مجاهدین خلق؛ از اعتراف اجباری تا اعتصاب اجباری

پروژه اعترافات اجباری و گرفتن تعهد نامه های متعدد اجباری در قالب دست نوشته یکی دیگر از شیوه های کنترل افراد در تشکیلات تروریستی و فرقه گرای مجاهدین خلق می باشد که به دستور شخص رجوی اعمال میگردید. در این طرح اجباری و شیطانی که ادامه دهنده و مکمل بخش های دیگر از ضوابط جبری فرقۀ رجوی است، اعضای گرفتار ملزم هستند تا هر آنچه سازمان دیکته می کند را با دستخط خود بنویسند و امضا کنند.

در پروژه اعترافات و تعهد نامه های اجباری، تشکیلات رجوی این اقدامات اجباری را با بیان واژه “پشت هر ضابطه ای رابطه ای خوابیده و هر مکان قانون های خاص خود را دارد.” اجرا و اخذ تعهدات اجباری را توجیه می نمایند و بدین وسیله افراد که هیچ انتخاب دیگری نداشتند ناچار به قبول آن بودند. عدم اطاعت از این موضوع به معنی قبول خروج میشد که آنهم مرز سرخ و برابر با انتقال و روانه شدن به زندان ابوغریب عراق بود .

اعترافات اجباری همراه با گرفتن فیلم و گرفتن تعهد نامه های کتبی اجباری در زمان های متعدد و با بهانه های مختلف از جمله موارد مرسوم در تشکیلات فرقه رجوی بود و هر چندماه یکبار از اسیران اخذ می گردید.

تعهدنامه هایی همچون:

۱. تعهد عدم خروج از تشکیلات که در همان ابتدا از نیروها گرفته میشد.
۲. تعهد خون و نفس
۳. تعهد طلاق اجباری
۴. تعهد فکرنکردن به خانواده و زندگی که مرز سرخ حساب میشد
۵.تعهد فکر نکردن به جنس مخالف به خصوص زنان رجوی که عمدتا جزو مسئولین بودند و ارتباط مستقیم با نیروهای مرد داشتند.
۶.تعهدات اجباری برای انجام ندان آنچه اصلاً انجام نداده ای اما احتمال دارد در آینده انجام بدهی.

همچنین اگر شخصی تحمل فضای حاکم و اختناق شدید تشکیلات را نداشت و درخواست انصراف می داد باید برای زنده ماندن تعهد میداد که جاسوس بوده و قصد خرابکاری در تشکیلات را داشته است.

در تشکیلات تروریستی رجوی جدا از اعترافات جبری نیروها به آنچه انجام نداده بودند باید تعهد اجباری میدادند. آنچه ازهمه دردناک تر بر اعضای نگون بخت اعمال میگردید، تحصن ها و اعتصاب غذای اجباری بود. در این پروژه شیطانی رجوی بعنوان سرکرده خودکامه فرقه هر زمان که برای خود و تشکیلاتش احساس خطر می کرد اشخاص را به صورت گروهی مجبور به اعتصاب غذا در زمان های معین و بلند مدت می نمود .

فریدون ابراهیمی از جمله اشخاص جداشدۀ فرقه تروریستی رجوی است که برای اولین بار در مرجع قضایی و دادگاه رسمی به این اقدامات رجوی اشاره کرد. او به همراه تعداد کثیری در پروژه تحصن های اجباری مجبور به تحصن و اعتصاب غذا گردید. بنا بر اظهارات ایشان، طرح تحصن و اعتصاب غذای اجباری به دستور شخص رجوی جهت جلوگیری از تخلیه قرارگاه اشرف انجام گردید. این تحصن و اعتصاب غذای اجباری ۹۲ روز به طول انجامید و در این اعتصاب غذای اجباری، ایشان ۲۸ کیلو کاهش وزن داشت و مبتلا به بیماری گوارش می گردد و تعداد بسیاری نیز با فشار عوامل فرقه بر ادامه به اعتصاب غذا توان جسمی شان تحلیل رفته و بیهوش می شدند .

ناصر رضایی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا