برگزاری جلسات غسل هفتگی از مصادیق جنایت علیه بشریت

اعترافات اجباری درباره مسائل شخصی

با توجه به اهمیت و جایگاه ویژه مباحث حقوقی مرتبط با اتهامات و جنایات سران فرقه مجاهدین خلق علیه اعضا و با عنایت به برگزاری دادگاه تهران علیه 104 تن از اعضای این فرقه، واحد حقوقی انجمن نجات در نظر دارد در بخش های متوالی و در هر بخش یکی از اتهامات اصلی که از مصادیق جنایت علیه بشریت به شمار می رود و در درون مناسبات مجاهدین به وقوع پیوسته و هم اکنون در جریان است را جهت تنویر افکار عمومی مورد بررسی قرار دهد . در این بخش به برگزاری جلسات اجباری غسل هفتگی که بطور مستقیم در نقض و نفی کرامت انسانی نقش کلیدی در وقوع جرم توسط رهبران مجاهدین خلق علیه اعضا دارد، را بررسی می کنیم .

اصل کرامت انسانی از جمله مباحث حقوقی به شمار می رود و از منظر حقوق بین الملل کرامت انسان، ارزش فطری و ذاتی دارد و با توجه به هویت و ماهیت هر فرد در نظام بین المللی حقوق بشر شناسایی شده است. در برخی اسناد از آن با تعبیر”کرامت ذاتی بشر”Inherent Human Dignity یاد می‌شود. بر اساس نظریه علمی و دیدگاه سازمان ملل در منشور حقوق بشر هر انسانی از این حیث دارای عزت و شرافت و ارجمندی بوده و کرامت انسانی تحت هیچ شرایطی غیر قابل سلب بوده و احدی در دنیا با هر بهانه ای حق تجاوز و ورود خدشه بر آن را نخواهد داشت.

مسعود رجوی رهبر مجاهدین خلق با همدستی مریم عضدانلو در پی انقلاب ایدئولوژیکی با هدف کنترل ذهن و برده سازی چون نتواسته بودند به اهداف اصلی خود برسند. اتاق فکر رجوی به این نتیجه رسید که برای ایجاد برده داری نوین به ابزاری نیاز دارند تا به واسطه آن روح و جسم افراد را با القائات دینی و آلوده نمودن ذهن اعضا به گناه خود ساخته بیشتر و بیشتر در خود فرو ببردند تا فرد احساس گناه کرده و برای برون رفت از آن به رهبر عقیدتی که همانا مسعود رجوی بود متوسل شوند . از این رو یکی از مهمترین دست آورد های سلسله نشست های طعمه در سال 1381 در مقر باقر زاده برگزاری جلسات اجباری غسل هفتگی بود. تمامی سطوح تشکیلاتی در درون مناسبات اعم از مرد و زن موظف و ملزم بودند فاکت های مربوط به مسائل جنسی خود که حتی در خواب و رویا به آن فکر کردند را در جمع های بزرگتر به عنوان رو سیاهی خود قرائت کنند. این اقدام زشت و ناپسند که دقیقا کرامت انسانی اعضای گرفتار را هدف قرار داده است از دید حقوق داخلی، حقوق بین الملل و به ویژه قرآن و اسلام به عنوان یک اقدام ضد انسانی قلمداد گردیده و اعتراف به گناه با هدف خدشه دار کردن آبرو و کرامت انسانی را جایز نمی داند. بر اساس آموزه های دینی و آیه 11 سوره غافر، آیه 102 سوره توبه با هدف توبه، اعتراف به گناه فقط نزد خداوند متعال جایز است. با این تعاریف مسلم است اقدامات سران فرقه مجاهدین در اجبار اعضا در تمامی سطوح به اعتراف به گناه جنسی نزد دیگران ( تحت عنوان نشست غسل هفتگی ) بار حقوقی در امور جزا داشته و یکی ازاتهامات اصلی اشاعه فحشا محسوب می شود .

با امعان نظر به اینکه تمامی شواهد عینی و اظهارات نجات یافتگان و مستندات قانونی حکایت از وقوع جرم مد نظر در مناسبات رجوی دارد و این جرم در شرایط کنونی نیز در کمپ مجاهدین در آلبانی در جریان است، لذا مطابق ماده 286 قانون مجازات اسلامی با موضوعات مطروحه در شعبه 11 دادگاه کیفری یک تهران مطابقت دارد و همچنین بر اساس اساسنامه بین المللی روم جرم انگاری جرایم جنسی موسع و قابلیت پیگیری چه در زمان جنگ چه صلح در قالب جنایت علیه بشریت را دارا می باشد .

صمد اسکندری

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا