دادگاه تهران و ادامه رفتارهای دوگانه و متناقض مجاهدین

اکنون ماههاست سرکردگان فرقه تروریستی مجاهدین در قبال دادگاه تهران به یک سیاست دوگانه و البته سخیف متوسل شده اند.

رهبران فاسد و بدنام این فرقه از یک سو سعی می کنند در عرصه داخل تشکیلات با بزرگ نمایی کاذب از قدرت مجاهدین، روند محاکمه را در رسانه های این فرقه به سُخره بگیرند.

اما عجیب اینکه مجاهدین با پرداختن گزینشی به جلسات محاکمه از انتشار برخی مطالب مطرح شده در دادگاه که در تناقض با ادعاهای استقلال مالی و تشکیلاتی این فرقه است در سایت های رسمی این فرقه جلوگیری می کنند!

اما آن روی سکه نیز ترس و وحشت بی پایانی است که سرتاپای سران این فرقه را فراگرفته است. رهبران فاسد و بدنام مجاهدین به خوبی می دانند این دادگاه می‌تواند مقدمه‌ای برای پیگرد قضایی سران و اعضای جنایتکار آن در دادگاه‌های بین‌المللی باشد و استرداد محکومین را بر روی میز دولت های میزبان آنان و پلیس اینترپل علیرغم میل باطنی شان قرار دهد. به همین دلیل است که از هر فرصتی استفاده کرده و با صرف میلیون ها دلار پول، حامیان سیاسی خود از کشورهای مختلف را برای حمایت از این فرقه بویژه در آلبانی به صحنه می آورند.

بنابراین حقوق بشر و ارزش‌ های دموکراتیک، اکنون به وسیله ‌ای برای سرپوش گذاشتن بر حقیقت و چشم پوشی از جنایت تروریست ها و دولت های مورد حمایت غرب و تطهیر آنها تبدیل شده است.

از جمله اقدامات سخیف این فرقه، برای مصون ماندن از نتایج دادگاه تاریخی تهران، “ثبت رسمی و اجازه فعالیت گروه پارلمانی دوحزبی “دفاع از حقوق و حفاظت اشرف۳” توسط حامیان سیاسی این فرقه در کنگره آمریکا در آذرماه گذشته است.

اخیراً نیز صدور”قطعنامه حقوق پایه‌ای اشرف ۳” در پارلمان بریتانیا توسط حامیان پولی این فرقه، به خوبی ترس و وحشت مضاعف مجاهدین از استردادهای  احتمالی جنایتکاران در آینده را برملا می کند.

در این قطعنامه آمده است: ” . . . مجلس به‌شدت نگران . . . هدف قرار دادن اعضای اپوزیسیون سازمان‌یافته مجاهدین خلق در اشرف۳ در آلبانی . . . است و از دولتهای اروپایی به‌ویژه دولت آلبانی می‌خواهد از حقوق اعضای اپوزیسیون ایرانی مجاهدین خلق ایران در اشرف۳ مطابق با کنوانسیون ۱۹۵۱پناهندگان ژنو، کنوانسیون اروپایی حقوق‌بشر و حقوق بین‌الملل حفاظت کنند.”!

نتیجه اینکه محاکمه سران و سایر جنایتکاران عضو مجاهدین که بزرگترین محاکمه یک گروه تروریستی در تاریخ معاصر ایران به شمار می رود، پایان حیات سیاسی و مشروعیت حضور آنان در کشورهای اروپایی و آلبانی را رقم زده و راهی برای محاکمه بین المللی آنان باز خواهد کرد، هرچند تناقض جدی در رفتارهای دوگانه غرب در قبال تروریسم ، حقوق بین الملل و میثاق های بین المللی وجود دارد.

نویسنده : یوسف اردلان

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا