، را قرین رحمت فرماید و به وی و خانواده اش خصوصاً همکار گرامی آقای محمد آق آتابای مسئول انجمن نجات استان گلستان توفیق روز افزون عنایت نماید.
تشدید تضادهای ایران و آلبانی
در روز چهارشنبه 16 شهریور ماه خبر رسید که دولت آلبانی 24 ساعت به دیپلمات های ایرانی در آلبانی فرصت داده است تا خاک این کشور را ترک کنند و لذا روابط دیپلماتیک خود با ایران را به طور کامل قطع کرد. ادی راما، ایران و سفارت این کشور را مسئول حمله سایبری 15 ژوئیه معرفی کرد که سیستم های سایبری دولت آلبانی را نزدیک به یک هفته فلج نمود.
آنچه جالب و در عین حال عجیب است اینست که ادی راما و دیگر دولتمردان آلبانیایی هرگز به این سؤال پاسخ ندادند که چرا باید ایران به کشور آلبانی حمله سایبری کند و چه عاملی این دو کشور، که هیچگونه سابقه تخاصم و تقابل در گذشته نداشته اند، را ناگهان در برابر هم قرار داده است.
این سؤال البته در رسانه های آلبانی به تفصیل مورد بحث قرار گرفت و در بسیاری موارد انگشت اشاره به سمت حضور و فعالیت غیرمتعارف سازمان مجاهدین خلق علیه منافع و امنیت ملی ایران از داخل خاک آلبانی نشانه رفت.
اولسی یازچی و جرجی تاناسی و دیگر ژورنالیست های تحقیقی و کارشناسان سیاسی در امور ایران در برنامه های متعدد تلویزیونی حاضر شدند و توضیح دادند که ادی راما با حمایت از مجاهدین خلق و دست باز دادن به آنان برای تهدید امنیت ملی ایران در حقیقت امنیت ملی آلبانی را به خطر انداخته است. در اظهارنظرهای متعددی، مخالفان دولت نسبت به این که آلبانی به نیابت از اسرائیل و سعودی و نومحاظه کاران آمریکایی وارد تخاصم با ایران شده است انتقادات شدیدی را مطرح نمودند.
فعالیت های آسیلا کماکان ادامه دارد
در این میان تور برگزاری نمایشگاه عرضه کتاب آسیلا، در راستای پیشبرد تبادلات فرهنگی میان ملت های ایران و آلبانی که از اهداف تعیین شده آسیلا می باشد، بعد از تیرانا، دورس، کورچا و پورگرادس به شهر الباسان در آلبانی رسید که باز هم با استقبال بی نظیر مردم آلبانی مواجه شد.
همچنین زنان عضو آسیلا در اقدامی هماهنگ از نمایشگاه انتشارات این انجمن بازدید کردند که تصاویر و فیلم های آن منتشر شد. شهروندان زن آلبانیایی عضو آسیلا شامل همسران اعضای آلبانیایی و ایرانی این انجمن کانون زنان آسیلا را تشکیل می دهند. این افراد در فعالیت های فرهنگی انتشارات آسیلا از جمله برگزاری نمایشگاه و تور میز کتاب در شهرهای مختلف آلبانی انجمن را همراهی کرده اند.
حمله سایبری دوم به آلبانی
دولت آلبانی روز شنبه ۱۹ شهریور اعلام کرد که این کشور بار دیگر هدف حمله سایبری قرار گرفته است. وزارت کشور آلبانی با اعلام این خبر افزود که سیستم‌های رایانه ای پلیس این کشور روز جمعه ۱۸ شهریور مورد حمله سایبری قرار گرفتند. دولت آلبانی گفت که این حمله از سوی همان منبعی صورت گرفت که به تازگی منجر به قطع روابط دیپلماتیک این کشور با ایران شده است.
