خلیل انصاریان عضو رهایی یافته از سازمان مجاهدین خلق با انتشار ویدئویی از گردش دوستانه در طبیعت سرسبز تیرانا، از روزهای تلخ و تاریکی می گوید که خود و دیگر دوستانش در اردوگاه مجاهدین گذراندند.
انصاریان که تجربه سی سال حضور درمناسبات فرقه را دارد، می گوید: در طول این 30 سال در تشکیلات مجاهدین از تمامی این نعمات محروم بودیم و حتی در تیرانا هم اجازه نداشتیم حتی یک روز را درکنار دوستانمان به کوه های تیرانا برویم.
انصاریان برای نمونه، دو موردی را نقل می کند که به همراه تعدادی از دوستان تصمیم می گیرند به پیک نیک بروند و این درخواست را با مسئول بالادستی خود مطرح می کنند: درخواست دادیم با دوستان به امام زاده ای در اطراف تیرنا برویم. بعد از یک ماه بدون ذکر علت گفتند اجازه صادر نشده است.
انصاریان می گوید تنها به بعضی اکیپ ها اجازه خروج و رفتن به پیک نیک می دادند که آن هم می بایست حتماً در معیت دو تن از افراد رده بالای سازمان، انجام می شد: یک بار دیگر درخواست رفتن به پارکی دادیم که در سی کیلومتری تیرانا هست. این درخواست اوکی شد اما گفتند باید دو نفر هم همراه شما باشند.
عضو پیشین مجاهدین خلق در ادامه می گوید: تشکیلات رجوی از بیرون رفتن آدم هایش ترس دارد. چرا که رفتن به بیابان و کوه و بازار و .. از نظر انها بوی زندگی طلبی می دهد و زندگی طلبی برای تشکیلات مانند سم می ماند. چرا که فردی که به زندگی فکر کند جایش در درون تشکیلات نیست.
عضو کنونی انجمن نجات آلبانی رو به افراد محبوس در قرارگاه اشرف 3 ( کمپ مانز ) می گوید: به افراد محبوس پیشنهاد می کنم فکر کنند و تصمیم بگیرند و انتخاب درستی بکنند. بیرون زندگی هست. بیش از این خود را غذاب ندهند. انجمن نجات آلبانی شما را ساپورت می کند و مسائل قانونی شما را حل و فصل میکند.