طبق خبرهایی که در برخی از رسانه های داخل کشور منتشر شده است دولت آلبانی در ادامه اعمال محدودیت برای فرقه تروریستی مجاهدین خلق اقدام به قطع شبکه اینترنت در مقر موسوم به اشرف 3 نموده است. گفته میشود این اقدام برای جلوگیری از فعالیت های تروریستی مجاهدین خلق صورت گرفته است. این اقدام ضربه اساسی دیگری بر فعالیت های یگان های سایبری این فرقه در آلبانی می باشد.
در خرداد ماه گذشته پلیس ضد شورش این کشور در اقدامی غیر منتظره با ورود به مقر این فرقه تعداد زیادی از کامپیوترها و سرورهای این فرقه را ضبط و با خود برد. بدنبال استقرار اعضای مجاهدین خلق در آلبانی با وجود انکارهای رهبران این جریان ماموریت اصلی نیروها شدت بخشیدن جنگ اطلاعاتی بین ایران و کشورهای متخاصمش بود. مجاهدین خلق که بدلیل دوری بعد مسافت و عدم استقرار در مرزهای مجاور با ایران عملا توانایی خود را برای انجام عملیات تروریستی در داخل کشور از دست داد، تمرکز اصلی خود را به روی اقدامات سایبری، جذب نیرو و ترغیب و تشویق آنها به انجام عملیات تخریب و خرابکاری گذاشت.
هزاران اکانت فیک، و ترول که توسط اعضای این یگانها اداره میشد در فیسبوک، اینستاگرام و بخش کامنت روزنامه های غربی به زبان های فارسی، عربی و انگلیسی و در حمایت از اقدامات تروریستی رهبران این فرقه به تولید و پخش محتوا می پرداختند. بدنبال دسترسی پلیس آلبانی به اطلاعاتی در زمینه فعالیت های غیر قانونی و خرابکارانه در داخل ایران و برخی کشورهای اروپایی و اعلام رسمی ارگان های تبلیغاتی مجاهدین خلق مبنی بر اقدامات هک برخی از سایت های دولتی ایران دولت آلبانی تصمیم گرفت ضمن هشدار و اخطار به مسولین مجاهدین خلق آنها را متقاعد سازد به قراردادهای فی مابین که در آن بهنگام اسقرار نیروهای مجاهدین خلق در کشور آلبانی در آن تاکید شده بود که آنها صرفا بعنوان یک پناهجو و در راستای اقدامات بشردوستانه در خاک آلبانی پذیرفته شده اند و اجازه هیچ گونه فعالیت های تخریبی با اهداف خرابکاری در کشور ثالثی را ندارند متعهد بمانند، ولی مسئولین مجاهدین خلق که همانند عراق مقر اشرف 3 در دهکده مانز را حریم خصوصی و مستقل از حاکمیت دولت آلبانی تلقی می کردند به این هشدارها توجهی نکردند. بطوریکه دولت آلبانی مجبور شد با اعزام 1500 پلیس ضد شورش به مقر آنها ضمن جمع آوری کامپیوترها اوضاع را تحت کنترل خود در آورد. این اقدام دولت آلبانی در شرایطی صورت گرفت که تا قبل از آن رئیس جمهور و دولت های وقت آلبانی حمایت همه جانبه ای از مجاهدین خلق بعمل می آوردند و تحت تاثیر همین حمایت ها رهبران مجاهدین خلق خاک آلبانی را بمثابه حیاط خلوتی برای خود می دانستند که می توانند دست به هرکار و اقدامی بزنند.
رهبران مجاهدین خلق با همین احساس امنیت اقدام به فعالیت های غیر قانونی و تشویق به اعمال خرابکارانه و تروریستی با سواستفاده از اعتراضات مردمی که کاملا یک مطالبات صنفی و مسالمت آمیز بود، می کردند و آنها را به خشونت و درگیری با پلیس تشویق می کردند. مشخص شدن ماهیت اقدامات مجاهدین خلق برای دولت آلبانی مسئولین این کشور را برآن داشت که با توجه به نادیده گرفتن هشدارهای آنها اقدامات بازدارنده دیگری و از جمله ممنوعیت ورود و خروج مریم رجوی به خاک این کشور را در دستور کار خود قرار دهند. تعطیل کردن فعالیت های سایبری و جمع آوری کامپیوترها و ایجاد محدودیت برای مریم رجوی و از همه مهم تر تاکید نخست وزیر آلبانی مبنی بر اینکه مجاهدین خلق از این به بعد نمی توانند خاک آلبانی را بعنوان مکانی برای عملیات تروریستی برعلیه ایران استفاده کنند، رهبران مجاهدین خلق را در یک مخمصه بزرگی قرار داده است که راه برون رفت از آن چندان ساده بنظر نمی رسد.
انتشار خبر انتقال نیروهای مجاهدین خلق به کانادا از این جهت می تواند مورد ارزیابی قرار گیرد که برای رهبران مجاهدین خلق ادامه حضور در خاک آلبانی با فرض افزایش محدودیت ها می تواند در دراز مدت روی انگیزش نیروها تاثیر منفی بگذارد چرا که حفظ و نگهداری نیروها بدون اینکه زمینه ای برای سرگرم کردن آنها داشته باشند خیلی سخت خواهد بود. روند اتفاقات نشان می دهد سمت و سوی تحولات و اوضاع برخلاف خواست رهبران مجاهدین خلق پیش می رود و در این شرایط افزایش فعالیت های انجمن آسیلا می تواند به بحران ریزش نیروها شتاب بیشتری ببخشد.
علی اکرامی