در واکنش به این موضوع، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا روز یکشنبه ۱۱ سپتامبر (۲۰ شهریور) در توییتر نوشت: “ما حمله سایبری روز ۹ سپتامبر علیه آلبانی، متحدمان در ناتو، که به دنبال حمله سایبری ایران در روز ۱۵ ژوئیه صورت گرفته است، را به شدت محکوم می کنیم.” ند پرایس در ادامه تاکید کرد که آمریکا ”به کار در کنار آلبانی و سایر متحدان و شرکای خود برای تقویت دفاع سایبری و پاسخگویی عوامل مخرب” ادامه خواهد داد. ناگفته نماند که جمهوری اسلامی ایران برای چندمین بار، اتهام دست داشتن در هرگونه حمله سایبری علیه آلبانی را رد کرد.
بسیاری از ناظران و احزاب داخل آلبانی این میزان حمایت از جانب آمریکا را ناکافی دانسته و شرایط آلبانی را با اوکراین مقایسه کردند که گروه های دست راستی ضد روسی در این کشور با حمایت آمریکا علیه روسیه به فعالیت پرداختند اما زمانی که اوکراین به حمایت تمام عیار آمریکا نیاز داشت پشت این کشور خالی شد.
گزارش مشکوک مایکروسافت در خصوص حملات سایبری
در خبرها آمده بود که کمپانی آمریکایی نرم افزاری مایکروسافت مسئول رسیدگی به حملات سایبری شده است. مایکروسافت در گزارشی مورخ 8 سپتامبر 2022 (17 شهریور 1401)، که موجب قطع روابط دیپلماتیک با ایران گردید، بدون ذکر نام نویسنده، که هرگز در رابطه با این کمپانی سابقه نداشته است، گزارش مفصلی ارائه داد که بخش عمده آن به جای ارائه نظرات کارشناسانه فنی، تحلیل های امنیتی در خصوص جاسوسی و این قبیل موضوعات بود.
مایکروسافت در مقدمه گزارش خود عینا گزارش مجاهدین خلق منتشر شده در سایت ایران پروب این سازمان علیه جداشدگان و منتقدانش در آلبانی، که اصلا معلوم نبود چه ربطی به حملات سایبری دارد، را کپی چسبان کرده بود. این گزارش یادآور گزارش بی نام و نشان کتابخانه کنگره آمریکا در سال ها قبل بود که علیه جداشدگان تنظیم شده بود که بعداً معلوم شد سفارشی بوده و از سایت این کتابخانه برداشته شد اما کماکان فرقه رجوی به آن استناد می کند.
اولسی یازچی و جرجی تاناسی به این گزارش واکنش نشان دادند و طی نامه ای سرگشاده آن را افشا نمودند. در این نامه آمده است: “ما متخصص سایبری نیستیم، اما در تحلیل شما این جمله توجه ما را جلب نمود که می گویید: مهاجمان در خارج از ایران فعالیت می کردند. پس از این که تأیید می کنید که فعالیت مهاجمان علیه وب سایت های دولتی آلبانی در خارج از ایران بوده اند، اشاره می کنید که:
مجموعه رویدادها نشان می دهد که احتمالاً این تلاش ها از جانب مجموعه دولت ایران برای مقابله با مجاهدین خلق، از وزارت امور خارجه ایران گرفته تا سازمان های اطلاعاتی و رسانه های رسمی، صورت گرفته است.”
در این نامه سرگشاده ادامه داده می شود که: “تحت تأثیر ادعاهای شما، در 7 سپتامبر 2022، نخست وزیر آلبانی، ادی راما، اقدامی بی سابقه در تاریخ مدرن آلبانی انجام داد. وی روابط دیپلماتیک با ایران را قطع کرد، دیپلمات های سفارت ایران را از آلبانی اخراج نمود، کنوانسیون وین را زیر پا گذاشت، به مقر سفارت ایران در تیرانا هجوم برد و از پلیس مبارزه با تروریسم برای بد رفتاری با کارکنان دیپلماتیک یک کشور خارجی استفاده کرد.”
