در پی وقوع حمله تروریستی در کرمان، رسانه اصلی تشکیلات مجاهدین خلق سکوتی معنا دار را برگزید. فارغ از اینکه این دو حمله تروریستی مرگبار با چه هدفی و توسط چه کسانی و در کدام رویداد و بستری از تحولات به وقوع پیوسته است، بیشتر مقامات و دولت‌هایی که به این حادثه واکنش نشان دادند، آن را محکوم کردند.
مقامات اروپایی نخست به شمار بالای کشته شدگان اشاره کردند و از کشته شدن کودکان ابراز تاسف کردند. برخی دیگر از کشورها با صراحت بیشتری این انفجارها را تروریستی دانسته و آن را به شدت محکوم کردند. شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز روز پنجشنبه با انتشار بیانیه‌ای، انفجارهای کرمان را “به شدیدترین” وجه محکوم کرد. این در حالی است که سازمان مجاهدین خلق ترجیح می‌دهد که نه تنها در این باره سکوت کند بلکه کماکان به مباهات به اقدامات خشونت طلبانه به اصطلاح کانون‌های شورشی‌اش در شهرهای ایران ادامه دهد.
جالب آن که بنا بر ادعای رسانه‌های مجاهدین خلق، انفجارها و آتش افروزی‌های این روزها را کانون‌های شورشی به طور ویژه به مناسبت چهارمین سالگرد ترور سردار سلیمانی مرتکب شده‌اند. بدین ترتیب به نظر می‌رسد که سران فرقه رجوی شهروندان،زنان و کودکانی که در مراسم سالگرد سردار شرکت کرده بوده‌اند، را سزاوار این سرنوشت می‌دانند.
هر انسان روشن ضمیری برای قتل “دختربچه‌ای با کاپشن صورتی و گوشواره‌های قلبی” و “پسربچه‌ای که به نام خداوند رنگین کمان” آغاز می‌کند، به یک اندازه اندوهگین می‌شود. کشتار غیرنظامیان به ویژه کودکان بی‌گناه در هر صورتی مذموم است. اما برای مجاهدین خلق این قتل ها نه تنها برابر نیستند، بلکه نگاهی به گذشته تروریستی این تشکیلات نشان می‌دهد که کشتار غیرنظامیان، زنان و کودکان از عادی‌ترین رفتارهای تروریستی این تشکیلات بوده است.
از نظر مجاهدین خلق فاطمه طالقانی سه ساله سزاوار زنده زنده سوختن بود، چون پدر و مادرش جهادی حزب اللهی بودند. زینب کمایی 14 ساله سزاوار خفه شدن با چادر خویش بود، چون حزب اللهی محجبه بود. اما لیلا نوربخش دو ساله که در اتوبوسی مسافربری شهری در شیراز زنده زنده سوزانده شد، نه پدر و مادر شناخته شده‌ای داشت و نه خود در سنی بود که دشمنی مجاهدین خلق را برانگیزد. او صرفا در فرایند یک حمله تروریستی کور که عوامل مجاهدین خلق انجام دادند، قربانی شد. درست مثل ریحانه سلطانی نژاد (دختر کاپشن صورتی) که در حمله کور عوامل داعش کشته شد.
بنابراین، می‌بینیم که مدعیان اولیه تراژدی‌هایی چون حادثه کرمان در تاریخ ایران زمین مجاهدین خلق بودند که شمار قربانیانشان بالغ بر هزاران نفر می‌شود. شاید بتوان در تاریخ این سرزمین تنها پیروان حسن صباح را قدیمی‌تر از تروریست‌های مجاهدین خلق دانست.
مزدا پارسی