در این چند روز اخیر سایت فرقه را چک کردم. خبر فوت علی شریفی را دیدم. علی شریفی نزدیک به 5 سال در مقر ما بود. در آن زمان مسئول مقر ما زنی بود بنام شهلا کریمی و مسئول مرکز ما زنی بنام معصومه ملک محمدی . علی شریفی مسئله دار بود و در نشست ها او را سوژه می کردند و تا می توانستند او را می کوبیدند. می خواست بدنبال زندگی عادی خودش برود اما رجوی و سرانش به او اجازه خروج از پادگان اشرف را نمی دادند.
یک شب در سالن غذا خوری بودم و کسی در سالن نبود، علی وارد سالن شد و یک لیوان چای برای خودش ریخت و آمد کنار من نشست. به او گفتم برای چه کارت را انجام نمی دهی و تو را همیشه در نشست ها سوژه می کنند. در جواب گفت این ها مرا فریب دادند. من زمانی که به عراق آمدم قرار بود بعد از سه الی پنج ماه به خارج فرستاده شوم و الان نزدیک به چهار سال است که مرا در این پادگان بسته نگه داشتند. هر چه هم به آنها می گویم من می خواهم بروم بدنبال زندگی خودم با من برخورد می کنند. از بس که با من برخورد کردند و مرا اذیت کردند یک حالت روانی پیدا کرده ام و حالم خوب نیست.
جمال ناطقی در آن زمان مسئول تشکیلات برادران بود. یک شب که داشتم می رفتم آسایشگاه صدای داد و بیداد از اتاق باصطلاح عملیات می آمد. از کنار پنجره اتاق نگاهی کردم دیدم جمال ناطقی برخوردهای تندی با علی شریفی می کرد. فردای آن روز علی دست به هیچ کاری نمی زد و در اختیار خود بود. وقتی او را در مقر می دیدم مثل روانی ها بود. در یک نشستی او را سوژه کردند و آنقدر زیر فشار بود که شروع کرد به بد و بیراه گفتن به همه، حتی به رجوی. ریختند روی سرش با او برخورد فیزیکی کردند و او را شبانه بردند در سایت فرقه.
در اطلاعیه قید شده بود که علی ناراحتی قلبی داشت. علی هیچ ناراحتی نداشت، سران فرقه آنقدر او را شکنجه روحی و فیزیکی کردند که او را روانی کردند و چند سال در فرقه باقی ماند. بهتر است بگوییم رجوی و سرانش او را کشتند و از شرش راحت شدند . و حال تعریف و تمجید از او می کند. و با این کار می خواهد ظلمی که در حق او کرده را پنهان کند! دیر یا زود رجوی و سرانش ظلمی که در حق ما و کسانی که در کمپ زندانی هستند را جواب خواهند داد.
فواد بصری