اعتصاب غذا برای آزادی ۷ مفقود حمله دهم شهریور و استقرار نیروهای کلاه آبی سازمان ملل برای تامین امنیت نفرات باقیمانده در اشرف صورت گرفت، هواداران سازمان در چند شهر اروپا با تجمع در مقابل سفارت ایران و اعتصاب غذا خواستار تامین خواسته های سازمان شدند.
اما در کشوری همچون عراق، که هر روز بیش از چند بمب در گوشه و کنار آن منفجر میشد و روزانه تعدادی کشته و زخمی میشدند، هیچ کس در امنیت نبود!
ده روز بعد از حمله دهم شهریور، باقیمانده نفرات از اشرف به لیبرتی آمدند و اموال منقول و غیر منقول با وجود بیش از پنجاه کشته به امان خدا رها شد! با آمدن این افراد، من و تعدادی دیگر را از اعتصاب خارج کردند و گفتند: در کارهای دیگر به شما نیاز داریم! ما از اعتصاب غذا خارج شدیم و از فردای آن روز، کار ما آماده کردن سنگر برای نفرات آخرین گروه بود که از درگیری در اشرف نجات یافته بودند، مشغول کندن سنگر در نزدیکی یک سالن غذا خوری بودیم، ناخودآگاه صدای زنی را از داخل سالن شنیدیم که میگفت برای از دست دادن خواهران چه جواب دارید! چرا شما زنده ماندید! مگر آنها ناموس ایدئولوژیک شما نیستند! بعد از آمدن این افراد به لیبرتی، به دستور رجوی برای آنها نشست گذاشته شد، قبل از هر چیز این نفرات مقصر بودند! این شگرد همیشگی بود! بدهکار کردن! منحرف کردن! صورت مسئله را عوض کردن!
در ادامه، اعتصاب غذا به یک مشکل عدیده تبدیل شد. تلویزیون و سایتهای سازمان پیوسته دستگیری هفت گروگان را دلیل شروع اعتصاب غذا و آزادی آنها را شرط پایان اعتصاب غذا اعلام می کرد، اما با وجود اینکه هر روز سازمان از وخامت حال اعتصاب کنندگان خبر می داد، اما هیچ دستاورد و نتیجه ای در کار نبود! بعد از هفتاد روز اعتصاب غذا، نه از گروگان ها خبری شد و نه از استقرار نیروی کلاه آبی سازمان ملل! در این زمان ما در خدمت افراد اعتصاب کرده بودیم، هر روز دو وعده به آنها آب میوه می دادیم. یک وعده ساعت ده صبح، مخلوط موز و آب سیب و یک وعده بعد از ظهر ساعت پنج مخلوط آب سیب و آب پرتغال! به تدریج میزان جدی بودن اعتصاب غذا زیر سوال رفت. همه میدانستند که اینکار فایده ندارد! از این رو رهبری مجاهدین دنبال بهانه می گشت تا به صورت آبرومندانه اعتصاب غذا را پایان دهد. 108 روز از اعتصاب غذا گذشت، تا اینکه سه شنبه 17 دسامبر 2013 سایت رسمی سازمان از پایان اعتصاب غذای جهانی از سوی رئیس جمهور مقاومت خبر داد.
در اطلاعیه شورای ملی مقاومت آمده بود که به دنبال حکم دادگاه اسپانیا علیه مشاور امنیت ملی نخست وزیر عراق، به خاطر داشتن مسئولیت مستقیم در کشتار جمعی 52 تن از مجاهدان و به گروگان گرفتن 7 تن، مریم رجوی رئیس جمهور مقاومت به مجاهدان ليبرتی و هواداران در شهرهای مختلف جهان، به اتمام اعتصاب غذا فراخوان داد! اما هیچ خبرگزاری و یا سایت خبری معتبر، خبر به این مهمی را منتشر نکردد! این خبر ساخته دست شورای ملی مقاومت بود و با این کار نه تنها به مخاطبین خود توهین نمود بلکه در داخل تشکیلات سوالات و ابهامات زیادی بوجود آورد! در حکم دادگاه اسپانیا خبری از آزادی گروگان ها نبود! اگر قبل از آزادی گروگان ها میشد به اعتصاب غذا پایان داد، پس چرا با جان یک عده انسان بازی کردند!
بیانیه سازمان در مورد حکم دادگاه اسپانیا که از طرف شورا اعلام گردید، دروغی بود که فقط برای پایان دادن به اعتصاب غذا گفته شد. جان انسانها برای رهبری سازمان ارزشی نداشت! ما همچون سربازان یک بار مصرف، مهره رجوی در بازی شطرنج بودیم.
حسن شهباز – تیرانا