نامه به نخست وزیر آلبانی در خصوص تحولات و تنش های اخیر
در تاریخ 20 شهریور نامه ای برای ادی راما نخست وزیر آلبانی در خصوص تحولات و تنش های اخیر در این کشور نوشتم. در این نامه بعد از مقدمه اشاره کردم که: “ماجرای تنش ها از آنجا آغاز شد که حضور یک فرقه مخرب کنترل ذهن به نام سازمان مجاهدین خلق به کشور آلبانی تحمیل گردید، و همچنین این تنش ها از آنجا شدت یافت که این سازمان اقدامات خرابکارانه و تروریستی در داخل کشور ایران را از خاک آلبانی هدایت نمود و رسماً و علناً مسئولیت آن ها را به عهده گرفت.”
سپس بعد از توضیحات مختلف و ذکر نمونه ها سؤال کردم که: “آیا اینگونه اقدامات، زمانی که مجاهدین خلق ظاهراً به دلایل بشردوستانه در آلبانی پذیرفته شدند، جزو توافقات فی مابین گنجانده شده بود؟ آیا از ابتدا آلبانی با پذیرش مجاهدین خلق در خاک خود و دست باز دادن به این فرقه برای اقدامات ذکر شده، به دنبال درگیری با جمهوری اسلامی ایران بود؟ آیا کشور آلبانی که خواهان ورود به اتحادیه اروپا می باشد خواهان میزبانی یک فرقه تروریستی با مناسبات قرون وسطایی در خاک خود است؟”
همکار محترم و دوست عزیز آقای علی اکرامی از خوزستان در مقاله ای به نکات قابل تأمل در این نامه پرداخت و در تکمیل این نامه اشاره نمود که: “خانواده ها که تنها خواسته به حق آن ها اطلاع از چگونگی وضعیت بستگانشان و سلامتی آن هاست بدون توجه به منازعات اخیر دولت آلبانی با ایران که به تعطیلی سفارت ایران و اخراج دیپلمات ها انجامید، از آنجایی که اهدافشان کاملاً حقوق بشری است، به آن ورود نمی کنند و مبرم ترین خواسته شان از دولت و نخست وزیر آلبانی، که آقای خدابنده هم بر آن انگشت گذاشت، یعنی دیدار با عزیزانشان، را پی می گیرند.”
آقای اکرامی همچنین تأکید نمود که: “منازعات اخیر در آلبانی هیچ تاثیری نتوانسته است بر فعالیت آسیلا و اعضای آن داشته باشد و آن ها قوی تر از گذشته به فعالیت های افشاگرایانه و حقوق بشری خود در حمایت از اعضای تحت اسارت و دیگر اعضای جداشده ادامه می دهند.”
چرخش محسوس در رسانه های آلبانی و جهان
موضوعی که ماه شهریور را نسبت به ماه های قبل، تا جایی که به مجاهدین خلق و به آسیلا برمی گردد، متمایز می کند اینست که تک صدایی فرقه رجوی در رسانه های آلبانی، بعد از لغو گردهمایی آنان و واکنش های هیستریک شان مانند برخورد تهدید آمیز با بتول سلطانی و افشین کلانتری در فرودگاه تیرانا و همچنین تهاجم فیزیکی به نمایشگاه و میز کتاب آسیلا و دستگیری 11 تن از آنان، به تدریج به پایان رسید و از یک طرف فعالیت های آسیلا راهش را به رسانه ها باز کرد و از طرف دیگر صدای اعتراض نسبت به حضور و فعالیت مجاهدین خلق بلندتر شد.
شبکه تلویزیونیSOT 7 TV آلبانی، گزارشی تصویری از نمایشگاه و میز کتاب آسیلا در شهر بورگرادس آلبانی پخش نمود. در این گزارش آمده است: “آسیلا با کادری مجرب و با طی کردن تمامی مراحل و پروتکل های قانونی فعالیت می کند. این انجمن نمایشگاهی اجتماعی – فرهنگی از تیرانا تا بورگرادس و گورچا برگزار می کند.”
همچنین آلیس تیلور در رسانه انگلیسی زبان آگزیت چاپ آلبانی نوشت: “حمله سایبری دوم تنها چند روز پس از آن صورت می گیرد که ادی راما ایران را متهم کرد که در پشت حمله سایبری 15 ژوئیه قرار داشته که تمام وب سایت های دولتی و خدمات دیجیتالی شهروندان را فلج کرد و وی به تمامی دیپلمات های ایرانی دستور داد تا ظرف 24 ساعت کشور را ترک کنند و تمام روابط دیپلماتیک خود را با تهران قطع نمود.”
