حقوق نامحترم زنان، در فرقه قرون وسطائی رجوی

عشق ورزیدن، ازدواج و مادر شدن، از زیباترین احساساتی است که یک زن در طول عمر خود تجربه می‌کند و از حقوق اولیه و مسلم اوست؛ حقوقی که مسعود رجوی و مریم رجوی از زنان عضو گروه خود گرفتند! در طول تاریخ هرگاه شعار حمایت از حقوق زنان و برابری جنسیتی به میان آمده است، در لوای همین شعار‌های رنگارنگ بالاترین ظلم‌ها به زنان را شاهد بوده‌ایم و تلاش شده است با گرفتن زنانگی زنان، آنان را ابزاری برای پیشبرد اهداف و مطامع خود قرار دهند. در سازمان مجاهدین خلق که این ظلم، شکل رسمی دارد و پنهان نیست، زنان علنا همواره از احساسات زنانگی خود بطور ابدالدهر محروم هستند. طلاق در این سازمان، یک انتخاب نیست، یک دستور است! عقیم سازی زنان نیز از دیگر دستورات مریم رجوی برای زنان بوده است.

این فرقه در درون تشکیلات خود در ۲۶ مهر ماه سال ۱۳۶۸ طلاق‌های ایدئولوژیک را به صورت اجباری مقرر کرد و همه اعضا متعهد شدند برای همیشه حق ازدواج را از خود سلب کنند و نقض این تعهد هزینه سنگینی در پی داشت. در واقع انقلاب ایدئولوژیک مسعود رجوی و مریم عضدانلو از ازدواج آغاز شد!

به حق می توان به روابط و مناسبات تحقیر آمیز مجاهدین خلق در رابطه با زنان انگشت گذاشت. زنان از سال 1368 به این طرف، در این مناسبات حق زن بودن را ندارند، بدین معنی که می باید با تمام حق و حقوق زنانگی خود برای همیشه خداحافظی کنند، همه باید خشن باشند، در کارهای فیزیکی و در دمای بالای چهل و پنجاه درجه روی تانک و زرهی کار کنند، هرگز نباید آرایش کنند، هرگز حق مادر شدن نخواهند داشت، حتی در انتخاب پوشش بین لباس نظامی خاکی رنگ یا سبز یا رنگ روسری، می باید از ضوابط ارتش تبعیت کنند، حق ندارند با جنس مخالف کوچکترین ارتباط عاطفی برقرار کنند، زنان در قبر تنهائی خود فقط می توانند به گذشته و خاطرات خانوادگی و اجتماعی خود فکر کنند، برای زنان بعد از انقلاب درونی، صیغه محرمیت با مسعود رجوی خوانده می شد و تنها مرد زندگی شان می توانست فقط مسعود باشد! در حقیقت حرمسراهای دوران شاهی در شکلی وسیع تر و گسترده تر برای مسعود فراهم شده بود. رحم آنها نیز در آورده می شد (مستندات این جنایت هولناک موجود است و خانم دکتر نفیسه ی بادامچی از جمله عوامل انجام دهنده این کار برای زنان در تشکیلات بود)، سازمان مجاهدین خلق طی عملیات موسوم به “قله آرمانی” حداقل ۱۵۰ نفر از زنان عضو خود را عقیم کرده است. این عملیات به عاملیت نفیسه بادامچی یکی از پزشکان سازمان و به شکل خارج کردن رحم زنان سازمان اجرا می‌شد. برداشتن رحم زنان به زور و تحت تعلیمات فرقه‌ای نوعی نقص‌عضو است که قابل درمان و جبران نیست. عقیم کردن زنان در تناقض با قوانین حقوق بشری است که سلامت زنان را مورد تأکید قرار می‌دهد. زنان و دختران نگون بخت در فرقه رجوی، اغلب با چهره هائی سیاه و چروکیده و پژمرده نمایان می شدند. ظرافت زنانگی در آنان به کلی از دست رفته بود، همگی دچار افسردگی های شدید بوده و هستند. از جنایات رجوی ها در مورد زنان ، ساعت ها می توان صحبت کرد و کتاب ها نوشت، اما این چند سطر نیز که نوشته شد، به بهانه صحبت های اخیر مریم رجوی است که گفته :

” خانم رجوی از ملل متحد و شورای اقتصادی اجتماعی سازمان ملل خواست رژیم زن ستیز ایران را از کمیسیون مقام زن بلادرنگ اخراج کنند…”

وقاحت در چه حدی ؟
دریدگی در چه مقیاسی؟

خانم مریم رجوی که اصلی ترین عامل سرکوب در فرقه رجوی می باشد، اگر دلش به حال زنان ایران سوخته است، این احساسات زن گرایانه را بهتر است ابتدا در مناسبات خود ساری و جاری کند، مناسبات و روابط با زنان در فرقه رجوی بسیار بی رحمانه و خشن است، روابط با زنان در فرقه رجوی لکه ننگی ابدی بر پیشانی این فرقه است. زنان انگشت شماری که تا کنون موفق شدند از این فرقه جدا شوند به جنایات عدیده ای اشاره کردند که بسیار جای تاسف و تاثر دارد.

سران این سازمان جهنمی ، همواره از این اتهامات خود را مبری دانسته اند و مدعیان را عوامل رژیم جمهوری اسلامی نامیده اند، اما صحت و سقم این ادعاها، بسیار ساده و آسان قابل ارزیابی است، یک بازدید ساده از کمپ آلبانی مجاهدین در مجاورت روستای مانز، توسط یک هیئت حقیقت یاب سازمان ملل متحد به همراهی جداشدگان زن این سازمان، حقیقت ماجرا را عیان خواهد کرد، کسانی که منکر این جنایات هستند، می توانند با تکیه بر نتایج این بازدید هیئت حقیقت یاب، یک بار برای همیشه ابهامات خود را کنار بگذارند. از خانم مریم رجوی هم می خواهیم بجای پرداختن به مسایل زنان در ایران، ابتدا به وضعیت اسفبار زنان در فرقه ضدبشری خود ، رسیدگی کند. همین الان که این سطور خوانده می شود، نزدیک به 900 زن ، بصورت برده ، در مناسبات این فرقه در آلبانی زندانی هستند و تحت القائات فرقه ای شدید می باشند. مجامع حقوق بشری و سازمان های بین المللی، براحتی می توانند، با ورود به این اسارتگاه ، پی به حقایق پنهان و جنایات رهبران این فرقه برده و پرده از ظلم مضاعفی که در حق این زنان می شود، بردارند.
به امید رهائی تک تک این زنان اسیر…

فرید