مصطفی جان سلام
امیدوارم حالت خوب باشد. زمانی در خارج خاطرات خوبی با هم داشتیم، هیچ وقت خاطرات گذشته را فراموش نمی کنم، ای کاش پیش هم بودیم. در نامه های قبلی نکاتی را قید کردم که از وضعیت تو آگاهم و لازم به تکرار نیست. خواهش می کنم مواظب خودت باش و غصه نخور، با غصه خوردن خودت را از بین می بری. پس سعی کن که شاد باشی تا روزی که آزاد شوی و مجددا دور هم جمع شویم و دلتنگی های من به اتمام برسد.
من همیشه به یادت هستم. مگر می شود برادر برادرش را فراموش کند! دلم روشن است در آینده نزدیک خودت را نجات می دهی و خبرش به من می رسد. من هم منتظر آن روز نزدیک هستم.
به امید آن روز
برادرت – محمد رضا فروغی