در این گزارش آمده است: “کسانی که سعی داشتند از سیستم TIMS استفاده کنند، که هر فردی که وارد و خارج می شود را ثبت می کند، با پیامی مواجه می شدند که در آن آمده بود که آلبانی همچنان هزینه اقدامات تروریستی فرقه مجاهدین خلق در دورس را پرداخت می کند. این بازی ادامه خواهد داشت.”
تیلور می افزاید: “آلبانی محل استقرار سازمان مجاهدین خلق است که در سال 2016 از یک اردوگاه پناهندگان عراقی به آلبانی منتقل شدند. این گروه در سال 1965 تأسیس شد و برای چندین دهه قبل از ایجاد اتحاد با عراق و همراهی با آن ها در طول جنگ عراق و ایران، درگیر اقدامات ستیزه جویانه علیه دولت ایران بود.”
در این گزارش همچنین اشاره شده است که: “سازمان مجاهدین خلق قبلاً توسط اتحادیه اروپا، کانادا، ایالات متحده و ژاپن به عنوان یک سازمان تروریستی معرفی شده بود، اما این موضوع لغو شد. آن ها در سال 2004 توسط دولت ایالات متحده تحت کنوانسیون ژنو مورد حمایت قرار گرفتند. هدف آن ها سرنگونی حکومت ایران است و حدود 1000 عضو در محوطه ای بسته و تحت حفاظت شدید در 40 کیلومتری تیرانا زندگی می کنند.”
آلیس تیلور در گزارش خود در نشریه اگزیت اشاره می کند که: “در همین حال، سازمان مجاهدین خلق در مارس 2021 توسط فیس بوک متهم شد که یک مزرعه ترول را در خارج از پایگاه خود در آلبانی اداره می کند. فیس بوک در بیانیه ای که در وب سایت خود منتشر کرد، گفت که عملیات طولانی مدت آلبانی را که عمدتاً ایران را هدف قرار می داد، بررسی نموده و مختل کرده اند. فیس بوک در گزارش مفصل خود نوشت که این شبکه، سیاست ما در برابر مداخله خارجی، که رفتار غیراصولی هماهنگ شده از طرف یک نهاد خارجی است، را نقض کرده است.”
در پی تصمیم دولت آلبانی مبنی بر قطع روابط دیپلماتیک با ایران، شبکه بی بی سی گزارشی از روابط ایران و آلبانی منتشر کرد. بنابراین گزارش: “میزبانی کشور آلبانی از تشکیلات مجاهدین خلق از هشت سال پیش تاکنون موجب تیرگی روابط دو کشور شد.”
همچنین خبرنگار بی بی سی گزارشی از فعالیت ها و اهداف انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) ارائه داد. در گزارش بی بی سی مدیر ایرانی آسیلا، حسن حیرانی که از اعضای سابق مجاهدین خلق است تاکید می کند که “آسیلا نهادی حقوق بشری، غیرسیاسی و غیرمذهبی است که هدفش حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی است و روزنه امیدی برای خانواده های اعضای دربند سازمان مجاهدین خلق و اعضای این تشکیلات در کمپ ایزوله مجاهدین خلق در روستای مانز در شمال تیرانا می باشد.”
در این گزارش به حمله اعضای مجاهدین خلق به نمایشگاه کتاب آسیلا اشاره شده و تصاویری از رفتارهای خشونت آمیز عوامل مجاهدین خلق منتشر می گردد. همچنین گزارشگر بی بی سی یادآوری می کند که حضور مجاهدین خلق در خاک آلبانی و به دنبال آن تیرگی روابط دو کشور احتمالاً دردسرهای دیگری برای این کشور به بار خواهد آورد.
