محمد جواد یکتا چندی پیش نامه ای خطاب به برادر اسیرش محمد علی یکتا ارسال کرد تا با درج آن در سایت روشنگر انجمن نجات برادر اسیرش از آن مطلع شود و چنانچه خدا بخواهد بتواند با رهایی از چنگال رجویها به دنیای آزاد و کانون گرم خانواده بازگردد.
متعاقبا ایشان پنجشنبه 30 شهریورماه 1402 در دفتر انجمن نجات گیلان حضور یافت و در یک دیدار صمیمانه با مسئول انجمن نجات حول آخرین وضعیت فرقه مجاهدین خلق در آلبانی و همچنین در خصوص تشکیل انجمن نجات آلبانی و دیگر رخدادها به تبادل نظر پرداخت.
آقای یکتا بعد از شنیدن توضیحات مبسوط مسئول انجمن نجات درخصوص بازرسی پلیس کشور آلبانی از زندان مانز رجوی و دیگر محدودیت های اعمال شده بر فعالیتهای مشکوک و تروریستی فرقه مجاهدین در آلبانی و مرگ و میر دستکم 6 نفر از اعضای نگون بخت و درعوض ریزش اعضای ناراضی و فرار و رهایی دو تن از اعضای به جان آمده از جمله آقایان بیجار رحیمی وعلی زمانی گفت: ” بنده کم و بیش در جریان اتفاقات آلبانی هستم و از قضا دیروز در سایت نجات بیانیه انجمن نجات آلبانی را مطالعه کردم و شادمانه خواستم نزد شما بیایم و ضمن تبریک چنین امر خطیر و مهم که نقطه عطف فعالیتهای جداشدگان در آلبانی قلمداد میشود، حمایت تمام عیار خود و خانواده ام را اعلام کنم و خیلی هم خوش بین هستم که برادرم محمد علی بتواند با یک تصمیم قاطع خودش را از چنگال رجوی برهاند و خود را بعد از چهار دهه دوری از اجتماع به دنیای آزاد و دوستان جداشده اش در انجمن نجات آلبانی و نهایتا به خانواده چشم انتظارش برساند.”
برادر محمد علی یکتا در خاتمه ملاقات صمیمانه دو ساعته خود با پوراحمد تاکید کرد که تا نیل به مقصود یعنی رهایی برادر گرفتارش در فرقه تروریستی رجوی کوتاه بیا نیست.
تهیه گزارش: دقتکار
