روز دوشنبه 8 خردادماه 1402 تعدادی از خانواده های اعضای گرفتار در مقر اشرف 3 مجاهدین خلق و اعضای جداشده بازگشتی، بمناسبت آزادی علی هاجری عضو خوزستانی انجمن آسیلا، در دفتر انجمن نجات خوزستان گردهم آمدند. در جریان این دورهمی ابتدا علی اکرامی مسئول انجمن نجات خوزستان ضمن اشاره به موضوع دستگیری و آزادی علی هاجری خطاب به حاضرین گفت: حدود نزدیک به 7 ماه پیش دولت و پلیس آلبانی برای خوش خدمتی به فرقه تروریستی مجاهدین خلق و مریم رجوی رهبر تروریست آن اقدام به دستگیری 6 عضو فعال انجمن آسیلا آقایان حسن حیرانی، علی هاجری، غلامرضا شکری، حسن شهباز، احسان بیدی و مهدی سلیمانی کرد.
در این رابطه حسن حیرانی به کشور یونان و احسان بیدی به ایران منتقل شدند و غلامرضا شکری که به یونان منتقل شده بود توسط پلیس دستگیر و مجددا به آلبانی مسترد و مجددا به زندان کارچ منتقل گردید. احسان بیدی برخلاف میل خودش به ایران دیپورت شد که در حال حاضر در بازداشتگاه و در انتظار محاکمه بسر می برد. این دستگیری ها که بدون داشتن مدرک و جرم و گناهی صورت گرفت در حقیقت نوعی مقابله به مثل در مقابل فعالیتهای چشمگیر انجمن آسیلا بود که در خاک آلبانی به نقطه امید و اعتماد خانواده ها و اعضای ناراضی تبدیل شده است و سرکردگان فرقه رجوی بشدت در هراس از این فعالیت ها بسر می برند.
دهها نفر از اعضای ناراضی تحت تاثیر فعالیت های افشاگرایانه انجمن آسیلا از بند اسارت این فرقه رها و به دنیای آزاد گام گذاشتند و همین موضوع باعث عصبانیت و بهم ریختگی فرقه مجاهدین خلق گردید. برهمین اساس آنها به یک زد و بند کثیف با جناح فاسد در دولت آلبانی دست زدند تا بزعم خود مانع از ادامه این فعالیت های افشاگرایانه شوند. اعضای زندانی در کمپ کارچ در بدترین شرایط روحی و روانی بسر می بردند و تا مدتها اجازه تماس با خانواده به آنها داده نمیشد. تا اینکه با فعالیت های چشمگیر اعضای انجمن آسیلا و بخصوص همسر علی هاجری و حمایت های خانواده های اعضای تحت اسارت، ایشان روز جمعه 5 خرداد بدون قید و شرط از زندان آزاد شد.
در این جلسه به مناسبت آزادی آقای هاجری از طرف خانواده ها و اعضای جداشده خوزستانی پیام های تبریکی خطاب به علی هاجری و همسر و خانواده اش صادر گردید که در این جلسه خوانده شد.
اکرامی در بخش دیگری از صحبت هایش به تجمع ماه گذشته خانواده های اعضا در مقابل دفتر صلیب سرخ تهران اشاره کرد که در جریان آن طومار امضا شده خانواده ها که در آن اولیه ترین حقوقشان که همانا تماس و دیدار با وابستگانشان در فرقه رجوی مطرح شده بود، توسط آقای خدابنده مسول انجمن نجات به مسئولین دفتر صلیب سرخ تحویل داده شد و از طرف مسئولین صلیب سرخ عنوان گردید که این در خواست را پیگیری و به خانوادها پاسخ خواهند داد.
مسئول انجمن نجات خوزستان با اشاره گذرا به 4 خرداد سالگرد اعدام بنیان گذاران مجاهدین خلق گفت: مسعود رجوی که این چنین بهترین فرزندان خانواده ها را به بند کشیده واجازه هیچ گونه تماس و یا ارتباط به آنها نمیدهد در طی این سالیان نشان داده است که فقط به خودش فکر می کند و جان و زندگی و آینده اعضا برایش مهم نیست. در 4 خرداد سال 50 تمامی رهبران و اعضای مرکزیت این سازمان دستگیر و بجز مسعود رجوی به اعدام محکوم شدند. و این موضوع ابهامات و علامت سوال های زیادی را پیرامون رجوی در افکار عمومی و زندانیان آن روزگار بوجود آورد. یک علامت سوال بزرگ این بود که چگونه تمامی رهبران و مرکزیت سازمان بجز رجوی اعدام شدند؟! چرا آنها مورد عفو ملوکانه قرار نگرفتند؟! و یا اینکه چرا بدنبال بازداشت رجوی موج دستگیری اعضای مرکزیت شدت گرفت؟!
با پیروزی انقلاب اسلامی اسنادی از ساواک بدست آمد که طی آن در یکی از این اسناد نامه ای از ارتشبد نصیری رئیس وقت ساواک خطاب به شاه منتشر شد که در خواست کرده بود باتوجه به همکاری رجوی با بازجویان وهمچنین توصیه های برادرش کاظم رجوی که عضو مخفی ساواک شاه با نام مستعار میرزا بود با یک درجه تخفیف حکم مسعود از اعدام به حبس ابد کاهش یافت. همینطور سال گذشته کتابی توسط پرویز ثابتی رییس اداره کل سوم ساواک و سخنگوی آن سازمان طی سالهای 1352 منتشر شد که در آن به همکاری مسعود رجوی با ساواک و کشیدن کروکی محل مخفی گاه بنیان گذاران و اعضای مرکزیت اشاره شده است.
ادامه دارد