بیجار رحیمی عضو نجات یافته از سازمان مجاهدین خلق، با انتتشار ویدئویی به مناسبت روز جهانی حقوق بشر تجربه خود از جریان حقوق بشر در مناسبات مجاهدین خلق را تشریح می کند.
بیجار که بیش از 20 سال از عمر خود را در کمپ های مجاهدین خلق سپری کرده است، معتقد است که در درون سازمان هیچ گونه آزادی و حق انتخابی وجود ندارد:
حق تماس با خانواده و با پدر و مادرم را نداشتم. تحت تأثیر ایدئولوژی سازمان به سمت خانواده های خودمان سنگ پرتاب کردیم و آنها را دشمن خطاب نمودیم.
حق تردد آزادانه نداشتیم.
ترددهای ما می بایست گروهی و تحت نظر فرماندهان انجام می شد.
مردان و زنان سازمان هیچ گونه حق انتخابی ندارند و تفکیک جنسیتی شدیدی بر تشکیلات حاکم است.
بیجار رحیمی که در حال حاضر در آلبانی زندگی می کند و عضو انجمن نجات آلبانیست ، با ابراز خوشبختی از زندگی کنونی اش می گوید: خوشحالم که از امتیازات زندگی آزاد بهره مند هستم. من از انتخابی که کردم راضی هستم.
بیجار رو به دوستان گرفتارش در کمپ اشرف 3 می گوید که تمام حرف های رجوی درباره زندگی خارج از کمپ آنها دروغ محض است: خانواده ها از ما و از شما حمایت می کنند. اگر صدای مرا می شنوید بیرون بیایید. ما اینجا در انجمن نجات آلبانی از شما استقبال می کنیم.