عرض سلام و ارادت خدمت خانواده های محترم
مستندی بسیار تأثیرگذار با عنوان “مادر، عشق، جدایی” در خصوص رنج و دردی که خانواده های چشم انتظار ده ها سال است در فراق عزیزانشان تحمل می کنند توسط آلدو سولولاری با همراهی و همکاری اریسا ادریسی، این دو جوان با انگیزه و با پشتکار که سرمایه های انجمن نجات آلبانی هستند، با کمک انجمن نجات در ایران ساخته و آماده نمایش شد.
قرار بر این شد که این مستند در شهرهای مختلف آلبانی به نمایش درآید و نهایتاً در تیرانا اکران شود. اولین مکان برای افتتاح نمایش این مستند سالن همایش های هتل گلدن پالاس شهر اشکودر انتخاب گردید. برنامه ریزی و طراحی و اجرا، کاری سخت می نمود که نهایتاً به بهترین شکل به همت عزیزان در آلبانی عملی شد و برنامه در روز یکشنبه 13 آبان 1403 به اجرا درآمد.
اریسا به عنوان رئیس انجمن نجات آلبانی کنفرانس را آغاز کرد و به حضار خوشامد گفت و سخنانی در توضیح مستند ایراد نمود. آلدو و سه جوان دیگر در پنل سخنرانان نشستند. یک پزشک، یک اقتصاد دان، و یک دانشجو سه خانم جوانی بودند که علاوه بر آلدو سخنرانی کردند و شخصیت های حاضر در سالن مستمع سخنان آنان بودند.
متوسط سنی پنج نفر حاضر در عکس بالا به عنوان سخنرانان مجلس حدود 25 سال است در حالی که بسیاری مسن تر ها در مجلس سراپا گوش بودند و به سخنان آنان با دقت توجه می کردند. این روزها جوانان با انگیزه به عنوان “سفیران نجات” در گوشه و کنار آلبانی کم نیستند.
خانم دکتر الما حلاج در سخنرانی خود از انجمن نجات آلبانی به عنوان “انجمن ما” اسم برد و خود را جزوی از انجمن معرفی کرد و از دیگران دعوت به همکاری نمود. جالب است که او زمانی که در کلاس هشتم در دبیرستان آدم حاجیه بوده انشایی در خصوص مسائل اجتماعی نوشته بود که همان زمان در نشریات درج گردید. خانم بساترا براچای اقتصاد دان هم سخنرانی کرد و از همه دعوت به همکاری نمود و خواست تا صدای این مادران به گوش آلبانیایی ها و دولتمردان رسانده شود.
تشکل دانشجویان حامی انجمن نجات هم مثل برنامه های دیگر پای کار بود. خانم آنجلا دوچی و تیمش مانند دفعات قبل در صحنه حاضر بوده و در همه زمینه ها کمک کردند. او که خود را جزو انجمن نجات آلبانی می داند قدردان زحمات اعضای فعال آن برای کار نیکی که می کنند بود.
خانم الا ددا مسئول گرفتن عکس و فیلم و همچنین توضیح در خصوص نمایشگاه عکس و کاریکاتور بود. در خلال نمایش مستند، برخی از حاضران گریه می کردند اما الا نتوانست این لحظات را با دوربینش خوب شکار کند چون اتفاقاً خودش هم مشغول اشک ریختن بود.
در این برنامه دو شخصیت مذهبی شهر اشکودر حضور داشتند. آقای ایلیر بالی شیخ طریقت رفاعیه و آقای آلبان کالی امام جماعت مسجد اهل تسنن که از هر دو برای سخنرانی دعوت شده بود اما شرط کرده بودند که در جلسه حاضر شده و مستند را تماشا کرده اما سخنرانی نخواهند نمود.
بعد از پایان نمایش مستند و انجام سخنرانی ها، آقای بالی به طور خودجوش و خارج از دستور کار با صدای بلند درخواست کرد تا میکروفن به او داده شود تا صحبت کند و احساساتش را بیان نماید. بعد هم آقای کالی همین کار را کرد. سپس خانم آنیلا دیگلی استاد دانشگاه که در میان جمعیت نشسته بود درخواست کرد تا چند جمله ای بگوید و میکروفن را گرفت.
و سپس یک مادر که معلم نیز هست خواستار دریافت میکروفن و صحبت گردید.