در گزارش بی بی سی همچنین عنوان گردیده است که: “در اقداماتی هماهنگ، نخست وزیر آلبانی حکومت ایران را مسئول حمله سایبری دو ماه پیش به ساختارهای دولتی آلبانی می داند و سفارت آمریکا از اظهارات او حمایت می کند. همچنین، سران مجاهدین خلق تلاش می کنند اعضای سابق خود را عوامل نفوذی حکومت ایران در آلبانی بنامند. در مقابل، حکومت ایران این اتهامات را محکوم کرده و اذعان می دارد که خود نیز قربانی حملات سایبری بوده است.”
حجم انعکاسات رسانه ای در خصوص ایران و مجاهدین خلق در آلبانی در این ماه به شدت افزایش یافت و البته در اغلب انعکاسات سمپاتی چندانی نسبت به مجاهدین خلق مشاهده نمی شد.
پیام از جانب مسعود رجوی
پذیرش مسئولیت عملیات تروریستی در داخل کشور از جانب مجاهدین خلق و قطع روابط دیپلماتیک با ایران و بسته شدن سفارت جمهوری اسلامی در تیرانا که مسئول حملات سایبری تابستان معرفی شد و متعاقباً حمله سایبری دوم، فضای آلبانی را به شدت ملتهب کرد و در نتیجه معرفی سازمان مجاهدین خلق و حضور و فعالیتش در خاک آلبانی علیه ایران به عنوان یک تهدید امنیت ملی بیش از پیش در رسانه ها مطرح گردید که در نتیجه سازمان مجاهدین خلق را در موضع تدافعی کامل قرار داد. از طرفی سازمان مجاهدین خلق با انبوه مشکلات تشکیلاتی در داخل مناسبات خود روبروست که ضرورت دخالت مستقیم مسعود رجوی را نشان می داد.
لذا از جانب مسعود رجوی رهبر ممنوع التصویر و ممنوع الصوت سازمان مجاهدین خلق پیامی به تاریخ 22 شهریور 1401 تحت عنوان “هوشیاری و آماده باش برای کانون ها و جوانان شورشگر در سراسر کشور” در سایت های وابسته به فرقه رجوی خوانده شد که بیش از هر چیز مصرف داخلی برای روحیه دادن به نیروهای مسأله دار و سرخورده داشت.
نامه به جوزپ بورل فونتلس
در تاریخ شنبه 26 شهریور 1401 نامه ای خطاب به هماهنگ کننده سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا جوزپ بورل فونتلس نوشتم. در این نامه تأکید کردم که: “سازمان مجاهدین خلق درد و رنج فراوانی را به خانواده های اعضا تحمیل کرده است. اکثر خانواده های چشم انتظار به دلیل فشارهای روحی ناشی از فراق سالیان دراز، در اثر استرس و ترس و نگرانی، سلامت خود را به طور کامل از دست داده و برخی قبل از دیدار با عزیزان خود به دلیل این تألمات مرحوم گردیدند.”
و در ادامه اشاره کردم که: “مادران اعضای محبوس در اردوگاه فرقه رجوی در آلبانی، فی الواقع قربانیان فراموش شده ای هستند که فریادرسی ندارند. آنان می دانند که فرزندانشان کجا هستند ولی هیچ گونه امکان ارتباطی با آنان به دلیل ممانعت های سران فرقه رجوی تحت حمایت دولت آلبانی، ندارند.”
و سپس نتیجه گیری نمودم که: “هرچه تنش بین دولت آلبانی با دولت ایران بیشتر باشد سازمان مجاهدین خلق در سایه این تنش ها بیشتر می تواند اعضای مغزشویی شده خود را استثمار کند و تهدیدات خود را برای کل اروپا به طور عام و کشور آلبانی به طور خاص عملی سازد.
و در پایان خواستم تا: “به عنوان هماهنگ کننده سیاست خارجی و امنیت در اتحادیه اروپا ضروری است تا به مقامات دولت آلبانی یادآور شوید که دولت آلبانی (که خواهان ورود به اتحادیه اروپاست) و همچنین دولت ایران، از وضعیت موجود سود نمی برند و فقط سازمان مجاهدین خلق که خواهان تنش های موجود می باشد از آن سود می برد.
ابراهیم خدابنده