دشمنان مردم کردستان چه کسانی هستند و چگونه اشک تمساح میریزند؟

طی 2 ماه گذشته افرادی با انجام مصاحبه و صدور پیام از مردم ایران و همچنین کرد زبانان محروم کشور ما حمایت کردند و فراموش کردند که قسمت عمده مردم ایران بخوبی میدانند که آنها و اربابان شان در عقب نگه داشته شدن مردم ایران نقش عمده ای داشته اند و این اعلام همدردی با مردم، تنها حکم اشک تمساح را دارد . یکی ازاین جانیان خانم مهوش سپهری (نسرین) است که اهل سنندج است و از این حیث مریم خانم – خانمی احمق و متوهم که میپندارد مردم کردستان با سخنان نسرین جنایت پیشه تهییج شده و شهر و دیار خود را برای کسب رضایت او به آتش کشیده و نابود سازند- او را وارد میدان ساخته است.

اما مهوش سپهری کیست؟

برای شناساندن دقیق چهره کریه او، تکیه بر اظهارات و نوشته های جدا شدگان از این فرقه تکفیری جهنمی مناسب ترین شیوه بنظر رسید و من با تاسی به این روش منطقی، این راه را برگزیدم.

در منبعی چنین آمده است :
در اولین انتخاب شورای رهبری توسط رجوی، هدف کنار گذاشتن تمامی مردانی بود که به طور مستقیم در تصمیم گیریهای رجوی شراکت داشتند. در اولین گام هم گفته بودم که وی با اعلام رهبری مطلقۀ عقیدتی خود، دفتر سیاسی را منحل کرد تا شریکی برای تصمیم گیریهایش نداشته باشد، اما اینکار مکفی نبود و وی ناچار به برداشتن گامهایی دیگر در این راستا بود. برای پس زدن مردان هم تراز خود، ابتدا کل شورای رهبری سازمانش را از زنان برگزید تا یک مدار پیرامون خودش را آب بندی نماید. ولی اینکار باز هم در آینده خطراتی برای وی داشت. …این کار باز هم هزینه هایی را بر دوش رجوی می گذاشت و او باز هم ناچار بود در انجام هر کار غیراخلاقی و غیرانسانی ، با چنین افرادی بحث و جدل کرده و پاسخگوی اعمال خود باشد. برای رجوی که روز به روز تلاش می کرد خود را تنها پایۀ تصمیم گیریها نماید این مسئله قابل قبول نبود. مهمترین کار وی در این سرفصل، لگام زدن به شورای رهبری منتخب خودش بود و این «لگام» چیزی نبود جز شخص خانم مهوش سپهری.

و یا:
مهوش سپهری با نام مستعار نسرین بعد از ابراهیم ذاکری مهمترین عامل اجرایی سرکوب و زندان سازی و زندانبانی در سازمان مجاهدین بوده است، یکی ازعملکردهای برجسته خانم مهوش سپهری جاری کردن فرهنگ لمپنیزم با مشارکت رفیعی نژاد و جابرزاده در سازمان مجاهدین بوده است. یعنی محمد علی جابرزاده در بین آقایان مجاهد در درون تشکیلات، نادر رفیعی نژاد در درون زندان ها و مهوش سپهری در میان خانم های مجاهد (در مناسبات تشکیلاتی و درون زندان) وظیفه ترویج فرهنگ لمپنیزم و فحش و دشنام را بین اعضای سازمان بر عهده داشته اند. در صورتیکه در گذشته در درون تشکیلات سازمان بی ادبی و توهین و دشنام جایی نداشت. وی عبارات و کلماتی را علیه زنان معترض سازمان بکار برده است که قلم نیز از نوشتن آن شرم دارد، ولی باید نوشت مهوش سپهری برای ترساندن زنان معترض در سازمان مجاهدین، با اشاره به زندان ابوغریب عراق به آنها می گفت: “آهان حالا دیگه دلتون مرد عراقی می خواهد.”

و همینطور :
نام ایشان همچنین در کتاب آقای مسعود بنی صدر به چشم می خورد (به نام خواهر نسرین) که در خیابان های لندن و به همراه گروه ضربتی که از پاریس آورده بود، قصد ربودن آقای بنی صدر در لندن را داشته است. یکی از دلایلی که آقای رجوی برای ارتقاء یک شبه ایشان در فرقه عنوان نموده است این است که ایشان سواد ندارد و بنابراین در اجرای فرامین، نمی تواند ناخواسته از خودش چیزی کم و یا اضافه کند.

خانم سپهری بر طبق اعترافات نشریات رسمی خود فرقه، در جریان کشتار کردهای عراقی (عملیات مروارید) فرمانده محور پنجم ارتش خصوصی صدام بوده و پس از بارز کردن لیاقت های نهفته شان!! در این کشتار به معاونت فرماندهی ارتقاء مقام می یابد.

و یک جدا شده دیگر:
نسرین احمدی (یک معترض جدی به مناسبات ضد بشری تشکیلات رجوی و قربانی نهائی این اعتراضات) را به محل نشست ما آوردند و با دیدن او مهوش و دیگر فرماندهان حاضر در جلسه سعی کردند به نوعی نسرین را از تصمیم خود منصرف سازند اما نسرین بسیار مصمم بود و از ابتدای شروع جلسه تا آخر که از ساعت یک بعد از ظهر شروع و تا ساعت هشت شب ادامه داشت همچنان در تصمیم خود پایدار ماند و بعد از بحث و جدل های فراوان نسرین احمدی اظهار داشت که به هیچوجه تمایل قلبی و ذهنی برای ماندن در تشکیلات ندارد و می خواهد سازمان هر چه زودتر زمینه خروج او را از قرارگاه اشرف فراهم کند. در حوالی ساعت هشت شب بود که ناگهان مهوش سپهری بسیار عصبانی شد و با میله آهنی که از قبل آماده کرده بود به نسرین حمله ور شد و آنقدر میله آهنی را بر سر او زد که نسرین روی زمین افتاد و به حالت اغماء فرو رفت. یکی از فرماندهان با دیدن این صحنه به مهوش سپهری گفت تا او را به بیمارستان منتقل کنند اما مهوش در کمال خونسردی گفت: نسرین خود را به موش مردگی زده است و لحظاتی بعد مشاهده کردیم که نسرین قلبش از کار افتاد.

بلافاصله مهوش به چند تن از فرماندهان حاضر در اتاق دستور داد تا جسد نسرین احمدی را از آنجا ببرند. دو ساعت بعد دوباره مهوش سپهری حاضران در جلسه را به دفتر خود احضار کرد و گفت نسرین احمدی به علت سابقه بیماری سکته مغزی کرده و به ما هشدار داد تا در این مورد با کسی سخن نگوئیم و هنگام بدرقه ما از دفترش گفت: شتر دیدید، ندیدید.!!!

من به این موارد بسنده کرده و خواننده محترم را به تفکر در این مورد دعوت میکنم!

رضا اکبری نسب