خانم لیلی راما یک حسابدار، خانم گنتیانا بونگو Gentiana Bungo استاد دانشگاه، آقای گلیتون دیبرا دبیر دبیرستان و همچنین چندین نفر دیگر از میان حاضران که کسی اسم و عنوانشان را نمی دانست صحبت کردند یا مصاحبه نمودند و احساسات و حمایت خود را بیان داشتند.
در این جا لازم است که بطور خاص به خانواده آلبانیایی محترمی اشاره نمایم که در تمام مراحل انجام این کنفرانس در اشکودر یار و کمک کار انجمن نجات بودند و البته مایل نیستند اسمشان برده شود. با تکیه کردن بر تلاش و پشتکار این خانواده و دیگر آلبانیایی های مقیم اشکودر به خوبی نشان داده شد که انجمن نجات جای خود را در میان مردم آلبانی باز کرده و حامیانی دارد که انگیزه های حقوق بشری انجمن را درک کرده و به ندای خانواده ها پاسخ مثبت داده اند.
در کنفرانس اشکودر این جوانان و مردم عادی بودند که با جان و دل تلاش و حمایت کردند. به جرأت می توان گفت که انجمن نجات آلبانی قلب های مردم اشکودر خصوصا جوانان را فتح نمود. حالا کسانی در آنجا هستند که حامی و سفیران انجمن نجات می باشند و خواسته های خانواده ها را در هرجا بازگو می کنند.
با تداوم پویش #nëna_dashuria_ndarja بالأخره صدای مادران و خانواده ها به گوش دولتمردان آلبانی خواهد رسید و آنان مجبور به توجه به این معضل جدی حقوق بشری در خاک خود خواهند شد. یقینا آن روز دور نیست. این برنامه در شهرهای دیگر هم ادامه خواهد داشت و انجمن نجات عزم کرده است تا اگرچه امکان سفر خانواده ها به آلبانی وجود ندارد اما حضور آن ها به طرق دیگر حس گردد و صدای آنان شنیده شود.
در راستای این حرکت، یک کانال تلگرامی با مشخصات زیر راه اندازی شده است که تلاش می شود خبرهای این پویش گسترده و سراسری در آلبانی، در اختیار مردم قرار گیرد.
https://web.telegram.org/k/#@nena_dashuria_ndarja
https://t.me/nena_dashuria_ndarja
در این جا لازم است از جانب تمام خانواده های چشم انتظار که همیشه حامی انجمن نجات بوده اند از مدیران و اعضای ایرانی و آلبانیایی انجمن نجات آلبانی و حامیان آنان تشکر کنم و برایشان در وظیفه نیک و خداپسندانه ای که به عهده گرفته و مجدانه به انجام می رسانند آرزوی موفقیت نمایم.
ابراهیم خدابنده
خداقوت به انجمن نجات آلبانی و تمام دست اندرکاران فعال آن و با آرزوی موفقیت روزافزون شان در خصوص رهایی تمام اسیران رجوی و بازگشت شان به دنیای آزاد
سلام، از گزارش کامل و جامع مدیرعامل محترم ، به نوبه ی خودم کمال تشکر را دارم. خسته نباشید.
سلام، ساخت مستند یک شاهکار بود که حرف دل خانواده ها را سرجمع کرد ، انعکاس این مستند در حالیکه مسئول انجمن نجات آلبانی هم خودش در سالن حضور داشت و ارتباط نزدیکی با بیننده ها برقرار می کرد، کاری سخت و البته بسیار انگیزاننده بود، من خودم در کانال تلگرام که مدیرعامل محترم انجمن معرفی کردند، گوشه هائی از این مراسم را دیدم، در آلبانی چنین کاری ، کارستان است، امیدوارم تمام اعضای ایرانی و آلبانیائی انجمن نجات ، در پناه خدا سالم و سلامت باشند، حتما که سران فرقه ، دست به توطئه چینی خواهند زد، انتشار این مستند در آلبانی ، قدم اول رسیدن خانواده ها به آلبانی است. خسته نباشید به تمام عوامل ساخت این مستند و یاری دهندگان این حرکت مهم .
بسیار عالی . قطعا با تلاش بیشتر انجمن نجات درجای جای آلبانی مطرح و توجه مردم آلبانی را به خود جلب خواهد کرد . به امید موفقیت بیشترو خدا قوت به تمامی اعضای انجمن نجات آلبانی