سازمان مجاهدین خلق (MEK) سابقه‌ای طولانی در نقض حقوق بشر دارد و از روش‌های فریب، تهدید و انزوای افراد برای حفظ و کنترل آنها استفاده کرده است. یکی از خطرناک‌ترین روش‌هایی که این سازمان به کار گرفته، انزوا و جداسازی افراد از خانواده‌هایشان برای سالهای طولانیست، به گونه‌ای که آنها را از برقراری ارتباط با عزیزانشان محروم کرده و از حقوق ابتدایی ارتباط و آزادی فردی آنها جلوگیری می‌کند. این انزوای فیزیکی و روانی، ابزاری برای حفظ و کنترل کامل اعضای سازمان است و آنها را مجبور می‌کند تا در شرایطی از ترس و ناامنی زندگی کنند.
برای سال‌ها، اعضای سازمان مجاهدین خلق در اردوگاه های این سازمان نگهداری می‌شوند و از برقراری ارتباط با دنیای خارج منع گردید اند. آنها از خانواده‌های خود جدا شده و بسیاری از آنها قادر به برقراری ارتباط دوباره با عزیزانشان که در ایران مانده‌اند، نبودند. این نوع انزوای روانی و فیزیکی نقض آشکار حقوق بشر است و باعث به وجود آمدن ترومای عمیق روانی برای افرادی می‌شود که مجبورند تحت کنترل و دستکاری مداوم ذهنی و روانی (مانیپولاسیون) در یک محیط بسته زندگی کنند.
موضوع دیگری که نگران کننده است، ارتباط این سازمان با تروریسم است. سازمان مجاهدین خلق به انجام اعمال تروریستی متهم شده و بسیاری از سازمان‌های حقوق بشری و مقامات بین‌المللی این سازمان را به انجام خشونت‌ها و نقض قوانین بین‌المللی متهم کرده‌اند. اتهامات مربوط به تروریسم و استفاده از خشونت توسط این گروه، درد و رنج‌های بی‌شماری را برای بسیاری از افراد به دنبال داشته و آنها را مجبور کرده است تا در شرایطی از ترس و تهدید زندگی کنند. این جنبه از فعالیت‌های سازمان مجاهدین خلق باز هم نشانگر آنست که این سازمان هیچ‌گونه احترامی برای اصول آزادی و حقوق بشر قائل نیست.
در میان این وضعیت ناامن و دردناک، شایان ذکر است که انجمن نجات در آلبانی نقش بسیار مهم و ارزشمندی را ایفا کرده است. انجمن نجات که به بسیاری از ایرانیان فراری از دست مجاهدین خلق کمک کرده است، پناهگاه امن و حمایت‌های انسانی، روانی و حقوقی برای کسانی فراهم کرده که توانسته‌اند از ظلم و سوءاستفاده‌های این سازمان فرار کنند. این انجمن با ارائه کمک‌های مختلف، به افراد آسیب‌دیده این فرصت را می‌دهد که زندگی خود را دوباره بسازند، و آزادی و کرامت از دست رفته خود را بازپس گیرند.
انجمن نجات محیطی امن برای این افراد فراهم کرده است تا آنها بتوانند به جامعه آلبانی پیوسته و ارتباطات خود را با خانواده‌هایشان از سر بگیرند. این انجمن به افراد کمک می‌کند تا از آسیب‌های روانی که در طول سال‌ها تحت ظلم و فشار سازمان مجاهدین خلق تجربه کرده‌اند، رهایی یابند. این یک تلاش برجسته است که به کسانی که از سازمان فرار کرده‌اند، امید به آینده می‌دهد و به آنها امکان می‌دهد تا آزادی واقعی را تجربه کنند.
از طریق فعالیت‌های مختلف، انجمن نجات نقش مهمی در دفاع از حقوق بشر ایفا کرده و به ادغام مجدد افرادی که از سازمان فرار کرده‌اند، کمک نموده است. این تلاش نشان‌دهنده اهمیت همبستگی بین‌المللی و حمایت از کسانی است که از سوی گروه‌های خشونت‌بار و خطرناک مانند سازمان مجاهدین خلق به حاشیه رانده شده‌اند و مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند.
در این زمینه، ضروری است که ما به طور قاطع علیه سازمان‌هایی مانند مجاهدین خلق که از تروریسم و نقض حقوق بشر برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کنند، ایستاده و محکوم نماییم. نباید اجازه دهیم که افراد به صورت دائمی در انزوای وحشیانه و پر از خشونت زندگی کنند. حمایت از ارگان هایی مانند انجمن نجات گامی اساسی است برای ایجاد محیطی امن و عادلانه برای کسانی که به دنبال پناه و زندگی جدید پس از فرار از سازمان‌های خشونت‌آمیز مانند مجاهدین خلق هستند.
این یک فراخوان برای آگاهی و مشارکت جهانی است. باید همچنان از کارهای انجمن نجات و سازمان‌های مشابه حمایت کنیم و در عین حال هرگونه خشونت و تروریسم را، صرف‌نظر از اینکه چه گروهی آن را مرتکب می‌شود، محکوم نماییم. حقوق بشر باید برای همه محافظت شود و هیچ‌کس نباید از حق‌های ابتدایی خود محروم یا از سوی گروه‌های تروریستی مانند سازمان مجاهدین خلق استثمار شود.
آلدو سولولاری